ΕΓΓΡΑΦΟ 33, Η ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

^{(366.1) 33:0.1} Ενώ ο Πατέρας του Σύμπαντος σαφώς κυβερνά την αχανή δημιουργία του, στη διακυβέρνηση ενός τοπικού σύμπαντος λειτουργεί δια του προσώπου του Δημιουργού Υιού. Ο πατέρας δεν λειτουργεί με άλλο τρόπο στις διοικητικές υποθέσεις ενός τοπικού σύμπαντος. Τα θέματα αυτά τα εμπιστεύεται στον Δημιουργό Υιό και το Πνεύμα-Μητέρα του οικείου σύμπαντος καθώς και στα πολυποίκιλα παιδιά τους. Τα σχέδια, οι τακτικές και το κυβερνητικό έργο των τοπικών συμπάντων διαμορφώνονται και εκτελούνται από το συγκεκριμένο Υιό, ο οποίος, σε συμφωνία με το Πνεύμα-συνεργάτη του, αναθέτει την εκτελεστική εξουσία στον Γαβριήλ και το δικαιοδοτικό κύρος στους Πατέρες των Αστερισμών, τους Κυβερνήτες των Συστημάτων και τους Πλανητικούς Πρίγκιπες.

^{(366.2) 33:1.1} Ο Δημιουργός μας Υιός είναι η προσωποποίηση της 611,121ής αυθεντικής ιδέας της άπειρης ταυτότητας της ταυτόχρονης προέλευσης στον Πατέρα του Σύμπαντος και τον Αιώνιο Υιό. Ο Μιχαήλ του Νέβαδον είναι ο «μόνος γεννηθείς Υιός» ο οποίος προσωποποιεί αυτή την 611,121ή συμπαντική ιδέα του θείου και του άπειρου. Το αρχηγείο του βρίσκεται στο τρίπτυχο δώμα του φωτός στον Σάλβινγκτον. Και τούτη η κατοικία είναι με τον τρόπο αυτό διατεταγμένη επειδή ο Μιχαήλ έχει δια της εμπειρίας γνωρίσει και τις τρεις φάσεις της εμπειρίας των έλλογων πλασμάτων: την πνευματική, την απολυτοειδή και την υλική. Εξ αιτίας του ονόματός του το οποίο συσχετίζεται με την έβδομη και τελική του επιφοίτηση στην Ουράντια, πολλές φορές αποκαλείται Χριστός Μιχαήλ.

^{(366.3) 33:1.2} Ο Δημιουργός μας Υιός δεν είναι ο Αιώνιος Υιός, ο εμπειρικός εν Παραδείσω συνεργάτης του Πατέρα του Σύμπαντος και του Απείρου Πνεύματος. Ο Μιχαήλ του Νέβαδον δεν είναι μέρος της Αγίας Τριάδας του Παραδείσου. Οπωσδήποτε, όμως, ο Κυρίαρχος Υιός μας διαθέτει στο χώρο κυριαρχίας του όλες τις θείες ιδιότητες και δυνάμεις τις οποίες ο ίδιος ο Αιώνιος Υιός θα εκδήλωνε, αν επρόκειτο να παρουσιασθεί προσωπικά στον Σάλβινγκτον και να λειτουργήσει στον Νέβαδον. Ο Μιχαήλ διαθέτει ακόμη μεγαλύτερες δυνάμεις και εξουσίες, διότι όχι μόνο αποτελεί προσωποποίηση του Αιώνιου Υιού, αλλά διότι επίσης αντιπροσωπεύει απόλυτα και ενσωματώνει ουσιαστικά την προσωπική παρουσία του Πατέρα του Σύμπαντος στο τοπικό αυτό σύμπαν. Αντιπροσωπεύει ακόμη και τον Πατέρα-Υιό. Οι σχέσεις αυτές συνιστούν έναν Δημιουργό υιό, την πλέον ισχυρή, πολύμορφη και σημαίνουσα από όλες τις θείες υπάρξεις που είναι σε θέση να διακυβερνούν άμεσα τα εξελικτικά σύμπαντα και προσωπικά να επικοινωνούν με τις ανώριμες θνητές υπάρξεις.

^{(366.4) 33:1.3} Ο Δημιουργός μας Υιός ασκεί την ίδια πνευματική ελκτική δύναμη, την ίδια πνευματική βαρύτητα, από το αρχηγείο του τοπικού σύμπαντος, την οποία θα ασκούσε ο Αιώνιος Υιός του Παραδείσου αν ήταν ο ίδιος παρών στον Σάλβινγκτον και ακόμη περισσότερη. Ο Συμπαντικός αυτός Υιός αποτελεί προσωποποίηση του Πατέρα του Σύμπαντος προς το σύμπαν του Νέβαδον. Οι Δημιουργοί Υιοί είναι κέντρα προσωπικότητας των πνευματικών δυνάμεων του εν Παραδείσω Πατέρα-Υιού. Οι Δημιουργοί Υιοί αποτελούν την οριστική επικέντρωση της δυναμικής προσωπικότητας των εξαιρετικών χωροχρονικών ιδιοτήτων του Θεού του Επτάπτυχου.

^{(367.1) 33:1.4} Ο Δημιουργός Υιός είναι η υπό μορφή αντιβασιλέα προσωποποίηση του Πατέρα του Σύμπαντος, ο θείος ομοβάθμιος του Αιώνιου Υιού και ο δημιουργικός συνεργάτης του Απείρου Πνεύματος. Για το σύμπαν μας και όλους του τους κατοικημένους κόσμους ο Κυρίαρχος Υιός είναι, από κάθε πρακτική σκοπιά και άποψη, Θεός. Είναι η προσωποποίηση όλων των παραδείσιων Θεοτήτων τις οποίες μπορούν οι εξελισσόμενοι θνητοί εύκολα και να κατανοήσουν. Ο Υιός αυτός και το συνεργικό του Πνεύμα είναι οι δημιουργοί γονείς σας. Για εσάς, ο Μιχαήλ, ο Δημιουργός Υιός, είναι η υπέρτατη προσωπικότητα. Για εσάς, ο Αιώνιος Υιός είναι υπέρ-υπέρτατος – είναι μία άπειρη Θεία προσωπικότητα.

^{(367.2) 33:1.5} Στο πρόσωπο του Δημιουργού Υιού έχουμε έναν κυβερνήτη και θείο γονέα τόσο ισχυρό, αποτελεσματικό και ελεήμονα, όσο θα ήταν ο Πατέρας του Σύμπαντος και ο Αιώνιος Υιός, αν βρίσκονταν παρόντες στον Σάλβινγκτον και ασχολούνταν με τη διαχείριση των θεμάτων του σύμπαντος του Νέβαδον.

^{(367.3) 33:2.1} Η παρατήρηση των Δημιουργών Υιών αποκαλύπτει ότι ορισμένοι μοιάζουν περισσότερο στον Πατέρα, άλλοι στον υιό, ενώ άλλοι αποτελούν ανάμειξη και των δύο των άπειρων γονέων τους. Ο Δημιουργός μας Υιός σαφέστατα εκδηλώνει γνωρίσματα και χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν περισσότερο στον Αιώνιο Υιό.

^{(367.4) 33:2.2} Ο Μιχαήλ επελέγη να οργανώσει τούτο το τοπικό σύμπαν και από τότε το κυβερνά με τρόπο θαυμάσιο. Η ατομική του δύναμη περιορίζεται από τα προϋπάρχοντα κυκλώματα βαρύτητας που επικεντρώνονται στον Παράδεισο, αλλά και από την παρακράτηση, εκ μέρους των Αρχαίων των Ημερών, της υπερσυμπαντικής κυβέρνησης όλων των τελικών κυβερνητικών αποφάσεων που αφορούν στην απάλειψη της προσωπικότητας. Η προσωπικότητα αποτελεί τη μοναδική επιφοίτηση του Πατέρα, αλλά οι Δημιουργοί Υιοί, με την έγκριση του Αιώνιου Υιού, αρχίζουν το σχεδιασμό καινούργιων πλασμάτων ενώ με τη λειτουργική συνεργασία των εκ του Πνεύματος προερχομένων συνεργατών τους μπορούν να επιχειρήσουν νέους μετασχηματισμούς ενέργειας-ύλης.

^{(367.5) 33:2.3} Ο Μιχαήλ είναι η προσωποποίηση του εν Παραδείσω Πατέρα-Υιού στο τοπικό σύμπαν του Νέβαδον. Γι’ αυτό, όταν το Δημιουργικό Πνεύμα-Μητέρα, ο αντιπρόσωπος στο τοπικό σύμπαν του Απείρου Πνεύματος τέθηκε υπό τις εντολές του Χριστού Μιχαήλ, όταν εκείνος γύρισε από τη τελική του επιφοίτηση στην Ουράντια, ο Κυρίαρχος υιός απέκτησε δικαιοδοσία πάνω «σε όλη τη δύναμη εν ουρανώ και επί της γης.»

^{(367.6) 33:2.4} Η υποταγή αυτή των Θείων Λειτουργών στους Δημιουργούς Υιούς των τοπικών συμπάντων συνιστά τα προσωπικά αποθέματα των Κυρίαρχων αυτών Υιών σε σχέση με την πεπερασμένα δυνάμενη να εκδηλωθεί θεία υπόσταση του Πατέρα, του Υιού και του Πνεύματος, ενώ οι εμπειρίες των επί των πλασμάτων επιφοιτήσεων των υιών Μιχαήλ, τους καθιστούν ικανούς να παρουσιάσουν την εμπειρική θεία φύση του Υπέρτατου Όντος. Ουδεμία άλλη ύπαρξη στα σύμπαντα έχει προσωπικά εξαντλήσει τη δυναμική της παρούσης πεπερασμένης εμπειρίας και ουδεμία άλλη ύπαρξη στα σύμπαντα διαθέτει τέτοια προσόντα για μοναχική κυριαρχία.

^{(367.7) 33:2.5} Αν και το αρχηγείο του Μιχαήλ βρίσκεται επίσημα στον Σάλβινγκτον, την πρωτεύουσα του Νέβαδον, εκείνος περνά πολύ από το χρόνο του επισκεπτόμενος τον αστερισμό και το αρχηγείο του συστήματος, ακόμη και μεμονωμένους πλανήτες. Κατά περιόδους ταξιδεύει στον Παράδεισο και συχνά στην Ουβέρσα, όπου συσκέπτεται με τους Αρχαίους των Ημερών. Όταν βρίσκεται μακριά από τον Σάλβινγκτον, τη θέση του παίρνει ο Γαβριήλ, ο οποίος στην περίπτωση αυτή λειτουργεί ως Έφορος του σύμπαντος του Νέβαδον.

^{(368.1) 33:3.1} Καθώς διαπερνά όλα τα σύμπαντα του χρόνου και του χώρου, το Άπειρο Πνεύμα λειτουργεί από το αρχηγείο του κάθε τοπικού σύμπαντος ως εξειδικευμένη επικέντρωση, ενώ αποκτά όλα τα γνωρίσματα της προσωπικότητας, με τη μέθοδο της δημιουργικής συνεργασίας με τον Δημιουργό Υιό. Όσον αφορά σε ένα τοπικό σύμπαν, η διοικητική εξουσία ενός Δημιουργού Υιού είναι υπέρτατη. Το Άπειρο Πνεύμα, ως Θείος Λειτουργός, είναι απόλυτα συνεργάσιμο αν και τέλεια ισότιμο.

^{(368.2) 33:3.2} Το Συμπαντικό Πνεύμα-Μητέρα του Σάλβινγκτον, ο συνεργάτης του Μιχαήλ στον έλεγχο και τη διοίκηση του Νέβαδον, ανήκει στην έκτη κατηγορία των Υπέρτατων Πνευμάτων, έχοντας τον αριθμό 611,121 της κατηγορίας αυτής. Εθελοντικά προσφέρθηκε να συνοδεύσει τον Μιχαήλ σε περίπτωση απαλλαγής του από θα καθήκοντά του στον Παράδεισο και από τότε συνεργάζεται μαζί του στη δημιουργία και διακυβέρνηση του σύμπαντός του.

^{(368.3) 33:3.3} Ο Κυρίαρχος Δημιουργός Υιός είναι ο προσωπικός κυβερνήτης του σύμπαντός του, αλλά σε όλες τις λεπτομέρειες της διακυβέρνησης το Άπειρο Πνεύμα συγκυβερνά με τον Υιό. Ενώ το Πνεύμα αναγνωρίζει πάντα τον Υιό ως κυρίαρχο και κυβερνήτη, ο Υιός πάντα φέρεται στο Πνεύμα με διάθεση συνεργασίας και ισότητας ως προς το κύρος σε όλες τις υποθέσεις του χώρου κυριαρχίας των. Σε ολόκληρο το γεμάτο αγάπη και πλήρωση ζωής έργο του, ο Δημιουργός Υιός υποστηρίζεται πάντα, τέλεια, και λαμβάνει άφθονη βοήθεια από το πάνσοφο και πάντα πιστό Συμπαντικό Πνεύμα καθώς και από ολόκληρη τη διαφοροποιημένη ακολουθία του, την αποτελούμενη από προσωπικότητες αγγελικές. Ένας τέτοιος Θείος Λειτουργός είναι στην πραγματικότητα η μητέρα των πνευμάτων και των πνευματικών προσωπικοτήτων, ο πανταχού παρών και πάνσοφος σύμβουλος του Δημιουργού Υιού, η πιστή και πραγματική εκδήλωση του εν Παραδείσω Απείρου Πνεύματος.

^{(368.4) 33:3.4} Ο Υιός λειτουργεί ως Πατέρας στο τοπικό του σύμπαν. Το Πνεύμα, όπως μπορούν να καταλάβουν οι θνητοί, παίζει το ρόλο της μητέρας, βοηθώντας πάντοτε τον Υιό, αιώνια αδιαχώριστο από αυτόν στη διακυβέρνηση του σύμπαντος. Στην περίπτωση επανάστασης, μόνον ο Υιός και οι συνεργαζόμενοι μαζί του Υιοί μπορούν να δράσουν ως ελευθερωτές. Το Πνεύμα ποτέ δεν αναλαμβάνει να κρίνει τη στάση, ή να υπερασπιστεί την εξουσία, αλλά πάντα υποστηρίζει τον Υιό σε οτιδήποτε του ζητηθεί να πράξει προκειμένου να σταθεροποιήσει την κυβέρνηση και να διατηρήσει την εξουσία στους διεφθαρμένους από το πονηρό, ή κυριαρχημένους από την αμαρτία κόσμους. Μόνον ένας Υιός μπορεί να αποκαταστήσει το έργο της από κοινού δημιουργίας των, αλλά δεν μπορεί να ελπίσει ότι τελικά θα επιτύχει χωρίς την ακατάπαυστη συνεργασία του Θείου Λειτουργού και του άπειρου πλήθους των πνευματικών βοηθών του, των θυγατέρων του Θεού, που με τόση αφοσίωση και γενναιότητα αγωνίζονται για την ευημερία των θνητών και το μεγαλείο των θείων γονέων τους.

^{(368.5) 33:3.5} Μόλις ο Δημιουργός Υιός ολοκληρώσει την έβδομη και τελική του επί των πλασμάτων επιφοίτηση, η αβεβαιότητα της περιοδικής απομόνωσης του Θείου Λειτουργού τερματίζεται και ο βοηθός του Υιού στο σύμπαν σταθεροποιείται για πάντα ασφαλής και ισχυρός. Είναι κατά την ενθρόνιση του Δημιουργού Υιού ως Κυρίαρχου Υιού, στο ιωβηλαίο των ιωβηλαίων, που το Συμπαντικό Πνεύμα, μπροστά στα συγκεντρωμένα πλήθη, κάνει την πρώτη δημόσια και συμπαντική ομολογία υποταγής του στον Υιό, ορκιζόμενο πίστη και υποταγή. Το γεγονός αυτό συνέβη στον Νέβαδον την εποχή της επιστροφής του Μιχαήλ στον Σάλβινγκτον, μετά την επιφοίτησή του στην Ουράντια. Ποτέ πριν το κοσμοϊστορικό αυτό συμβάν δεν είχε το Συμπαντικό Πνεύμα δηλώσει υποταγή στον Συμπαντικό Υιό και μόνο μετά την εκούσια αυτή παράδοση της δύναμης και της εξουσίας στον Συμπαντικό Υιό από το Πνεύμα, κατέστη δυνατή η ειλικρινής δήλωση για τον Υιό, «όλη η δύναμη εν ουρανώ και επί της γης παρεδόθη στα χέρια του.»

^{(369.1) 33:3.6} Μετά από την ομολογία υποταγής από το Δημιουργικό Πνεύμα-Μητέρα, ο Μιχαήλ του Νέβαδον με ανωτερότητα ομολόγησε την αιώνια εξάρτησή του από το Πνεύμα-σύντροφό του, καθιστώντας το Πνεύμα συγκυβερνήτη του σύμπαντός του και ζητώντας από όλα τα άλλα πλάσματα να υποσχεθούν πίστη προς το Πνεύμα, όπως είχαν υποσχεθεί στον Υιό: Και τότε εκδόθηκε και δημοσιεύθηκε η τελική «Αναγγελία Ισότητας.» Αν και κυρίαρχος του τοπικού του σύμπαντος, ο Υιός δημοσιοποίησε στους κόσμους το ότι το Πνεύμα είναι ίσο με τον ίδιο σε όλα τα χαρίσματα της προσωπικότητας και τις ιδιότητες του θείου χαρακτήρα. Και τούτο γίνεται το υπερβατικό πρότυπο για την οικογενειακή οργάνωση και τη διακυβέρνηση και των ταπεινότερων ακόμη πλασμάτων των κόσμων του διαστήματος. Τούτο είναι, έμπρακτα και αληθινά, το υψηλό ιδεώδες της οικογένειας και του ανθρώπινου θεσμού του εκούσιου γάμου.

^{(369.2) 33:3.7} Ο Υιός και το Πνεύμα είναι υπεύθυνοι πλέον για το σύμπαν, περίπου όπως ένας πατέρας και μία μητέρα επιβλέπουν και προστατεύουν την οικογένειά τους, τους γιους και τις θυγατέρες τους. Δεν είναι άτοπο να αναφέρουμε το Συμπαντικό Πνεύμα ως το δημιουργικό σύντροφο του Δημιουργού Υιού και να θεωρήσουμε τα πλάσματα των κόσμων ως γιους και θυγατέρες τους – μία θαυμάσια, μεγαλειώδη οικογένεια, αλλά με άφατες ευθύνες και ατέλειωτη φροντίδα.

^{(369.3) 33:3.8} Ο Υιός είναι η απαρχή της δημιουργίας ορισμένων από τα παιδιά του σύμπαντος, ενώ το Πνεύμα είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για την ύπαρξη πολυάριθμων τάξεων πνευματικών προσωπικοτήτων οι οποίες λειτουργούν και υπηρετούν υπό τις εντολές και οδηγίες αυτού του ίδιου Πνεύματος-Μητέρα. Στη δημιουργία άλλων τύπων συμπαντικών προσωπικοτήτων ο Υιός και το Πνεύμα εργάζονται από κοινού και σε κάθε δημιουργική πράξη δεν γίνεται το παραμικρό χωρίς ο ένας να συμβουλευθεί τον άλλο και να πάρει την έγκρισή του.

^{(369.4) 33:4.1} Ο Λαμπερός και Πρωινός Αστέρας είναι η προσωποποίηση της αρχικής θεώρησης της ταυτότητας και το ιδεώδες της προσωπικότητας, όπως το συνέλαβε ο Δημιουργός Υιός και η εκδήλωση στο τοπικό σύμπαν του Απείρου Πνεύματος. Επιστρέφοντας στους πρώτους καιρούς του τοπικού σύμπαντος, πριν από την ένωση του Δημιουργού Υιού και του Πνεύματος-Μητέρα με τα δεσμά της δημιουργικής συνεργασίας, πίσω στους καιρούς πριν από την αρχή της δημιουργίας της πολύμορφης οικογένειας των γυιών και θυγατέρων τους, η πρώτη από κοινού πράξη της πρώιμης αυτής και απεριόριστης συνεργασίας αυτών των δύο θείων προσώπων είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία της ανώτατης πνευματικής προσωπικότητας του Υιού και του Πνεύματος, του Λαμπερού και Πρωινού Αστέρα.

^{(369.5) 33:4.2} Μόνο μία τέτοια ύπαρξη, γεμάτη σοφία και μεγαλείο δημιουργείται σε κάθε τοπικό σύμπαν. Ο πατέρας του Σύμπαντος και ο Αιώνιος Υιός μπορούν – και πράγματι το πράττουν – να δημιουργήσουν έναν ατέλειωτο αριθμό θείων Υιών, ίσων με τους ίδιους σε θεία ουσία. Οι Υιοί όμως αυτοί, όταν ενωθούν με τις Θυγατέρες του Άπείρου Πνεύματος, μπορούν να δημιουργήσουν μόνον ένα Λαμπερό και Πρωινό Αστέρα σε κάθε σύμπαν, μία ύπαρξη που τους μοιάζει και μοιράζεται τη συνδυασμένη φύση τους, αλλά όχι και το δημιουργικό τους προνόμιο. Ο Γαβριήλ του Σάλβινγκτον μοιάζει με το Συμπαντικό Υιό ως προς τη θεία φύση αν και διαθέτει εξαιρετικά περιορισμένα τα χαρακτηριστικά του Θείου.

^{(369.6) 33:4.3} Αυτός ο πρωτότοκος των γονιών ενός καινούργιου σύμπαντος είναι προσωπικότητα μοναδική, η οποία διαθέτει πολλές θαυμάσιες καταβολές, μη άμεσα ορατές σε κανένα από τους γεννήτορές τους, μία ύπαρξη πρωτοφανούς πολυμορφίας και αφάνταστης λαμπρότητας. Η ουράνια αυτή προσωπικότητα περικλείει τη θεία βούληση του Υιού συνδυασμένη με τη δημιουργική φαντασία του Πνεύματος. Οι σκέψεις και οι πράξεις του Λαμπερού και Πρωινού Αστέρα για πάντα θα αντιπροσωπεύουν τον Δημιουργό Υιό αλλά και το Δημιουργικό Πνεύμα. Μία τέτοια ύπαρξη είναι επίσης ικανή να κατανοεί απόλυτα και να επικοινωνεί φιλικά τόσο με τα πνευματικά, σεραφικά πλήθη , όσο και με τα υλικά, εξελικτικά, αυτόβουλα πλάσματα.

^{(370.1) 33:4.4} Ο Λαμπερός και Πρωινός Αστέρας δεν είναι δημιουργός, είναι όμως θαυμάσιος διαχειριστής, όντας ο ατομικός διαχειριστικός εκπρόσωπος του Δημιουργού Υιού. Πέραν της δημιουργίας και της εμφύσησης της ζωής, ο Υιός και το Πνεύμα ουδέποτε συσκέπτονται πάνω στα σημαντικά συμπαντικά θέματα χωρίς την παρουσία του Γαβριήλ.

^{(370.2) 33:4.5} Ο Γαβριήλ του Σάλβινγκτον είναι ο διευθύνων σύμβουλος του σύμπαντος του Νέβαδον και ο διαιτητής όλων των, σχετικών με τη διακυβέρνησή του, διοικητικών εφέσεων. Ο συμπαντικός αυτός διοικητής δημιουργήθηκε έχοντας όλα τα εφόδια που απαιτούνται για το έργο του, αλλά αποκτά εμπειρίες με την ανάπτυξη και την εξέλιξη του της τοπικής μας δημιουργίας.

^{(370.3) 33:4.6} Ο Γαβριήλ είναι ο προϊστάμενος διεκπεραίωσης των υπερσυμπαντικών εντολών οι οποίες αφορούν στα μη προσωπικά θέματα του τοπικού σύμπαντος. Η εκτέλεση των περισσότερων υποθέσεων που αφορούν σε μαζικές κρίσεις και απονεμητικές, κατά το θέλημα του Θεού, αναστάσεις και κρίνονται από τους Αρχαίους των Ημερών, ανατίθεται στον Γαβριήλ και το επιτελείο του. Ο Γαβριήλ γίνεται, έτσι, ταυτόχρονα διευθύνων σύμβουλος και εκτελεστής των κυβερνητών του τοπικού σύμπαντος, αλλά και του υπερσύμπαντος. Έχει υπό τις εντολές του ένα ικανό σώμα διοικητικών βοηθών που δημιουργήθηκαν για το συγκεκριμένο αυτό έργο, οι οποίοι είναι άγνωστοι στους εξελικτικούς θνητούς. Πλέον αυτών των βοηθών ο Γαβριήλ μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε τάξη ουράνιων υπάρξεων λειτουργεί στον Νέβαδον, ενώ είναι επίσης ο διοικητής του «ουράνιου στρατού,» - του ουράνιου πλήθους.

^{(370.4) 33:4.7} Ο Γαβριήλ και το επιτελείο του δεν είναι δάσκαλοι, είναι διαχειριστές. Ουδέποτε εγκατέλειψαν το έργο τους, από όσο είναι γνωστό, εκτός από όταν ο Μιχαήλ ενσαρκώθηκε σε κάποια επιφοίτησή του. Όταν λαμβάνει χώρα μία επιφοίτηση, ο Γαβριήλ βρίσκεται πάντα εκεί, ως παραστάτης της βούλησης του ενσαρκωμένου Υιού και με τη συνεργασία των Ενοποιήσεων των Ημερών γίνεται ο πραγματικός διευθυντής των συμπαντικών θεμάτων, κατά τις επόμενες επιφοιτήσεις. Ο Γαβριήλ έχει συνδεθεί στενά με την ιστορία και την ανάπτυξη της Ουράντια από την εποχή της θνητής επιφοίτησης του Μιχαήλ.

^{(370.5) 33:4.8} Πέραν του να συναντήσουν τον Γαβριήλ στους κόσμους επιφοίτησης καθώς και τις εποχές γενικού – ή ειδικού – αναστάσιμου προσκλητήριου, οι θνητοί σπάνια θα τον συναντήσουν καθώς θα ανέρχονται μέσω του τοπικού σύμπαντος μέχρις ότου εισαχθούν στο διαχειριστικό έργο της τοπικής δημιουργίας. Ως διαχειριστές, οποιασδήποτε τάξης, ή βαθμού, θα τεθείτε υπό τις εντολές του Γαβριήλ.

^{(370.6) 33:5.1} Το έργο της διοίκησης των Τριαδικής προέλευσης προσωπικοτήτων λήγει με την διακυβέρνηση των υπερσυμπάντων. Τα τοπικά σύμπαντα χαρακτηρίζονται από διπλή εποπτεία, την απαρχή της ιδέας πατέρα-μητέρας. Ο συμπαντικός πατέρας είναι ο Δημιουργός Υιός, η συμπαντική μητέρα είναι ο Θείος Λειτουργός, το Δημιουργικό Πνεύμα του τοπικού σύμπαντος. Κάθε τοπικό σύμπαν, πάντως, έχει την ευλογία της παρουσίας ορισμένων προσωπικοτήτων από το κεντρικό σύμπαν και τον Παράδεισο. Επικεφαλής της εκ του Παραδείσου αυτής ομάδας στον Νέβαδον είναι ο πρεσβευτής της Αγίας Τριάδας του Παραδείσου – ο Εμμανουήλ του Σάλβινγκτον –η Ενοποίηση των Ημερών η αποσπασμένη στο τοπικό σύμπαν του Νέβαδον. Κατά μία έννοια ο ανώτερος αυτός Τριαδικής προέλευσης Υιός είναι επίσης ο προσωπικός εκπρόσωπος του Πατέρα του Σύμπαντος στην αυλή του Δημιουργού Υιού. Εξ αυτού και το όνομά του, Εμμανουήλ.

^{(370.7) 33:5.2} Ο Εμμανουήλ του Σάλβινγκτον, ο υπ’ αριθμόν 611,121 της έκτης τάξης των Προσωπικοτήτων της Υπέρτατης Τριάδας είναι ύπαρξη εξαίσιας επιβλητικότητας και τόσο μεγάλης συμπύκνωσης ώστε να αρνείται τη λατρεία και το προσκύνημα όλων των ζώντων πλασμάτων. Διακρίνεται σε ολόκληρο τον Νέβαδον ως η μοναδική ύπαρξη που ποτέ δεν δήλωσε υποταγή στον αδελφό του Μιχαήλ. Λειτουργεί ως σύμβουλος του Κυρίαρχου Υιού, αλλά παρέχει τις συμβουλές του μόνον όταν του ζητηθεί. Κατά την απουσία του Δημιουργού Υιού μπορεί να δράσει ως προϊστάμενος οποιουδήποτε ανώτατου συμπαντικού συμβουλίου, αλλά δεν συμμετέχει κατά τα λοιπά στη διαχείριση του σύμπαντος, εκτός αν του ζητηθεί.

^{(371.1) 33:5.3} Ο πρεσβευτής αυτός του Παραδείσου στον Νέβαδον δεν υπόκειται στη δικαιοδοσία της κυβέρνησης του τοπικού σύμπαντος. Ούτε έχει επίσημη δικαιοδοσία στις διαχειριστικές υποθέσεις ενός εξελισσόμενου τοπικού σύμπαντος, εκτός της εποπτείας των συνδεδεμένων αδελφών του, των Πιστών των Ημερών, οι οποίοι υπηρετούν στα αρχηγεία των αστερισμών.

^{(371.2) 33:5.4} Οι Πιστοί των Ημερών, όπως και οι Ενοποιήσεις των Ημερών, δεν παρέχουν συμβουλές, ούτε προσφέρουν βοήθεια στους κυβερνήτες των αστερισμών, εκτός εάν τους ζητηθεί. Οι Παραδείσιοι αυτοί πρεσβευτές των αστερισμών αντιπροσωπεύουν την τελική προσωπική παρουσία των Σταθερών υιών της Αγίας Τριάδας, ο ρόλος των οποίων είναι συμβουλευτικός στα τοπικά σύμπαντα. Οι αστερισμοί έχουν στενότερη σχέση με την υπερσυμπαντική διακυβέρνηση από τα τοπικά σύμπαντα, τα οποία διοικούνται αποκλειστικά από προσωπικότητες που γεννήθηκαν στο συγκεκριμένο τοπικό σύμπαν.

^{(371.3) 33:6.1} Ο Γαβριήλ είναι ο διευθύνων σύμβουλος και ουσιαστικός διοικητής του Νέβαδον. Η απουσία του Μιχαήλ από τον Σάλβινγκτον κατ’ ουδένα τρόπο επηρεάζει την ομαλή διεξαγωγή των συμπαντικών υποθέσεων. Κατά την απουσία του Μιχαήλ, όπως πρόσφατα στην αποστολή επανασύνδεσης των Κυρίαρχων Υιών του Όρβοντον στον Παράδεισο, ο Γαβριήλ είναι ο έφορος του σύμπαντος. Στις περιπτώσεις αυτές και για όλα τα μείζονα θέματα, ο Γαβριήλ πάντα ζητά τη συμβουλή του Εμμανουήλ του Σάλβινγκτον.

^{(371.4) 33:6.2} Ο Πατέρας Μελχισεδέκ είναι ο κυριότερος βοηθός του Γαβριήλ. Όταν ο Λαμπερός και Πρωινός Αστέρας λείπει από τον Σάλβινγκτον, τις ευθύνες του τις αναλαμβάνει αυτός ο αυθεντικός Υιός Μελχισεδέκ.

^{(371.5) 33:6.3} Στις διάφορες υποδιοικήσεις του σύμπαντος ανατίθενται ορισμένοι ιδιαίτεροι τομείς ευθύνης. Ενώ, γενικά, η κυβέρνηση ενός συστήματος μεριμνά για την ευημερία των πλανητών του, δίνει μεγαλύτερη προσοχή στη φυσική κατάσταση των ζωντανών του υπάρξεων εκείνων με τα βιολογικά προβλήματα. Αντίστοιχα, οι κυβερνήτες των αστερισμών δίνουν ιδιαίτερη σημασία στις κοινωνικές και κυβερνητικές συνθήκες οι οποίες επικρατούν στους διάφορους πλανήτες και τα συστήματα. Η διακυβέρνηση ενός αστερισμού ασκείται κυρίως επί της ενοποίησης και της σταθεροποίησης. Ακόμη υψηλότερα, οι συμπαντικοί κυβερνήτες ασχολούνται περισσότερο με την πνευματική κατάσταση των κόσμων.

^{(371.6) 33:6.4} Οι πρεσβευτές ορίζονται με δικαστικό βούλευμα και αντιπροσωπεύουν τα σύμπαντα στα άλλα σύμπαντα. Οι πρόξενοι είναι οι αντιπρόσωποι του ενός αστερισμού προς στον άλλο, καθώς και των αστερισμών προς το αρχηγείο του σύμπαντος. Ορίζονται με νομοθετικό διάταγμα και λειτουργούν μόνο μέσα στα όρια του τοπικού σύμπαντος. Με εκτελεστική απόφαση του Κυριάρχου του Συστήματος ορίζονται παρατηρητές οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το συγκεκριμένο σύστημα στα άλλα συστήματα, αλλά και στην πρωτεύουσα του αστερισμού, ενώ επίσης λειτουργούν μόνο μέσα στα όρια του τοπικού σύμπαντος.

^{(371.7) 33:6.5} Από τον Σάλβινγκτον, οι εκπομπές κατευθύνονται ταυτόχρονα προς τα αρχηγεία του αστερισμού, τα αρχηγεία του συστήματος καθώς και προς τους μεμονωμένους πλανήτες. Όλες οι ανώτερες τάξεις των ουράνιων υπάρξεων είναι σε θέση να χρησιμοποιούν την υπηρεσία αυτή για να επικοινωνούν με τους διασκορπισμένους σ’ ολόκληρο το σύμπαν συντρόφους τους. Οι συμπαντικές εκπομπές απλώνονται σε όλους τους κατοικημένους κόσμους, ανεξάρτητα από την πνευματική τους κατάσταση. Η πλανητική ενδοεπικοινωνία απαγορεύεται μόνο στους πλανήτες εκείνους που βρίσκονται σε πνευματική καραντίνα.

^{(372.1) 33:6.6} Οι εκπομπές των αστερισμών γίνονται κατά περιόδους από τα αρχηγεία του αστερισμού από τον προϊστάμενο των Πατέρων του Αστερισμού.

^{(372.2) 33:6.7} Η χρονολόγηση προσμετράται, υπολογίζεται και ρυθμίζεται από μία ειδική ομάδα υπάρξεων του Σάλβινγκτον. Η τυπική ημέρα του Νέβαδον ισούται με δέκα οκτώ ημέρες και έξι ώρες σύμφωνα με το χρόνο της Ουράντια συν δυόμισι λεπτά. Το έτος του Νέβαδον συνίσταται σε κλάσμα του χρόνου ταλάντωσης του σύμπαντος προς το κύκλωμα της Ουβέρσα και ισούται με εκατό ημέρες τυπικού συμπαντικού χρόνου, περίπου πέντε έτη του χρόνου της Ουράντια.

^{(372.3) 33:6.8} Η ώρα του Νέβαδον, η οποία μεταδίδεται από τον Σάλβινγκτον, είναι τυπική για όλους τους αστερισμούς και τα συστήματα σ’ αυτό το τοπικό σύμπαν. Κάθε αστερισμός διευθύνει τις υποθέσεις του σύμφωνα με την ώρα του Νέβαδον, αλλά τα συστήματα, ωστόσο, διατηρούν τη δική τους χρονολόγηση, όπως και οι μεμονωμένοι πλανήτες.

^{(372.4) 33:6.9} Η ημέρα στη Σατάνια, όπως αναγνωρίζεται στην Τζερουζέμ, είναι κατά τι μικρότερη (1 ώρα, 4 λεπτά και 15 δεύτερα) από τρεις ημέρες της Ουράντια. Η ώρα αυτή είναι γενικά γνωστή ως ώρα του Σάλβινγκτον, ή συμπαντική ώρα, καθώς και ώρα της Σατάνια, ή ώρα του συστήματος. Η τυπική ώρα είναι η συμπαντική ώρα.

^{(372.5) 33:7.1} Το υπέρτατο μέλημα του Κυρίαρχου Υιού Μιχαήλ συνίσταται σε τρία πράγματα: τη δημιουργία, τη συντήρηση και τη λειτουργία. Δεν λαμβάνει προσωπικά μέρος στο δικαστικό έργο του σύμπαντος. Οι Δημιουργοί δεν δικάζουν ποτέ τα πλάσματά τους. Αυτό είναι αποκλειστική λειτουργία υπάρξεων ανώτερης εκπαίδευσης και πραγματικής εμπειρίας ζωής.

^{(372.6) 33:7.2} Ολόκληρος ο δικαστικός μηχανισμός του Νέβαδον βρίσκεται υπό την εποπτεία του Γαβριήλ. Τα ανώτατα δικαστήρια που βρίσκονται στον Σάλβινγκτον ασχολούνται με συμπαντικά προβλήματα γενικής φύσης καθώς και με τις εφέσεις που προέρχονται από τα δικαστήρια των συστημάτων. Υπάρχουν εβδομήντα κλάδοι τέτοιων συμπαντικών δικαστηρίων οι οποίοι λειτουργούν σε επτά υποδιαιρέσεις με δέκα τομείς η κάθε μία. Σε όλα τα προς κρίση θέματα προεδρεύει ένα διμελές σώμα κατώτερων δικαστών, αποτελούμενο από ένα δικαστή της τάξης των προηγηθέντων στην τελειότητα και ένα ειρηνοδίκη από την τάξη των ανελθόντων πλασμάτων.

^{(372.7) 33:7.3} Όσον αφορά στη δικαιοδοσία, τα δικαστήρια του τοπικού σύμπαντος περιορίζονται στα εξής θέματα:

^{(372.8) 33:7.4} 1. Η διακυβέρνηση του τοπικού σύμπαντος ασχολείται με τη δημιουργία, την εξέλιξη, τη διατήρηση και τη λειτουργία. Για το λόγο αυτό απαγορεύεται στους συμπαντικούς δικαστές να ασχολούνται με υποθέσεις όπου εμπεριέχεται το θέμα της αιώνιας ζωής και του θανάτου. Τούτο δεν αναφέρεται στον φυσικό θάνατο, όπως επικρατεί στην Ουράντια, αν, όμως, το ερώτημα για το δικαίωμα της ύπαρξης να συνεχίσει να υφίσταται, και η αιώνια ζωή τεθεί προς κρίση, πρέπει να εκδικαστεί από τα δικαστήρια του Όρβοντον και αν η απόφαση είναι καταδικαστική για τον ενδιαφερόμενο, η ποινή της εξάλειψης εκτελείται μόλις δοθεί η εντολή και μέσω των αντιπροσώπων των κυβερνητών της υπερκυβέρνησης.

^{(372.9) 33:7.5} 2. Η παράβαση, ή η λιποταξία οποιουδήποτε των Υιών του Θεού ενός Τοπικού Σύμπαντος που θέτει σε κίνδυνο την θέση και το κύρος τους ως Υιούς δεν δικάζεται ποτέ από τα δικαστήρια των Υιών. Παρόμοιες υποθέσεις μεταφέρονται αμέσως στα δικαστήρια του υπερσύμπαντος.

^{(372.10) 33:7.6} 3. Το θέμα της μετάβασης οποιουδήποτε συνιστώντος μέρους ενός τοπικού σύμπαντος – όπως π.χ. ενός τοπικού συστήματος – στην αδελφότητα της απόλυτης πνευματικότητας στην τοπική δημιουργία, μετά από μία περίοδο πνευματικής απομόνωσης πρέπει να τύχει της συναίνεσης της ανώτατης σύσκεψης του υπερσύμπαντος.

^{(373.1) 33:7.7} Σε όλα τα άλλα θέματα τα δικαστήρια του Σάλβινγκτον είναι τελικά και ανώτατα. Δεν υπάρχει έφεση, ούτε διαφυγή από τις αποφάσεις και τα βουλεύματά τους.

^{(373.2) 33:7.8} Οσοδήποτε άδικα και αν φαίνονται ορισμένες φορές ότι εκδικάζονται οι ανθρώπινες διαφορές στην Ουράντια, στο σύμπαν επικρατεί δικαιοσύνη και θεία ισότητα. Ζείτε σε ένα καλά τακτοποιημένο σύμπαν και αργά ή γρήγορα θα γνωρίσετε τη δικαιοσύνη, ακόμη και το έλεος.

^{(373.3) 33:8.1} Στον Σάλβινγκτον, το αρχηγείο του Νέβαδον, δεν υπάρχουν πραγματικά νομοθετικά σώματα. Οι αρχηγικοί κόσμοι του σύμπαντος ασχολούνται κυρίως με την επιδίκαση των αποφάσεων. Οι νομοθετικές επιτροπές του τοπικού σύμπαντος βρίσκονται στα αρχηγεία των εκατό αστερισμών. Τα συστήματα ασχολούνται κυρίως με το εκτελεστικό και το διαχειριστικό έργο των τοπικών δημιουργιών. Οι Κυρίαρχοι των Συστημάτων και οι συνεργάτες τους επιβάλλουν τις νομοθετικές αποφάσεις των κυβερνητών των αστερισμών και εκτελούν τις δικαστικές αποφάσεις των ανώτατων δικαστηρίων του σύμπαντος.

^{(373.4) 33:8.2} Ενώ η πραγματική νομοθεσία δεν θεσμοθετείται στα αρχηγεία των συμπάντων, στον Σάλβινγκτον λειτουργεί μία ποικιλία συμβουλευτικών και ερευνητικών επιτροπών, η σύσταση και διεύθυνση των οποίων εξαρτάται από το αντικείμενο και το σκοπό τους. Ορισμένες είναι μόνιμες, άλλες διαλύονται μόλις επιτελέσουν το σκοπό τους.

^{(373.5) 33:8.3} Το Ανώτατο συμβούλιο του τοπικού σύμπαντος αποτελείται από τρία μέλη από κάθε σύστημα και επτά αντιπροσώπους από κάθε αστερισμό. Τα ευρισκόμενα σε απομόνωση συστήματα δεν αντιπροσωπεύονται στην επιτροπή αυτή, αλλά τους επιτρέπεται να στέλνουν παρατηρητές οι παρακολουθούν και μελετούν όλες τις συσκέψεις του.

^{(373.6) 33:8.4} Τα εκατό συμβούλια της ανώτατης επικύρωσης βρίσκονται επίσης στον Σάλβινγκτον. Οι πρόεδροι των συμβουλίων αυτών αποτελούν το άμεσα λειτουργούν υπουργικό συμβούλιο του Γαβριήλ.

^{(373.7) 33:8.5} Όλα τα πορίσματα των ανώτατων συμπαντικών συμβουλευτικών επιτροπών παραπέμπονται είτε στα δικαστικά σώματα του Σάλβινγκτον, είτε στις νομοθετικές επιτροπές των αστερισμών. Τα ανώτατα αυτά συμβούλια δεν έχουν την εξουσία, ή τη δύναμη να επιβάλλουν τις εισηγήσεις τους. Αν η εισήγησή τους στηρίζεται στους βασικούς συμπαντικούς νόμους, τότε τα δικαστήρια του Νέβαδον εκδίδουν κανόνες εκτέλεσης. Αν όμως οι εισηγήσεις τους έχουν να κάνουν με τοπικά, ή επείγοντα θέματα, πρέπει να διαβιβαστούν στις νομοθετικές επιτροπές του αστερισμού για θεσμοθέτηση κατόπιν συζήτησης και στη συνέχεια στις αρχές του συστήματος για εκτέλεση. Οι ανώτατες αυτές επιτροπές είναι, στην πραγματικότητα, τα συμπαντικά υπερνομοθετικά σώματα, αλλά λειτουργούν χωρίς την εξουσία θεσμοθέτησης και χωρίς τη δυνατότητα εκτέλεσης.

^{(373.8) 33:8.6} Ενώ μιλούμε για τη συμπαντική διακυβέρνηση με όρους όπως «δικαστήρια» και «επιτροπές», πρέπει να γίνει σαφές ότι οι πνευματικές αυτές διεργασίες είναι πολύ διαφορετικές από τις περισσότερο πρωτόγονες και υλικές δραστηριότητες της Ουράντια για τις οποίες χρησιμοποιούνται οι ίδιοι όροι.

^{(373.9) 33:8.7} [Παρουσιάσθηκε από τον Προϊστάμενο των Αρχαγγέλων του Νέβαδον.]