ΕΓΓΡΑΦΟ 47, ΟΙ ΕΠΤΑ ΚΟΣΜΟΙ-ΔΩΜΑΤΑ

^{(530.1) 47:0.1} Ο Δημιουργός Υιός, όταν ήταν στην Ουράντια, μίλησε για τα «πολλά δώματα στο σύμπαν του Πατρός». Κατά μία έννοια, όλοι οι πενήντα έξι κόσμοι που περιβάλλουν την Τζερουζέμ είναι αφιερωμένοι στην μεταβατική επιμόρφωση των ανερχομένων θνητών, οι επτά, όμως, δορυφόροι του κόσμου υπ’ αριθμόν ένα είναι πιο συγκεκριμένα γνωστοί ως κόσμοι-δώματα.

^{(530.2) 47:0.2} Ο κόσμος διέλευσης υπ’ αριθμόν ένα, αυτός καθ’ εαυτός, είναι εντελώς αποκλειστικά αφιερωμένος στις δραστηριότητες των ανερχομένων, όντας το αρχηγείο του σώματος των τελικιστών, των αποσπασμένων στη Σατάνια. Ο κόσμος αυτός τώρα χρησιμοποιείται ως αρχηγείο για περισσότερες από εκατό χιλιάδες ομάδες τελικιστών, ενώ υπάρχουν χίλιες μεγαλυνθείσες υπάρξεις σε κάθε μία από τις ομάδες αυτές.

^{(530.3) 47:0.3} Όταν ένα σύστημα εγκατασταθεί στο φως και στη ζωή και καθώς οι κόσμοι-δώματα, ένας προς έναν, παύουν να χρησιμεύουν ως σταθμοί εξάσκησης των θνητών, καταλαμβάνονται από τον αυξανόμενο πληθυσμό των τελικιστών, ο οποίος συγκεντρώνεται σε αυτούς τους παλαιότερους και ανωτέρως τελειοποιημένους κόσμους.

^{(530.4) 47:0.4} Οι επτά κόσμοι-δώματα βρίσκονται υπό την ευθύνη των μοροντιανών εποπτών και των Μελχισεδέκ. Υπάρχει ένας εν ενεργεία κυβερνήτης σε κάθε κόσμο, ο οποίος είναι άμεσα υπεύθυνος έναντι των κυβερνητών της Τζερουζέμ. Οι συμφιλιωτές της Ουβέρσα διατηρούν το αρχηγείο τους σε κάθε έναν από τους κόσμους-δώματα, ενώ όμορος είναι ο τοπικός χώρος συνάντησης των Τεχνικών Συμβούλων. Οι διευθυντές ανακλήσεως και οι ουράνιοι τεχνουργοί διατηρούν ομαδικό αρχηγείο σε κάθε έναν από τους κόσμους αυτούς. Οι σπιρόνγκα λειτουργούν από τον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν δύο και πέρα, ενώ και στους επτά, από κοινού με τους άλλους πλανήτες μεταβατικής επιμορφώσεως και τον αρχηγικό κόσμο, διατίθενται εν αφθονία οι σπορνέιτζια συνήθους δημιουργίας.

^{(530.5) 47:1.1} Παρά το ότι μόνο τελικιστές και ορισμένες άλλες ομάδες διασωθέντων παιδιών και εκείνων που τα φροντίζουν είναι κάτοικοι του κόσμου διελεύσεως υπ’ αριθμόν ένα, έχει ληφθεί μέριμνα για την διασκέδαση όλων των τάξεων των πνευματικών υπάρξεων, των διελαυνόντων θνητών, και των σπουδαστών-επισκεπτών. Οι σπορνέιτζια, οι οποίοι λειτουργούν σε όλους αυτούς τους κόσμους, είναι φιλόξενοι οικοδεσπότες για όλες τις υπάρξεις που μπορούν να αναγνωρίσουν. Έχουν μία ασαφή αίσθηση για τους τελικιστές, αλλά δεν μπορούν να τους οραματισθούν. Πρέπει να τους θεωρούν, εν πολλοίς, όπως εσείς θεωρείτε τους αγγέλους στην παρούσα φυσική σας κατάσταση.

^{(530.6) 47:1.2} Αν και ο κόσμος των τελικιστών είναι μία σφαίρα εξαίρετης φυσικής ομορφιάς και ασυνήθιστης μοροντιανής διακόσμησης, η μεγάλη κατοικία του πνεύματος, η οποία βρίσκεται στο κέντρο των δραστηριοτήτων, ο ναός των τελικιστών, δεν είναι ορατός για την αβοήθητη υλική ή πρώιμη μοροντιανή όραση. Οι μετασχηματιστές της ενεργείας, όμως, μπορούν να οπτικοποιήσουν πολλές από τις πραγματικότητες αυτές για τους ανερχόμενους θνητούς και από καιρό σε καιρό λειτουργούν με τον τρόπο αυτό, όπως στις περιπτώσεις των συγκεντρώσεων της τάξης των σπουδαστών του κόσμου-δώματος σ’ αυτή την σφαίρα επιμόρφωσης.

^{(531.1) 47:1.3} Κατά τη διάρκεια ολόκληρης της εμπειρίας σας στους κόσμους-δώματα, είστε κατά κάποιο τρόπο πνευματικά ενήμεροι για την παρουσία των μεγαλυνθέντων αδελφών σας που κατέκτησαν τον Παράδεισο, αλλά είναι πολύ αναζωογονητικό, από καιρού εις καιρόν, να τους αντιλαμβάνεσθε πραγματικά καθώς λειτουργούν στις αρχηγικές τους κατοικίες. Δεν θα οραματισθείτε αυθόρμητα τους τελικιστές, παρά μόνον αφού αποκτήσετε πραγματική πνευματική όραση.

^{(531.2) 47:1.4} Στον πρώτο κόσμο-δώμα, όλοι οι διασωθέντες πρέπει να περάσουν από τη γονική επιτροπή του γενεθλίου πλανήτη τους. Η παρούσα επιτροπή της Ουράντια συνίσταται σε δώδεκα γονικά ζευγάρια, πρόσφατα αφιχθέντα, οι οποίοι απέκτησαν εμπειρία ως θνητοί ανατρέφοντας τρία ή περισσότερα παιδιά μέχρι την εφηβική τους ηλικία. Η υπηρεσία στο έργο αυτό γίνεται εκ περιτροπής και είναι, κατά κανόνα, μόνο για δέκα χρόνια. Όλοι εκείνοι οι οποίοι αποτυγχάνουν να ικανοποιήσουν τους επιτρόπους ως προς την γονική τους εμπειρία, οφείλουν να πιστοποιηθούν περαιτέρω υπηρετώντας στην έδρα των Υλικών Υιών στην Τζερουζέμ ή εν μέρει στον δοκιμαστικό παιδικό σταθμό του κόσμου των τελικιστών.

^{(531.3) 47:1.5} Ανεξάρτητα, όμως, από τη γονική τους εμπειρία, στους γονείς του κόσμου-δώματος που ανέθρεψαν παιδιά στον δοκιμαστικό παιδικό σταθμό δίδεται κάθε ευκαιρία να συνεργασθούν με τους μοροντιανούς επόπτες των παιδιών αυτών πάνω στην καθοδήγηση και στην εκπαίδευσή τους. Στους γονείς αυτούς επιτρέπεται να ταξιδεύουν εκεί ως επισκέπτες τέσσερις φορές το χρόνο. Και αποτελεί μια από τις πιο τρυφερά όμορφες σκηνές, ολόκληρης της πορείας ανέλιξης, να βλέπει κάποιος τους γονείς του κόσμου-δώματος να αγκαλιάζουν τους υλικούς τους απογόνους, με την ευκαιρία των περιοδικών τους επισκέψεων στον κόσμο των τελικιστών. Ενώ ο ένας ή και οι δύο γονείς, μπορούν να εγκαταλείψουν τον κόσμο-δώμα πριν από το παιδί, πάρα πολύ συχνά συνυπάρχουν για κάποιο διάστημα.

^{(531.4) 47:1.6} Ουδείς ανερχόμενος θνητός μπορεί να διαφύγει από την εμπειρία του να αναθρέψει παιδιά – δικά του ή άλλων – είτε στους υλικούς κόσμους, είτε ακολούθως στον κόσμο των τελικιστών στην Τζερουζέμ. Οι πατέρες πρέπει να περάσουν από τη βασική αυτή εμπειρία όπως ακριβώς και οι μητέρες. Είναι ατυχής και λανθασμένη η αντίληψη των σύγχρονων λαών της Ουράντια, ότι η ανατροφή ενός παιδιού αποτελεί εν πολλοίς έργο της μητέρας. Τα παιδιά χρειάζονται τους πατέρες όσο και τις μητέρες τους και οι πατέρες χρειάζονται την γονική αυτή εμπειρία όσο και οι μητέρες.

^{(531.5) 47:2.1} Οι παιδικοί σταθμοί της Σατάνια βρίσκονται στον κόσμο των τελικιστών, την πρώτη από τις σφαίρες μεταβατικής επιμόρφωσης της Τζερουζέμ. Οι παιδικοί σταθμοί αυτοί είναι επιχειρήσεις αφιερωμένες στην ανατροφή και την εκπαίδευση των παιδιών του χρόνου, περιλαμβανομένων εκείνων που πέθαναν στους εξελικτικούς κόσμους του διαστήματος πριν την απόκτηση ατομικής υπόστασης στα αρχεία του σύμπαντος. Στην περίπτωση διάσωσης ενός, ή και των δύο γονέων ενός τέτοιου παιδιού, ο φρουρός του πεπρωμένου ενεργεί ως αντιπρόσωπος του συνεργαζόμενου χερουβείμ, ως κηδεμόνας της εν δυνάμει ταυτότητας του παιδιού, επιφορτίζοντας το χερουβείμ με την ευθύνη της παράδοσης της ανεξέλικτης αυτής ψυχής στα χέρια των Διδασκάλων του Κόσμου-δώματος, στους δοκιμαστικούς παιδικούς σταθμούς των μοροντιανών κόσμων.

^{(531.6) 47:2.2} Είναι τα ίδια αυτά, τα εγκαταλειμμένα χερουβείμ τα οποία, ως Διδάσκαλοι των Κόσμων Δωμάτων, υπό την εποπτεία των Μελχισεδέκ, διατηρούν τέτοιες εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις για την εξάσκηση των δοκιμαστικών φρουρών των τελικιστών. Οι φρουροί αυτοί των τελικιστών, τα νήπια αυτά των ανερχομένων θνητών, προσωποποιούνται πάντα στην ακριβή φυσική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τη στιγμή του θανάτου, εκτός της αναπαραγωγικής δυναμικής. Η αφύπνιση αυτή λαμβάνει χώρα ακριβώς τη στιγμή που ο γονέας φθάνει στον πρώτο κόσμο-δώμα. Και τότε, δίδεται στα παιδιά αυτά κάθε ευκαιρία, έτσι όπως είναι, να επιλέξουν τον δρόμο του Παραδείσου, ακριβώς όπως θα έκαναν μία τέτοια επιλογή στους κόσμους όπου ο θάνατος τόσο άκαιρα τερμάτισε την πορεία τους.

^{(532.1) 47:2.3} Στον κόσμο των παιδικών σταθμών, τα δόκιμα πλάσματα ομαδοποιούνται σύμφωνα με το εάν, ή όχι, έχουν Προσαρμοστές, εφ’ όσον οι Προσαρμοστές έρχονται να ενοικήσουν στα εκ της ύλης αυτά παιδιά, όπως και στους κόσμους του χρόνου. Τα παιδιά της προ του Προσαρμοστή ηλικίας τα φροντίζουν σε οικογένειες¹ των πέντε, με ηλικίες που κυμαίνονται από ενός έτους μέχρι πέντε περίπου, ή μέχρι την ηλικία κατά την οποία φθάνει ο Προσαρμοστής.

^{(532.2) 47:2.4} Όλα τα παιδιά στους εξελισσόμενους κόσμους τα οποία διαθέτουν Προσαρμοστές της Σκέψης, αλλά που πριν πεθάνουν δεν είχαν κάνει κάποια επιλογή όσον αφορά στην προς τον Παράδεισο πορεία, επαναπροσωποποιούνται επίσης στον κόσμο των τελικιστών του συστήματος, όπου με τον ίδιο τρόπο μεγαλώνουν στις οικογένειες των Υλικών Υιών και των βοηθών τους, όπως συμβαίνει και με τους μικρούς που ήλθαν χωρίς Προσαρμοστές, αλλά που στη συνέχεια δέχθηκαν τους Ελεγκτές των Μυστηρίων, αφού έφθασαν στην απαιτούμενη ηλικία της ηθικής επιλογής.

^{(532.3) 47:2.5} Τα υπό του Προσαρμοστή ενοικούμενα παιδιά και οι νέοι στον κόσμο των τελικιστών, ανατρέφονται επίσης σε οικογένειες των πέντε, με ηλικίες που κυμαίνονται από τα έξι έως τα δεκατέσσερα. Κατά μέσον όρο, οι οικογένειες αυτές αποτελούνται από παιδιά οι ηλικίες των οποίων είναι έξι, οκτώ, δώδεκα και δεκατέσσερα. Οποιαδήποτε στιγμή μετά τα δέκα έξι, αν γίνει η τελική επιλογή, μεταφέρονται στον πρώτο κόσμο-δώμα και αρχίζουν την προς τον Παράδεισο ανέλιξή τους. Ορισμένα κάνουν την επιλογή τους πριν από την ηλικία αυτή και προχωρούν στις σφαίρες ανέλιξης, ελάχιστα, όμως, παιδιά κάτω των δέκα έξι χρόνων, κρινόμενα με τα στάνταρ της Ουράντια, θα βρεθούν στους κόσμους-δώματα.

^{(532.4) 47:2.6} Τα σεραφείμ-φρουροί ακολουθούν τους νέους αυτούς στον δοκιμαστικό παιδικό σταθμό του κόσμου των τελικιστών, με τον τρόπο ακριβώς που λειτουργούν πνευματικά επί των θνητών στους εξελικτικούς πλανήτες, ενώ οι πιστοί σπορνέιτζια λειτουργούν επί των φυσικών τους αναγκών. Και έτσι τα παιδιά αυτά μεγαλώνουν στον κόσμο διέλευσης μέχρι την εποχή εκείνη κατά την οποία κάνουν την τελική τους επιλογή.

^{(532.5) 47:2.7} Όταν η υλική ζωή ολοκληρώσει την πορεία της, εάν δεν έχει γίνει επιλογή για την ανερχόμενη ζωή, ή, εάν τα παιδιά αυτά του χρόνου οριστικά αποφασίσουν εναντίον του εγχειρήματος της Χαβόνα, ο θάνατος τερματίζει αυτομάτως την δοκιμαστική τους πορεία. Δεν υπάρχει κρίση για τέτοιες περιπτώσεις. Δεν υπάρχει ανάσταση από ένα τέτοιο, δεύτερο θάνατο. Απλώς γίνονται σαν να μην είχαν υπάρξει.

^{(532.6) 47:2.8} Αν, όμως, επιλέξουν το Παραδείσιο μονοπάτι της τελειοποίησης, αμέσως ετοιμάζονται για μεταφορά στον πρώτο κόσμο-δώμα, όπου πολλά από αυτά φθάνουν έγκαιρα για να ενωθούν με τους γονείς τους στην ανέλιξη προς τη Χαβόνα. Αφού περάσουν δια μέσου της Χαβόνα και φθάσουν στις Θεότητες, οι διασωθείσες αυτές ψυχές της θνητής προέλευσης απαρτίζουν τους μόνιμους, ανερχόμενους πολίτες του Παραδείσου. Τα παιδιά αυτά, τα οποία έχουν στερηθεί την πολύτιμη και θεμελιώδη εξελικτική εμπειρία στους κόσμους όπου γεννήθηκαν ως θνητοί, δεν εντάσσονται στο Σώμα της Τελικότητας.

^{(532.7) 47:3.1} Στους κόσμους-δώματα, οι αναστημένοι θνητοί διασωθέντες ξαναρχίζουν τη ζωή τους ακριβώς στο σημείο όπου σταμάτησαν, όταν τους πήρε ο θάνατος. Όταν θα πάρτε από την Ουράντια στον πρώτο κόσμο-δώμα, θα παρατηρήσετε μια αξιοσημείωτη αλλαγή, αν όμως είχατε έλθει από μία περισσότερο φυσιολογική και προοδευτική σφαίρα του χρόνου, μετά βίας θα παρατηρούσατε τη διαφορά, πέραν του γεγονότος ότι θα είχατε ένα διαφορετικό σώμα. Το σκήνωμα της σάρκας και του αίματος εγκαταλείφθηκε πίσω, στον γενέθλιο κόσμο.

^{(532.8) 47:3.2} Το κέντρο καθ’ εαυτό όλων των δραστηριοτήτων στον πρώτο κόσμο-δώμα είναι η αίθουσα ανάστασης, ο απέραντος ναός της συνάθροισης των προσωπικοτήτων. Το γιγάντιο οικοδόμημα αποτελεί τον τόπο συνάντησης των σεραφικών φρουρών του πεπρωμένου, των Προσαρμοστών της Σκέψης και των Αρχαγγέλων της ανάστασης. Οι Φορείς της Ζωής λειτουργούν επίσης με τις ουράνιες αυτές υπάρξεις στην ανάσταση των νεκρών.

^{(533.1) 47:3.3} Οι εγγραφές που αφορούν στις διάνοιες των θνητών και τα ενεργά πρότυπα της μνήμης των πλασμάτων, όπως μετασχηματίζονται από τα υλικά επίπεδα στα πνευματικά, αποτελούν ατομική ιδιοκτησία των αποσπασμένων Προσαρμοστών της Σκέψης. Οι πνευματοποιημένες αυτές συνιστώσες της διάνοιας, της μνήμης και της προσωπικότητας του πλάσματος γίνονται για πάντα μέρος των Προσαρμοστών αυτών. Η διανοητική φόρμα του πλάσματος και οι παθητικές δυναμικές της ταυτότητας είναι παρούσες στην μοροντιανή ψυχή η οποία έχει εμπιστευθεί στη φύλαξη των σεραφικών φρουρών του πεπρωμένου. Και είναι η επανασυνδεόμενη πίστη των σεραφείμ για τη μοροντιανή ψυχή και η πίστη των Προσαρμοστών για την πνευματική διάνοια που επαναδομούν την προσωπικότητα του πλάσματος και δημιουργούν την ανάσταση του κοιμώμενου διασωθέντος.

^{(533.2) 47:3.4} Αν μία διελαύνουσα προσωπικότητα θνητής προέλευσης δεν επαναδομηθεί ποτέ κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα πνευματικά στοιχεία του μη διασωθέντος θνητού πλάσματος θα συνεχίσουν να υπάρχουν για πάντα ως αναπόσπαστο μέρος της ατομικής εμπειρικής ικανότητας του κάποτε ενοικήσαντος Προσαρμοστή.

^{(533.3) 47:3.5} Από τον Ναό της Καινούργιας Ζωής εκτείνονται επτά ακτινωτές πτέρυγες, οι αίθουσες ανάστασης των θνητών φυλών. Κάθε μία από τις κατασκευές αυτές είναι αφιερωμένη στην συγκέντρωση μιας από τις επτά φυλές του χρόνου. Υπάρχουν εκατό χιλιάδες ατομικοί θάλαμοι ανάστασης σε κάθε μία από τις επτά αυτές πτέρυγες, οι οποίες καταλήγουν στις κυκλικές αίθουσες συγκέντρωσης των τάξεων, που χρησιμοποιούνται ως θάλαμοι αφύπνισης για σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα. Οι αίθουσες αυτές περιβάλλονται από τους θαλάμους συγκέντρωσης των προσωπικοτήτων των μικτών φυλών των φυσιολογικών, προ-Αδαμικών κόσμων. Ανεξάρτητα από την τεχνική που μπορεί να εφαρμοσθεί στους μεμονωμένους κόσμους του χρόνου εν σχέσει προς τις ειδικές, ή απονεμητικές αναστάσεις, η ουσιαστική και ενσυνείδητη επαναδόμηση της αληθούς και ολοκληρωμένης προσωπικότητας λαμβάνει χώρα στις αίθουσες ανάστασης του δώματος υπ’ αριθμόν ένα. Σ’ ολόκληρη την αιωνιότητα θα θυμάστε τις βαθιές εντυπώσεις που θα υπάρχουν στη μνήμη σας, από την πρώτη σας μαρτυρία αυτών των αναστάσιμων πρωινών.

^{(533.4) 47:3.6} Από τις αίθουσες ανάστασης προχωρείτε στον τομέα των Μελχισεδέκ, όπου σας δίδεται μόνιμη κατοικία. Κατόπιν μπαίνετε στην περίοδο των δέκα ημερών ατομικής ελευθερίας. Είστε ελεύθεροι να εξερευνήσετε την περιοχή που άμεσα γειτονεύει με το καινούργιο σας σπίτι και να εξοικειωθείτε με το πρόγραμμα που υπάρχει αμέσως μπροστά σας. Έχετε επίσης χρόνο να ικανοποιήσετε την επιθυμία σας να συμβουλευθείτε τα μητρώα και να προσκαλέσετε τους αγαπημένους σας, όπως και άλλους γήινους φίλους σας που μπορεί να έχουν φθάσει στους κόσμους αυτούς πριν από εσάς. Στο τέλος της δεκαήμερης περιόδου ανάπαυσής σας αρχίζετε το δεύτερο στάδιο του ταξιδιού προς τον Παράδεισο, αφού οι κόσμοι-δώματα είναι πραγματικές εκπαιδευτικές σφαίρες, όχι απλά πλανήτες κράτησης.

^{(533.5) 47:3.7} Στον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν ένα (ή κάποιον άλλο, σε περίπτωση προηγμένης κατάστασης), θα ξαναρχίσετε τη διανοητική σας εξάσκηση και την πνευματική ανάπτυξη από το ακριβές σημείο από το οποίο διεκόπησαν από το θάνατο. Μεταξύ της στιγμής του πλανητικού θανάτου, ή της μεταφοράς και της ανάστασης στον κόσμο-δώμα, ο θνητός άνθρωπος δεν κερδίζει απολύτως τίποτα, πέραν της εμπειρίας του γεγονότος της σωτηρίας. Ξαναρχίζετε εκεί, ακριβώς από το σημείο που σταματήσατε εδώ κάτω.

^{(533.6) 47:3.8} Ολόκληρη σχεδόν η εμπειρία στον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν ένα αφορά στην αποκατάσταση των ατελειών. Οι διασωθέντες που φθάνουν σ’ αυτόν τον πρώτο από τους κόσμους κράτησης παρουσιάζουν τόσα πολλά και διαφορετικά ελαττώματα στη δομή τους ως πλάσματα, αλλά και ατέλειες σχετικές με την εμπειρία τους ως θνητών, ώστε οι κυριότερες δραστηριότητες του κόσμου αυτού ασχολούνται με τη διόρθωση και την αποκατάσταση της πολύμορφης αυτής κληρονομιάς της ζωής στη σάρκα, στους υλικούς, εξελικτικούς κόσμους του χρόνου και του διαστήματος.

^{(534.1) 47:3.9} Η σύντομη παραμονή στον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν ένα έχει σχεδιαστεί για να εξελίξει τους θνητούς διασωθέντες τουλάχιστον μέχρι το επίπεδο της προ-Αδαμικής απονομής στους φυσιολογικούς, εξελικτικούς κόσμους. Από πνευματικής πλευράς, φυσικά, οι σπουδαστές του κόσμου-δώματος είναι πολύ περισσότερο προηγμένοι από ένα τέτοιο επίπεδο απλής ανθρώπινης εξέλιξης.

^{(534.2) 47:3.10} Αν δεν πρόκειται να παραμείνετε στον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν ένα, στο τέλος των δέκα ημερών θα εισέλθετε στον ύπνο μεταφοράς και θα προωθηθείτε στον κόσμο υπ’ αριθμόν δύο και κάθε δέκα ημέρες από το σημείο αυτό και μετά, θα προωθείστε με τον τρόπο αυτό, μέχρις ότου φθάσετε στον κόσμο της αποστολής σας.

^{(534.3) 47:3.11} Το κέντρο των επτά μειζόνων κύκλων της διοίκησης του πρώτου κόσμου-δώματος καταλαμβάνεται από το Ναό των Μοροντιανών Συνοδών, των προσωπικών οδηγών των αποσπασμένων στους ανερχόμενους θνητούς. Οι συνοδοί αυτοί είναι οι απόγονοι του Πνεύματος-Μητέρα του τοπικού σύμπαντος και υπάρχουν αρκετά εκατομμύρια από αυτούς στους μοροντιανούς κόσμους της Σατάνια. Πέρα από αυτούς οι οποίοι έχουν αναλάβει καθήκοντα ως συνοδοί ομάδων, θα έχετε πολλές συναλλαγές με τους διερμηνείς και τους μεταφραστές, τους φρουρούς των κτιρίων και τους επόπτες των περιηγήσεων. Και όλοι τούτοι οι συνοδοί είναι εξαιρετικά συνεργάσιμοι μ’ εκείνους που σχετίζονται με την ανάπτυξη των συνιστωσών της προσωπικότητάς σας διανοητικά και πνευματικά, μέσα στο μοροντιανό σώμα.

^{(534.4) 47:3.12} Καθώς ξεκινάτε από τον πρώτο κόσμο-δώμα, ένας Μοροντιανός Συνοδός αναλαμβάνει υπηρεσία σε κάθε ομάδα αποτελούμενη από χίλιους ανερχόμενους θνητούς, θα συναντήσετε, όμως, και μεγαλύτερους αριθμούς καθώς προχωρείτε δια μέσου των επτά κόσμων-δωμάτων. Οι όμορφες και πολύπλευρες αυτές υπάρξεις είναι κοινωνικοί σύντροφοι και χαριτωμένοι οδηγοί. Είναι ελεύθεροι να συνοδεύουν μεμονωμένα άτομα, ή επιλεγμένες ομάδες σε οποιοδήποτε σφαίρα μεταβατικής επιμόρφωσης, περιλαμβανομένων των κόσμων-δορυφόρων τους. Είναι οι οδηγοί περιήγησης και οι σύντροφοι ανάπαυσης όλων των ανερχομένων θνητών. Συνοδεύουν συχνά ομάδες διασωθέντων σε περιοδικές επισκέψεις στην Τζερουζέμ και, οποιαδήποτε μέρα βρεθείτε εκεί, μπορείτε να πάτε στον τομέα μητρώων της πρωτεύουσας του συστήματος και να συναντήσετε ανερχόμενους θνητούς από όλους τους επτά κόσμους-δώματα, αφού ελεύθερα μετακινούνται εμπρός και πίσω μεταξύ των τόπων διαμονής τους και του αρχηγείου του συστήματος.

^{(534.5) 47:4.1} Είναι σ’ αυτήν την σφαίρα που εγκαθίσταστε πληρέστερα στη μανσονιανή² ζωή. Οι ομάδες της μοροντιανής ζωής αρχίζουν και παίρνουν μορφή. Οι ομάδες εργασίας και οι κοινωνικές οργανώσεις αρχίζουν να λειτουργούν, οι κοινότητες προσλαμβάνουν τυπικές αναλογίες και οι εξελιγμένοι θνητοί εγκαινιάζουν καινούργιες κοινωνικές τάξεις και κυβερνητικές διευθετήσεις.

^{(534.6) 47:4.2} Οι δια του πνεύματος συγχωνευθέντες θνητοί καταλαμβάνουν τους κόσμους-δώματα από κοινού με τους δια του Προσαρμοστή συγχωνευθέντες ανερχόμενους θνητούς. Ενώ οι διάφορες τάξεις της ουράνιας ζωής διαφέρουν, όλες είναι φιλικές και αδελφικές. Σε όλους τους κόσμους ανέλιξης δεν θα βρείτε τίποτε που να συγκρίνεται με την ανθρώπινη μισαλλοδοξία και τις διακρίσεις του άφρονος συστήματος των κοινωνικών τάξεων.

^{(534.7) 47:4.3} Καθώς ανέρχεστε στους κόσμους-δώματα έναν προς ένα, πυκνώνουν σ’ αυτούς οι μοροντιανές δραστηριότητες των εξελισσόμενων διασωθέντων. Καθώς προχωρείτε, αναγνωρίζετε ολοένα και περισσότερο τα χαρακτηριστικά της Τζερουζέμ να προστίθενται στους κόσμους-δώματα. Η γυάλινη θάλασσα κάνει την εμφάνισή της στον δεύτερο κόσμο-δώμα.

^{(534.8) 47:4.4} Ένα πρόσφατα εξελιγμένο και κατάλληλα διαμορφωμένο μοροντιανό σώμα αποκτάται τη στιγμή που πραγματοποιείται η κάθε πρόοδος, από τον ένα κόσμο-δώμα στον άλλο. Πηγαίνετε για να κοιμηθείτε με τον σεραφικό μεταφορέα και ξυπνάτε με το καινούργιο, αλλά μη εξελιγμένο σώμα στις αίθουσες ανάστασης, με τον ίδιο περίπου τρόπο που φθάσατε για πρώτη φορά στον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν ένα, εκτός του ότι ο Προσαρμοστής της Σκέψης δεν σας εγκαταλείπει κατά τη διάρκεια του ύπνου αυτού της διέλευσης μεταξύ των κόσμων-δωμάτων. Η προσωπικότητά σας παραμένει άθικτη αφού περάσετε μία φορά από τους εξελικτικούς κόσμους στον αρχικό κόσμο-δώμα.

^{(535.1) 47:4.5} Η μνήμη του Προσαρμοστή σας παραμένει απόλυτα ανέπαφη καθώς ανελίσσεστε στη μοροντιανή ζωή. Οι διανοητικοί εκείνοι συνειρμοί που ήσαν καθαρά ζωώδεις και απόλυτα υλικοί χάθηκαν, φυσικά, μαζί με τον υλικό εγκέφαλο, αλλά κάθε τι στη διανοητική σας ζωή που ήταν σημαντικό και άξιζε να διασωθεί, συμπληρώθηκε από τον Προσαρμοστή και διατηρήθηκε ως μέρος της ατομικής μνήμης σ’ όλη τη διαδρομή της ανελικτικής πορείας. Θα έχετε συνείδηση όλων των αξιόλογων εμπειριών σας, καθώς θα ανέρχεστε από τον ένα κόσμο-δώμα στον άλλο και από το ένα μέρος του σύμπαντος στο άλλο, ακόμη και στον Παράδεισο.

^{(535.2) 47:4.6} Αν και έχετε μοροντιανά σώματα, εξακολουθείτε, σε όλους αυτούς τους επτά κόσμους, να τρώτε, να πίνετε και να αναπαύεστε. Συμμετέχετε στην μοροντιανή τάξη σίτισης, ένα βασίλειο ζώσας ενεργείας άγνωστης στους υλικούς κόσμους. Η τροφή και το νερό αξιοποιούνται πλήρως στο μοροντιανό σώμα. Δεν υπάρχουν υπολείμματα για να αποβληθούν. Σταθείτε και σκεφθείτε: Ο κόσμος-δώμα³ υπ’ αριθμόν ένα είναι ένας πολύ υλικός κόσμος, που εμφανίζει την πρώιμη έναρξη του μοροντιανού καθεστώτος. Είσαστε ακόμη σχεδόν ανθρώπινοι και όχι πολύ μακριά από τις περιορισμένες απόψεις της θνητής ζωής, ο κάθε κόσμος, όμως, παρουσιάζει σαφή πρόοδο. Από σφαίρα σε σφαίρα γίνεστε λιγότερο υλικοί, περισσότερο διανοούμενοι και ελαφρά περισσότερο πνευματικοί. Η πνευματική πρόοδος είναι μεγαλύτερη στους τρεις τελευταίους των διαδοχικών αυτών κόσμων.

^{(535.3) 47:4.7} Οι βιολογικές ανεπάρκειες εν πολλοίς αποκαταστάθηκαν στον πρώτο κόσμο-δώμα. Εκεί, ατέλειες που αφορούσαν στη σεξουαλική ζωή, στις οικογενειακές σχέσεις και τη γονική λειτουργία είτε διορθώθηκαν, είτε προωθήθηκαν για μελλοντική αποκατάσταση μεταξύ των οικογενειών των Υλικών Υιών στην Τζερουζέμ.

^{(535.4) 47:4.8} Ο κόσμος-δώμα υπ’ αριθμόν δύο περισσότερο συγκεκριμένα μεριμνά για την απομάκρυνση όλων των φάσεων της διανοητικής σύγκρουσης και για την ίαση όλων των ειδών της διανοητικής δυσαρμονίας. Η προσπάθεια για την πλήρη κατανόηση της σπουδαιότητας της μοροντιανής σοφίας, που άρχισε στον πρώτο κόσμο-δώμα, συνεχίζεται εδώ με μεγαλύτερο ζήλο. Η ανάπτυξη στον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν δύο συγκρίνεται με τη διανοητική κατάσταση του προ των Μαγίστρων Υιών πολιτισμού των ιδανικών εξελικτικών κόσμων.

^{(535.5) 47:5.1} Η Μανσόνια⁴ η τρίτη είναι το αρχηγείο των Διδασκάλων των κόσμων-Δωμάτων. Αν και λειτουργούν και στις επτά σφαίρες-δώματα, διατηρούν το αρχηγείο τους ως ομάδα στο κέντρο των σχολικών κύκλων του κόσμου υπ’ αριθμόν τρία. Υπάρχουν εκατομμύρια από τους καθοδηγητές αυτούς στους κόσμους-δώματα, καθώς και στους ανώτερους μοροντιανούς κόσμους. Τα εξελιχθέντα και μεγαλυνθέντα αυτά χερουβείμ υπηρετούν ως μοροντιανοί διδάσκαλοι σ’ όλη την προς τα άνω διαδρομή, από τους κόσμους-δώματα ως την τελευταία σφαίρα της εκπαίδευσης των ανερχομένων του τοπικού σύμπαντος. Θα είναι μεταξύ των τελευταίων που θα σας πουν το τρυφερό αντίο, όταν έλθει η ώρα του αποχαιρετισμού, ή ώρα που θα πείτε αντίο – τουλάχιστον για λίγους αιώνες – στο σύμπαν προέλευσής σας, όταν σεραφειμοποιηθείτε για να μεταφερθείτε στους κόσμους υποδοχής του ελάσσονος τομέα του υπερσύμπαντος.

^{(535.6) 47:5.2} Όταν διαμένετε προσωρινά στον πρώτο κόσμο-δώμα, έχετε την άδεια να επισκεφθείτε τον πρώτο από τους κόσμους διέλευσης, το αρχηγείο των τελικιστών και τον δοκιμαστικό παιδικό σταθμό του συστήματος, για την ανατροφή των μη ανεπτυγμένων εξελικτικών παιδιών. Όταν φθάσετε στη μανσόνια υπ’ αριθμόν δύο, παίρνετε την άδεια να επισκέπτεστε περιοδικά τον κόσμο διέλευσης υπ’ αριθμόν δύο, όπου βρίσκονται τα αρχηγεία των μοροντιανών εποπτών για ολόκληρη τη Σατάνια, καθώς και οι σχολές εξάσκησης για τις διάφορες μοροντιανές τάξεις. Όταν φθάσετε στον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν τρία, σας δίδεται αμέσως άδεια για να επισκεφθείτε την τρίτη σφαίρα διέλευσης, το αρχηγείο των αγγελικών τάξεων και έδρα των διάφορων σχολείων εξάσκησής τους, του συστήματος. Οι επισκέψεις στη Τζερουζέμ από τον κόσμο αυτό γίνονται με αυξανόμενο ρυθμό επωφελείς και παρουσιάζουν εντεινόμενο, πάντα, ενδιαφέρον για τους εξελισσόμενους θνητούς.

^{(536.1) 47:5.3} Η μανσόνια η τρίτη είναι κόσμος μεγάλου ατομικού και κοινωνικού επιτεύγματος για όλους εκείνους οι οποίοι δεν επέτυχαν το αντίστοιχο των κύκλων αυτών της επιμόρφωσης πριν ελευθερωθούν από τη σάρκα, στους γενέθλιους κόσμους τους των θνητών. Στη σφαίρα αυτή άρχισε ένα πιο θετικό εκπαιδευτικό έργο. Η εξάσκηση των δύο πρώτων κόσμων-δωμάτων είναι κυρίως ανεπαρκούς φύσεως – αρνητική – στο ότι έχει κυρίως να κάνει με τη συμπλήρωση της εμπειρίας της ζωής στη σάρκα. Σ’ αυτόν τον τρίτο κόσμο-δώμα, οι διασωθέντες αρχίζουν πραγματικά την προοδευτική μοροντιανή τους επιμόρφωση. Ο κύριος σκοπός της εξάσκησης αυτής είναι να ενδυναμώσει την κατανόηση της σχέσης της μοροντιανής σοφίας και της λογικής των θνητών, το συντονισμό της μοροντιανής σοφίας και της ανθρώπινης φιλοσοφίας. Οι διασωθέντες θνητοί τώρα κερδίζουν πρακτική ενόραση στην αληθινή μεταφυσική. Αυτή είναι η πραγματική εισαγωγή στην νοήμονα κατανόηση των κοσμικών εννοιών και των συμπαντικών συσχετισμών. Η επιμόρφωση του τρίτου κόσμου-δώματος αποτελεί μέρος της φύσης της προ της επιφοίτησης του Υιού εποχής ενός φυσιολογικού, κατοικημένου κόσμου.

^{(536.2) 47:6.1} Όταν φθάσετε στον τέταρτο κόσμο-δώμα, έχετε για τα καλά μπει στη μοροντιανή πορεία. Έχετε κάνει πολύ δρόμο από την αρχική υλική υπόσταση. Τώρα σας δίδεται η άδεια να επισκεφθείτε τον κόσμο διέλευσης υπ’ αριθμόν τέσσερα, για να εξοικειωθείτε εκεί με το διοικητικό κέντρο και τα σχολεία εξάσκησης των υπεραγγέλων, περιλαμβανομένων των Υπέρλαμπρων Εσπερινών Αστέρων. Μέσω της σωστής λειτουργίας των υπεραγγέλων αυτών του τέταρτου κόσμου διέλευσης, οι μοροντιανοί επισκέπτες μπορούν να έλθουν κοντά στις διάφορες τάξεις των Υιών του θεού, κατά τις περιοδικές επισκέψεις τους στη Τζερουζέμ, αφού νέοι τομείς της πρωτεύουσας του συστήματος βαθμιαία ανοίγουν στους εξελισσόμενους θνητούς, καθώς αυτοί πραγματοποιούν τις επανειλημμένες αυτές επισκέψεις στον αρχηγικό κόσμο. Καινούργια μεγαλεία ξεδιπλώνονται προοδευτικά στις διευρυνόμενες διάνοιες των ανερχομένων αυτών.

^{(536.3) 47:6.2} Στην τέταρτη μανσόνια ο μεμονωμένος ανερχόμενος βρίσκει καλύτερα τη θέση του στην ομαδική εργασία και τις λειτουργίες της τάξης του, της μοροντιανής ζωής. Οι ανερχόμενοι εδώ αναπτύσσουν αυξημένη εκτίμηση για τις εκπομπές και τις άλλες φάσεις της καλλιέργειας και της προόδου του τοπικού σύμπαντος.

^{(536.4) 47:6.3} Είναι κατά την περίοδο αυτή της εξάσκησης στον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν τέσσερα, που οι ανερχόμενοι θνητοί γνωρίζουν για πρώτη φορά τις απαιτήσεις και τις απολαύσεις της αληθούς κοινωνικής ζωής των μοροντιανών πλασμάτων. Και τούτο είναι, πράγματι, μια καινούργια εμπειρία για τα εξελικτικά πλάσματα, να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες οι οποίες δεν στηρίζονται ούτε στην προσωπική μεγέθυνση, ούτε στον ιδιοτελή θρίαμβο. Μία νέα κοινωνική τάξη παρουσιάζεται, μία τάξη βασισμένη στη γεμάτη κατανόηση συμπάθεια της αμοιβαίας εκτίμησης, την ανιδιοτελή αγάπη της αμοιβαίας υπηρεσίας και το εξουσιαστικό κίνητρο της πραγματοποίησης ενός κοινού και υπέρτατου πεπρωμένου – του Παραδείσιου στόχου της σεβάσμιας και θείας τελειότητας. Οι ανερχόμενοι αποκτούν όλοι συνείδηση της γνώσης, της αποκάλυψης, της αναζήτησης και της εύρεσης του Θεού.⁵

^{(536.5) 47:6.4} Η διανοητική και κοινωνική καλλιέργεια του τέταρτου αυτού κόσμου-δώματος μπορεί να συγκριθεί με τη διανοητική και κοινωνική ζωή της μετά τον Διδάσκαλο Υιό εποχής στους πλανήτες της φυσιολογικής εξέλιξης. Η πνευματική κατάσταση είναι πολύ περισσότερο προοδευμένη από μία τέτοια θνητή απονομή.

^{(537.1) 47:7.1} Η μεταφορά στον πέμπτο κόσμο-δώμα αντιπροσωπεύει ένα τρομακτικό βήμα προς τα εμπρός στη ζωή ενός μοροντιανού εξελισσόμενου. Η εμπειρία σ’ αυτόν τον κόσμο είναι μία πραγματική πρόγευση της ζωής στη Τζερουζέμ. Εδώ αρχίζετε να αντιλαμβάνεσθε το υψηλό πεπρωμένο των πιστών εξελικτικών κόσμων, αφού μπορούν φυσιολογικά να προχωρήσουν στο στάδιο αυτό κατά τη φυσική πλανητική ανάπτυξη. Η καλλιέργεια αυτού του κόσμου-δώματος αντιστοιχεί γενικά μ’ εκείνη της πρώιμης εποχής του φωτός και της ζωής στους πλανήτες φυσιολογικής εξελικτικής προόδου. Και από αυτό μπορείτε να καταλάβετε γιατί υπάρχει αυτή η διευθέτηση, ώστε οι ανώτερης καλλιέργειας, προοδευτικοί τύποι υπάρξεων, που ορισμένες φορές κατοικούν τους προηγμένους αυτούς εξελικτικούς κόσμους, να εξαιρούνται από το να περάσουν δια μέσου ενός, ή ακόμη και όλων των σφαιρών-δωμάτων.

^{(537.2) 47:7.2} Έχοντας αποκτήσει βαθιά γνώση της γλώσσας του τοπικού σύμπαντος πριν εγκαταλείψετε τον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν τέσσερα, αφιερώνετε τώρα περισσότερο χρόνο στην τελειοποίηση της γλώσσας της Ουβέρσα ως το σημείο όπου να μπορείτε να θεωρηθείτε ειδήμονες και στις δύο γλώσσες, πριν φθάσετε στην Τζερουζέμ με την ιδιότητα του κατοίκου. Όλοι οι ανερχόμενοι θνητοί γνωρίζουν δύο γλώσσες, από το αρχηγείο του συστήματος μέχρι επάνω, στη Χαβόνα. Και τότε, το μόνο που χρειάζεται είναι να διευρύνετε το λεξιλόγιο του υπερσύμπαντος, αφού απαιτείται επιπλέον διεύρυνση για να κατοικήσετε στον Παράδεισο.

^{(537.3) 47:7.3} Φθάνοντας στη μανσόνια υπ’ αριθμόν πέντε, ο οδοιπόρος παίρνει την άδεια να επισκεφθεί τον κόσμο διέλευσης με τον αντίστοιχο αριθμό, το αρχηγείο του Υιού. Εδώ ο ανερχόμενος θνητός εξοικειώνεται προσωπικά με τις διάφορες ομάδες των θείων υιών. Έχει ακούσει για τις υπέροχες αυτές υπάρξεις και τις έχει ήδη συναντήσει στην Τζερουζέμ, αλλά τώρα φθάνει να τις γνωρίσει πραγματικά.

^{(537.4) 47:7.4} Στην πέμπτη μανσόνια αρχίζετε να μαθαίνετε για τους κόσμους μελέτης του αστερισμού. Εδώ συναντάτε τον πρώτο των καθοδηγητών ο οποίος αρχίζει να σας προετοιμάζει για την μετέπειτα παραμονή στον αστερισμό. Περισσότερη από την προετοιμασία αυτή συνεχίζεται στους κόσμους έξι και επτά, ενώ οι τελικές πινελιές μπαίνουν στον τομέα των ανερχομένων θνητών της Τζερουζέμ.

^{(537.5) 47:7.5} Μία πραγματική γέννηση κοσμικής συνείδησης λαμβάνει χώρα στη μανσόνια υπ’ αριθμόν πέντε. Αρχίζετε να ενδιαφέρεστε για το σύμπαν. Τούτη είναι πράγματι μια ώρα όπου διευρύνονται οι ορίζοντες. Αρχίζει να διαφαίνεται στο διευρυμένο νου των ανερχομένων θνητών ότι ένα θαυμάσιο και μεγαλειώδες, ένα ουράνιο και θείο πεπρωμένο περιμένει όλους εκείνους που ολοκληρώνουν την προοδευτική προς τον Παράδεισο ανέλιξη, η οποία με τόσο κόπο, αλλά και τόσο χαρούμενα και ευοίωνα ξεκίνησε. Και στο σημείο, περίπου, αυτό, ο μέσος θνητός ανερχόμενος αρχίζει να εκδηλώνει καλόπιστο εμπειρικό ενθουσιασμό για την ανέλιξη προς τη Χαβόνα. Η μελέτη γίνεται εθελοντική, η ανιδιοτελής υπηρεσία φυσική και η λατρεία αυτόματη. Ένας αληθινός μοροντιανός χαρακτήρας βλασταίνει. Ένα αληθινό μοροντιανό πλάσμα εξελίσσεται.

^{(537.6) 47:8.1} Στους προσωρινά διαμένοντες στη σφαίρα αυτή επιτρέπεται να επισκεφτούν τον κόσμο διέλευσης υπ’ αριθμόν έξι, όπου μαθαίνουν περισσότερα σχετικά με τα ανώτερα πνεύματα του υπερσύμπαντος, αν και δεν μπορούν να οραματισθούν πολλές από τις ουράνιες αυτές υπάρξεις. Εδώ παίρνουν επίσης τα πρώτα τους μαθήματα πάνω στην αναμενόμενη πνευματική τους πορεία που τόσο γρήγορα ακολουθεί την αποφοίτηση από τη μοροντιανή εκπαίδευση του τοπικού σύμπαντος.

^{(537.7) 47:8.2} Ο βοηθός Κυρίαρχος του Συστήματος κάνει συχνές επισκέψεις στον κόσμο αυτό και η αρχική διαπαιδαγώγηση αρχίζει εδώ, με την τεχνική της διακυβέρνησης του σύμπαντος. Τα πρώτα μαθήματα που περιλαμβάνουν τα θέματα ενός ολόκληρου σύμπαντος διδάσκονται τώρα.

^{(538.1) 47:8.3} Τούτη είναι μία εξαιρετική εποχή για τους ανερχόμενους θνητούς και συνήθως γίνεται μάρτυρας της τέλειας συγχώνευσης της ανθρώπινης διάνοιας και του θείου Προσαρμοστή. Δυνητικά, η συγχώνευση αυτή θα μπορούσε να είχε γίνει νωρίτερα, η πραγματική, όμως, λειτουργούσα ταυτοποίηση πολλές φορές δεν επιτυγχάνεται μέχρι τη στιγμή της προσωρινής παραμονής στον πέμπτο κόσμο-δώμα, ή ακόμη και στον έκτο.

^{(538.2) 47:8.4} Η ένωση της εξελισσόμενης αθάνατης ψυχής με τον αιώνιο και θείο Προσαρμοστή σηματοδοτείται από τη σεραφική κλήτευση του εποπτεύοντος αρχαγγέλου προς τους αναστημένους διασωθέντες και του αρχαγγέλου των αρχείων προς εκείνους οι οποίοι πρόκειται να κριθούν την τρίτη ημέρα. Και τότε, παρουσία των μοροντιανών συντρόφων ενός τέτοιου διασωθέντος, οι αγγελιαφόροι αυτοί του χρίσματος μιλούν: «Τούτος είναι ένας αγαπημένος υιός με τον οποίο είμαι πολύ ευχαριστημένος.» Η απλή αυτή τελετή σηματοδοτεί την είσοδο ενός ανερχόμενου θνητού στην αιώνια πορεία της εν Παραδείσω υπηρεσίας.

^{(538.3) 47:8.5} Αμέσως μετά την επιβεβαίωση της δια του Προσαρμοστή συγχώνευσης, η νέα μοροντιανή ύπαρξη παρουσιάζεται στους συντρόφους της για πρώτη φορά με το νέο της όνομα και της δίδονται οι σαράντα ημέρες πνευματικής αποχώρησης από όλες τις τακτικές δραστηριότητες ώστε να δει βαθιά μέσα της και να επιλέξει έναν από τους προαιρετικούς δρόμους προς τη Χαβόνα κι’ ακόμα να διαλέξει μία από τις διαφορετικές τεχνικές του Παραδείσιου επιτεύγματος.

^{(538.4) 47:8.6} Ακόμη, όμως, οι θαυμάσιες αυτές υπάρξεις είναι, λίγο-πολύ, υλικές. Βρίσκονται μακράν από του να είναι πραγματικά πνεύματα. Είναι περισσότερο σαν υπερ-θνητοί, από πνευματική πλευρά μιλώντας, ακόμη κατά τι λιγότερο από άγγελοι. Γίνονται, όμως, πράγματι, υπέροχες υπάρξεις.

^{(538.5) 47:8.7} Κατά την προσωρινή παραμονή τους στον κόσμο-δώμα υπ’ αριθμόν έξι, οι σπουδαστές φθάνουν σε μία κατάσταση η οποία μπορεί να συγκριθεί με το ανώτερο επίτευγμα που χαρακτηρίζει τους εξελικτικούς εκείνους κόσμους οι οποίοι φυσιολογικά προόδευσαν πέραν του αρχικού σταδίου του φωτός και της ζωής. Η κοινωνική οργάνωση στη μανσόνια αυτή είναι ανώτερης κατηγορίας. Η σκιά της θνητής φύσης ελαττώνεται όλο και περισσότερο, καθώς οι κόσμοι αυτοί κατακτώνται ένας προς έναν. Γίνεστε ολοένα περισσότερο αξιαγάπητοι καθώς αφήνετε πίσω τα χοντροκομμένα υπολείμματα της πλανητικής ζωώδους προέλευσης. «Η άνοδος μέσω μεγάλων δοκιμασιών» έχει σκοπό να κάνει τους μεγαλυνθέντες θνητούς αληθινά αγαθούς και φιλικούς, πραγματικά πονετικούς και ανεκτικούς.

^{(538.6) 47:9.1} Η εμπειρία σ’ αυτή τη σφαίρα είναι το ύψιστο επίτευγμα της άμεσης μετά θάνατον πορείας. Κατά την προσωρινή σας παραμονή εκεί θα δεχθείτε τη διαπαιδαγώγηση πολλών δασκάλων, που όλοι θα συνεργασθούν στο έργο του να σας προετοιμάσουν για παραμονή στην Τζερουζέμ. Οποιεσδήποτε διακριτές διαφορές μεταξύ των θνητών εκείνων, των προερχομένων από τους απομονωμένους και καθυστερημένους κόσμους και των διασωθέντων εκείνων από τις περισσότερο προηγμένες και διαφωτισμένες σφαίρες κυριολεκτικά σβήνουν κατά την προσωρινή παραμονή στον έβδομο κόσμο-δώμα. Εδώ θα εξαγνισθείτε από όλα τα κατάλοιπα μιας ατυχούς κληρονομικότητας, νοσηρού περιβάλλοντος, ή μη πνευματικών πλανητικών τάσεων. Εδώ εξαλείφονται τα τελευταία κατάλοιπα του «σημείου του κτήνους».

^{(538.7) 47:9.2} Ενώ διαμένετε προσωρινά στη μανσόνια υπ’ αριθμόν επτά, σας δίδεται άδεια να επισκεφθείτε τον κόσμο διέλευσης υπ’ αριθμόν επτά, τον κόσμο του Πατέρα του Σύμπαντος. Εδώ αρχίζετε μία νέα και περισσότερο πνευματική λατρεία του αόρατου Πατέρα, μία συμπεριφορά που ολοένα και περισσότερο θα επιδιώκετε, σ’ ολόκληρη την προς τα άνω διαδρομή της μακράς ανελικτικής σας πορείας. Βρίσκετε το ναό του Πατρός σ’ αυτό τον κόσμο της μεταβατικής επιμόρφωσης, αλλά δεν βλέπετε τον Πατέρα.

^{(538.8) 47:9.3} Τώρα αρχίζει ο σχηματισμός των τάξεων για την αποφοίτηση στη Τζερουζέμ. Έχετε πάει από κόσμο σε κόσμο ως άτομα, τώρα όμως προετοιμάζεστε να αναχωρήσετε για την Τζερουζέμ σε ομάδες, αν και, εντός ορισμένων ορίων, ένας ανερχόμενος μπορεί να επιλέξει να παραμείνει στον έβδομο κόσμο-δώμα με σκοπό να καταστήσει ικανό ένα βραδυκίνητο μέλος της γήινης, ή μανσονιανής ομάδας του να τον προφθάσει.

^{(539.1) 47:9.4} Το προσωπικό της έβδομης μανσόνια συγκεντρώνεται στη γυάλινη θάλασσα για να γίνει μάρτυρας της αναχώρησής σας για την Τζερουζέμ, με την ιδιότητα του κατοίκου. Εκατοντάδες, ή χιλιάδες φορές μπορεί να έχετε επισκεφθεί την Τζερουζέμ, αλλά πάντα ως επισκέπτης. Ποτέ πριν δεν προχωρήσατε προς την πρωτεύουσα του συστήματος με τη συντροφιά μιας ομάδας συντρόφων σας, που είπαν το αιώνιο αντίο σ’ ολόκληρη την μανσονιανή πορεία ως ανερχόμενοι θνητοί. Γρήγορα θα σας καλωσορίσουν στο χώρο υποδοχής του αρχηγικού κόσμου ως πολίτες της Τζερουζέμ.

^{(539.2) 47:9.5} Θα απολαύσετε εξαιρετικά την πρόοδό σας μέσω των επτά κόσμων αποϋλοποίησης. Είναι πραγματικές σφαίρες αποθανατοποίησης.⁶ Είστε κυρίως θνητοί στον πρώτο κόσμο-δώμα, μια υλική ύπαρξη μόνο χωρίς το υλικό σώμα, μια ανθρώπινη διάνοια στεγασμένη σε μοροντιανή μορφή – ένα υλικό σώμα του μοροντιανού κόσμου, αλλά όχι ένα θνητό σπίτι από σάρκα και αίμα. Περνάτε πραγματικά από το θνητό επίπεδο στην κατηγορία των αθανάτων τη στιγμή της συγχώνευσης με τον Προσαρμοστή και τη στιγμή που ολοκληρώνετε την πορεία σας στην Τζερουζέμ, έχετε γίνει πλήρως ανεπτυγμένοι μοροντιανοί.

^{(539.3) 47:10.1} Η υποδοχή μιας νέας τάξης αποφοίτων ενός κόσμου-δώματος είναι το σύνθημα για όλη τη Τζερουζέμ να συγκεντρωθεί ως επιτροπή καλωσορίσματος. Ακόμη και οι σπορνέιτζια απολαμβάνουν την άφιξη των θριαμβευτών αυτών ανερχομένων εξελικτικής προέλευσης, εκείνων που έτρεξαν στον πλανητικό αγώνα δρόμου και ολοκλήρωσαν την διαδοχική πορεία τους στους κόσμους-δώματα. Μόνον οι φυσικοί ελεγκτές και οι Επόπτες της Μοροντιανής Δυνάμεως λείπουν από τις περιστάσεις αυτές που δίνουν χαρά.

^{(539.4) 47:10.2} Ο Ιωάννης ο της Αποκαλύψεως οραματίσθηκε την άφιξη μιας τάξης ανερχομένων θνητών από τον έβδομο κόσμο-δώμα στον πρώτο τους ουρανό, τα μεγαλεία της Τζερουζέμ. Κατέγραψε: «Και είδα ότι ήταν σαν θάλασσα από γυαλί, ανάμικτη με φωτιά. Και εκείνους που είχαν νικήσει το κτήνος που αρχικά βρισκόταν εντός τους, αλλά και την ιδέα που επικρατούσε στους κόσμους-δώματα, και τελικά νίκησαν και το τελευταίο σημάδι και ίχνος, να στέκονται στη γυάλινη θάλασσα, να κρατούν τις άρπες του Θεού και να τραγουδούν το τραγούδι της λύτρωσης από το φόβο των θνητών και τον θάνατο.» (Τελειοποιημένη διαστημική επικοινωνία πρόκειται να εγκατασταθεί σ’ όλους αυτούς τους κόσμους. Και η λήψη, όπου κι’ αν βρίσκεστε, τέτοιας επικοινωνίας γίνεται εφικτή φέροντας την «άρπα του Θεού,» μία μοροντιανή επινόηση που αντισταθμίζει την ανικανότητα του να προσαρμοσθεί άμεσα ο ανώριμος μοροντιανός αισθητήριος μηχανισμός στην λήψη των διαστημικών επικοινωνιών.)

^{(539.5) 47:10.3} Ο Παύλος είχε επίσης ένα όραμα του αποτελούμενου από ανερχομένους πολίτες σώματος των τελειοποιημένων θνητών στην Τζερουζέμ, αφού έγραψε: «Πάλι ήλθατε στο όρος της Σιών και στην πόλη του ζώντος Θεού, την ουράνια Ιερουσαλήμ, και σε μια αναρίθμητη συνοδεία αγγέλων, στη μεγάλη συγκέντρωση του Μιχαήλ και στα πνεύματα των απλών ανθρώπων που γίνονται τέλειοι.»

^{(539.6) 47:10.4} Αφού οι θνητοί αποκτήσουν κατοικία στο αρχηγείο του συστήματος, δεν θα βιώσουν περαιτέρω ουσιαστικές αναστάσεις. Η μοροντιανή μορφή που σας παραχωρήθηκε κατά την αναχώρησή σας από την εμπειρία στους κόσμους-δώματα είναι τέτοια που θα σας διακρίνει μέχρι το τέλος της εμπειρίας σας στο τοπικό σύστημα. Αλλαγές θα γίνονται από καιρό σε καιρό, αλλά θα διατηρήσετε την ίδια αυτή μορφή μέχρις ότου την αποχαιρετήσετε, όταν αναδυθείτε ως πνεύματα πρώτου σταδίου προετοιμαζόμενα για τη μετάβαση στους υπερσυμπαντικούς κόσμους της καλλιέργειας των ανερχομένων και της πνευματικής εξάσκησης.

^{(540.1) 47:10.5} Επτά φορές βιώνουν, οι θνητοί εκείνοι που ολοκληρώνουν την μανσονιανή πορεία,⁷ την εμπειρία του ύπνου προσαρμογής και την αναστάσιμη αφύπνηση. Η τελευταία αίθουσα ανάστασης, όμως, ο τελικός θάλαμος αφύπνησης, έμεινε πίσω, στον έβδομο κόσμο-δώμα. Ποτέ πια, μία αλλαγή μορφής δεν θα απαιτήσει την έκπτωση της συνείδησης, ή τη διάσπαση στη συνέχιση της ατομικής μνήμης.

^{(540.2) 47:10.6} Η θνητή προσωπικότητα που ξεκίνησε στους εξελικτικούς κόσμους και στεγάστηκε στη σάρκα – ενοικημένη από τους Ελεγκτές των Μυστηρίων και περιβεβλημένη από το Πνεύμα της Αλήθειας – δεν κινητοποιείται, δεν πραγματώνεται και δεν ενοποιείται πλήρως μέχρι την ημέρα όπου ένας τέτοιος πολίτης της Τζερουζέμ παίρνει άδεια μετάβασης στην Εντέντια και ανακηρύσσεται πραγματικό μέλος του μοροντιανού σώματος του Νέβαδον – ένας αθάνατος διασωθείς ενωμένος με τον Προσαρμοστή, ένας προς τον Παράδεισο ανερχόμενος, μία προσωπικότητα μοροντιανής υπόστασης, ένα αληθινό παιδί των Μέγιστων.

^{(540.3) 47:10.7} Ο φυσικός θάνατος είναι μία τεχνική διαφυγής από την υλική ζωή στη σάρκα. Και η μανσονιανή εμπειρία της προοδευτικής ζωής μέσω των επτά κόσμων της διορθωτικής εξάσκησης και της επιμορφωτικής εκπαίδευσης αντιπροσωπεύει την εισαγωγή των θνητών διασωθέντων στην μοροντιανή πορεία, τη μεταβατική ζωή, η οποία μεσολαβεί μεταξύ της εξελικτικής υλικής υπόστασης και του ανώτερου πνευματικού επιτεύγματος των ανερχομένων του χρόνου, που προορίζονται να φθάσουν τις πύλες της αιωνιότητας.

^{(540.4) 47:10.8} [Υποστηρίχθηκε από έναν Υπέρλαμπρο εσπερινό Αστέρα.]