ΕΓΓΡΑΦΟ 122, Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

^{(1344.1) 122:0.1} Θα είναι σχεδόν αδύνατο να εξηγήσουμε πλήρως τις πολλές αιτίες που οδήγησαν στην επιλογή της Παλαιστίνης σαν τη χώρα για την γήινη ενσάρκωση του Μιχαήλ και ιδιαίτερα το γιατί ακριβώς επιλέχτηκε η οικογένεια του Ιωσήφ και της Μαρίας σαν άμεσο περιβάλλον για την εμφάνιση αυτού του Γιου του Θεού στην Ουράντια.

^{(1344.2) 122:0.2} Αφού μελέτησε την ειδική αναφορά για την κατάσταση των διαχωρισμένων κόσμων, που είχαν ετοιμάσει οι Μελχισεδέκ, ο Μιχαήλ σε σύσκεψη με τον Γαβριήλ, τελικά διάλεξε την Ουράντια σαν τον πλανήτη όπου θα πραγματοποιούσε την τελική του ενσάρκωση. Σαν συνέχεια αυτής της απόφασης, ο Γαβριήλ επισκέφθηκε προσωπικά την Ουράντια και, ως αποτέλεσμα της μελέτης του για τις ανθρώπινες ομάδες καθώς και ως αξιολόγηση των πνευματικών, διανοητικών και γεωγραφικών χαρακτηριστικών του κόσμου και των ανθρώπων του, αποφάσισε ότι οι Εβραίοι διέθεταν εκείνο το συγκριτικό πλεονέκτημα που αποτελούσε εγγύηση την επιλογής τους σαν τη φυλή της ενσάρκωσης. Μετά την αποδοχή από τον Μιχαήλ αυτής της απόφασης, ο Γαβριήλ διόρισε και απέστειλε στην Ουράντια την Οικογενειακή Επιτροπή των Δώδεκα – επιλεγμένους ανάμεσα από τις πιο υψηλόβαθμες τάξεις των συμπαντικών προσωπικοτήτων – επιφορτισμένη με το καθήκον να διερευνήσει την εβραϊκή οικογενειακή ζωή. Όταν αυτή η επιτροπή τελείωσε τις εργασίες της, ο Γαβριήλ παρουσιάστηκε στην Ουράντια και έλαβε την αναφορά που ονομάτιζε τρεις πιθανές οικογένειες, σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής, το ίδιο ευνοϊκές σαν οικογένειες που θα δεχόντουσαν την προσχεδιασμένη ενσάρκωση του Μιχαήλ.

^{(1344.3) 122:0.3} Από τα τρία προτεινόμενα ζευγάρια, ο Γαβριήλ επέλεξε προσωπικά τον Ιωσήφ και τη Μαρία, στη συνέχεια παρουσιάστηκε στη Μαρία και της μετέδωσε τα ευχάριστα νέα ότι δηλαδή είχε επιλεγεί για να γίνει η γήινη μητέρα του ενσαρκωμένου παιδιού.

^{(1344.4) 122:1.1} Ο Ιωσήφ, ο θνητός πατέρας του Ιησού (Τζόσουα μπεν Ιωσήφ), ήταν ένας Εβραίος όπως οι άλλοι Εβραίοι, αν και έφερε πολλά μη ιουδαϊκά φυλετικά χαρακτηριστικά τα οποία είχαν προστεθεί στο γενεαλογικό του δέντρο κατά καιρούς μέσω της θηλυκής γραμμής των προγόνων του. Η γενεαλογία του πατέρα του Ιωσήφ έφτανε πίσω μέχρι τις ημέρες του Αβραάμ και μέσω αυτού του σεβαστού πατριάρχη στις πρώτες κληρονομικές γραμμές που οδηγούσαν στους Σουμέριους και στους Νοδίτες και δια των νοτιότερων φυλών του μπλε ανθρώπου, στον Άντον και την Φόντα. Ο Δαυίδ και ο Σολομών δεν ανήκαν στην άμεση γραμμή της γενεαλογίας του Ιωσήφ, ούτε έφτανε η καταγωγή του Ιωσήφ κατά άμεσο τρόπο στον Αδάμ. Οι άμεσοι πρόγονοί του ήταν τεχνίτες – χτίστες, μαραγκοί, οικοδόμοι και σιδεράδες. Ο ίδιος ο Ιωσήφ ήταν μαραγκός και αργότερα εργολάβος. Η οικογένειά του ανήκε σε μια μακριά και λαμπρή σειρά της αριστοκρατίας των συνηθισμένων ανθρώπων, που ανέδειξε και αναδεικνύει ασυνήθιστες προσωπικότητες που ξεχώρισαν σε συνδυασμό με την εξέλιξη της θρησκείας στην Ουράντια.

^{(1345.1) 122:1.2} Η Μαρία, η γήινη μητέρα του Ιησού, ήταν η απόγονος μιας μακριάς γραμμής μοναδικών προγόνων που περιελάμβανε πολλές από τις πιο σημαντικές γυναίκες στη φυλετική ιστορία της Ουράντια. Αν και η Μαρία ήταν μια συνηθισμένη γυναίκα της εποχής της και της γενιάς της, διαθέτοντας ένα σχεδόν κανονικό χαρακτήρα, λογαριάζεται ανάμεσα στις διάσημες προγόνους της όπως η Αννόν, η Ταμάρ, η Ρουθ, η Βαθσέβα, η Άνση, η Χλόη, η Εύα και η Ράττα. Καμία άλλη Ιουδαία γυναίκα εκείνης της εποχής δεν είχε πιο διάσημη καταγωγή κοινών προγόνων ή που να φτάνει πίσω σε πιο αποδοτικές αρχές. Η γενεαλογία της Μαρίας, όπως και του Ιωσήφ χαρακτηριζότανε από την επικράτηση ισχυρών αλλά συνηθισμένων ατόμων, τονισμένη πότε πότε από πολυάριθμες ξεχωριστές προσωπικότητες καθώς προχωρούσε ο πολιτισμός και εξελισσόταν σταδιακά η θρησκεία.Από φυλετική άποψη δεν είναι σωστό απόλυτα να θεωρήσουμε τη Μαρία σαν Εβραία. Σε μόρφωση και πιστεύω ήταν Εβραία, αλλά σε κληρονομικά χαρίσματα ήταν περισσότερο μια σύνθεση από συριακή, χιττιτική, φοινικική, ελληνική και αιγυπτιακή γενεαλογία, η φυλετική της κληρονομιά ήταν πιο ευρεία από αυτή του Ιωσήφ.

^{(1345.2) 122:1.3} Από όλα τα ζευγάρια που ζούσαν στην Παλαιστίνη την εποχή που θα γινόταν η προσχεδιασμένη ενσάρκωση του Μιχαήλ, ο Ιωσήφ και η Μαρία διέθεταν τον πιο ιδανικό συνδυασμό εκτεταμένων φυλετικών σχέσεων και ανώτερα από τα συνηθισμένα χαρίσματα προσωπικότητας. Ήταν σχέδιο του Μιχαήλ να εμφανιστεί στη γη σαν συνηθισμένος άνθρωπος, τον οποίο οι κοινοί άνθρωποι θα καταλάβαιναν και θα αποδέχονταν. Ένεκα τούτου ο Γαβριήλ διάλεξε ακριβώς τέτοια άτομα σαν τον Ιωσήφ και τη Μαρία να γίνουν οι γονείς της ενσάρκωσης.

^{(1345.3) 122:2.1} Το έργο ζωής του Ιησού στην Ουράντια ξεκίνησε πραγματικά από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Ο Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη, ανήκε στο Ιουδαϊκό ιερατείο, ενώ η μητέρα του Ελισάβετ ήταν μέλος του πιο ανθηρού κλάδου της ίδιας μεγάλης οικογένειας στον οποίο επίσης ανήκε η Μαρία η μητέρα του Ιησού. Ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ, αν και ήταν παντρεμένοι από πολλά χρόνια δεν είχαν παιδιά.

^{(1345.4) 122:2.2} Ήταν τέλη του μηνός Ιουνίου 8 π.Χ., τρεις περίπου μήνες μετά το γάμο του Ιωσήφ και της Μαρίας, που ο Γαβριήλ παρουσιάστηκε στην Ελισάβετ το μεσημέρι μιας μέρας, όπως ακριβώς αργότερα έκανε γνωστή την παρουσία του στη Μαρία. Είπε ο Γαβριήλ:

^{(1345.5) 122:2.3} «Ενώ ο σύζυγός σου, ο Ζαχαρίας, στέκεται έμπροσθεν του βωμού στην Ιερουσαλήμ και ενώ το συγκεντρωμένο πλήθος προσεύχεται για τον ερχομό ενός λυτρωτή, Εγώ, ο Γαβριήλ, έχω έρθει να σου αναγγείλω πως σύντομα θα γεννήσεις ένα γιο που θα γίνει ο πρόδρομος αυτού του θεϊκού διδασκάλου και θα τον ονομάσεις Ιωάννη. Θα μεγαλώσει αφιερωμένος στον Κύριο και Θεό σου και όταν θα έρθει σε πλήρη ηλικία θα ευχαριστήσει την καρδιά σου γιατί θα στρέψει πολλές ψυχές στο Θεό και θα αναγγείλει τον ερχομό του θεραπευτή των ψυχών του λαού σου και τον πνευματικό λυτρωτή όλου του ανθρώπινου είδους. Η συγγενής σου Μαρία θα είναι η μητέρα αυτού του παιδιού της υπόσχεσης, και σ’ αυτήν επίσης θα παρουσιαστώ».

^{(1345.6) 122:2.4} Αυτό το όραμα τρόμαξε πολύ την Ελισάβετ. Μετά την αναχώρηση του Γαβριήλ, στριφογύριζε την εμπειρία αυτή στο μυαλό της, αναλογιζόμενη επί πολύ τα λεγόμενα του μεγαλοπρεπούς επισκέπτη, αλλά δεν μίλησε για την αποκάλυψη σε κανένα παρά στο σύζυγό της μέχρι την επικείμενη επίσκεψη της Μαρίας, νωρίς το Φεβρουάριο του επόμενου έτους.

^{(1345.7) 122:2.5} Επί πέντε μήνες, όμως, η Ελισάβετ κράτησε το μυστικό ακόμη και από τον άντρα της. Σχετικά με την αποκάλυψη της ιστορίας για την επίσκεψη του Γαβριήλ, ο Ζαχαρίας ήταν πολύ δύσπιστος και για εβδομάδες αμφέβαλε την όλη εμπειρία, και τότε μόνο συγκατένευσε με μισή καρδιά να πιστέψει στην επίσκεψη του Γαβριήλ στη γυναίκα του όταν δεν μπορούσε πλέον να αμφισβητεί ότι περίμενε παιδί. Ο Ζαχαρίας ήταν πολύ μπερδεμένος αναφορικά με την αναμενόμενη μητρότητα της Ελισάβετ, αλλά δεν αμφισβητούσε την τιμιότητα της γυναίκας του, αν και ήταν προχωρημένος σε χρόνια. Και ήταν μόνο περίπου έξη εβδομάδες πριν τη γέννηση του Ιωάννη που ο Ζαχαρίας, σαν αποτέλεσμα ενός εντυπωσιακού ονείρου, πείστηκε τελείως ότι η Ελισάβετ θα γινόταν μητέρα ενός γιου της μοίρας, ενός που θα ετοίμαζε την οδό για τον ερχομό του Μεσσία.

^{(1346.1) 122:2.6} Ο Γαβριήλ εμφανίστηκε στη Μαρία κατά τα μέσα Νοεμβρίου 8 π.Χ., ενώ εργαζόταν στο σπίτι της στη Ναζαρέτ. Αργότερα, όταν η Μαρία έμαθε χωρίς αμφιβολία ότι θα γινόταν μητέρα, έπεισε τον Ιωσήφ να την αφήσει να ταξιδέψει στην πόλη του Ιούδα, τέσσερα μίλια δυτικά της Ιερουσαλήμ, στους λόφους, για να επισκεφθεί την Ελισάβετ. Ο Γαβριήλ είχε ενημερώσει κάθε μια από τις μέλλουσες μητέρες για την εμφάνισή του στην άλλη. Ήταν φυσικό να είναι ανυπόμονες να βρεθούν μαζί, να συγκρίνουν εμπειρίες και να μιλήσουν για το πιθανό μέλλον των παιδιών τους. Η Μαρία έμεινε με τη μακρινή ξαδέλφη της τρεις εβδομάδες. Η Ελισάβετ συνετέλεσε πολύ στο να δυναμώσει η πίστη της Μαρίας για το όραμα του Γαβριήλ, έτσι ώστε γύρισε σπίτι περισσότερο αφιερωμένη στην πρόσκληση να είναι η μητέρα του παιδιού της μοίρας, το οποίο τόσο σύντομα θα παρουσίαζε στον κόσμο σαν ένα αδύναμο βρέφος, ένα συνηθισμένο και κανονικό παιδί του βασιλείου.

^{(1346.2) 122:2.7} Ο Ιωάννης γεννήθηκε στην πόλη του Ιούδα στις 25 Μαρτίου 7 π.Χ. Ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ ευχαριστήθηκαν πολύ με την πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Γαβριήλ, και όταν την όγδοη μέρα παρουσιάστηκαν στο ναό για την περιτομή του παιδιού, επίσημα τον βάφτισαν Ιωάννη, όπως είχαν διδαχθεί από πριν. Αμέσως ένας ανιψιός του Ζαχαρία έφυγε για τη Ναζαρέτ, φέροντας το μήνυμα της Ελισάβετ στη Μαρία, αναγγέλλοντας ότι γεννήθηκε γιος και το όνομά του ήταν Ιωάννης.

^{(1346.3) 122:2.8} Από την παιδική του ηλικία ο Ιωάννης διακριτικά είχε γαλουχηθεί από τους γονείς του με την ιδέα ότι θα μεγάλωνε και θα γινόταν ένας πνευματικός αρχηγός και διδάσκαλος θρησκευτικός. Και το χώμα της καρδιάς του Ιωάννη ήταν πάντα πρόσφορο για τη σπορά τέτοιου δελεαστικού σπόρου. Σαν παιδί ακόμη, είχε βρεθεί συχνά στο ναό, την περίοδο της υπηρεσίας του πατέρα του και ήταν φοβερά εντυπωσιασμένος από τη σημασία όσων έβλεπε.

^{(1346.4) 122:3.1} Ένα απόγευμα, κατά τη δύση, πριν ο Ιωσήφ επιστρέψει σπίτι, ο Γαβριήλ εμφανίστηκε στη Μαρία από τη μεριά ενός χαμηλού πέτρινου τραπεζιού και, μετά που η Μαρία ξαναβρήκε την αυτοκυριαρχία της, είπε: «Έρχομαι κατ’ εντολή ενός που είναι ο Κύριός μου και τον οποίο εσύ θα αγαπήσεις και θα αναθρέψεις. Σε σένα, Μαρία, φέρνω ευχάριστα νέα όταν σου αναγγέλλω ότι το έμβρυο μέσα σου είναι ορισμένο από τον Ουρανό και πως τον κατάλληλο καιρό θα γίνεις μητέρα ενός αγοριού. Θα τον ονομάσεις Ιησού και θα εγκαινιάσει το βασίλειο του Ουρανού στη γη και ανάμεσα στους ανθρώπους. Μη μιλήσεις γι’ αυτό το πράγμα παρά μόνο στον Ιωσήφ και στην Ελισάβετ, τη συγγενή σου, στην οποία ήδη έχω εμφανιστεί και η οποία σύντομα θα γεννήσει ένα αγόρι, που το όνομά του θα είναι Ιωάννης και ο οποίος θα προετοιμάσει την οδό για το μήνυμα της λύτρωσης που ο γιος σου θα διακηρύξει στους ανθρώπους με μεγάλη εξουσία και βαθιά πεποίθηση. Και μην αμφιβάλλεις για τα λόγια μου, Μαρία, γιατί αυτό το σπιτικό επιλέχτηκε σαν τη θνητή κατοικία του παιδιού της μοίρας. Η ευλογία μου θα μείνει πάνω σου, η Δύναμη των Μεγάλων Ισχυρών θα σε ενδυναμώνει και ο Κύριος όλης της γης θα σε επισκιάζει».

^{(1346.5) 122:3.2} Η Μαρία συλλογιζόταν βαθιά αυτή την επίσκεψη, κρυμμένη στην καρδιά της για πολλές εβδομάδες, έως ότου βεβαιώθηκε πως έφερε παιδί, πριν τολμήσει να αποκαλύψει αυτά τα ασυνήθιστα γεγονότα στον άντρα της. Όταν ο Ιωσήφ άκουσε για όλα αυτά, αν και εμπιστευόταν απόλυτα τη Μαρία, βασανίστηκε και δεν μπορούσε να κοιμηθεί για πολλές νύχτες. Κατ’ αρχάς ο Ιωσήφ είχε αμφιβολία για την επίσκεψη του Γαβριήλ. Ύστερα, όταν είχε σχεδόν πειστεί ότι η Μαρία είχε πράγματι ακούσει τη φωνή και παρατηρήσει τη μορφή του θεϊκού αγγελιαφόρου, βασάνιζε το μυαλό του αναλογιζόμενος πώς μπορούν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Πώς ήταν δυνατό ο γόνος του ανθρώπινων υπάρξεων να είναι παιδί θεϊκού προορισμού; Ποτέ δεν θα μπορούσε ο Ιωσήφ να συμβιβαστεί με αυτές τις αντιμαχόμενες ιδέες έως, μετά από αρκετές ημέρες σκέψης, αυτός και η Μαρία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είχαν επιλεγεί να γίνουν οι γονείς του Μεσσία, αν και η ιουδαϊκή σκέψη απείχε πολύ από το ότι ο αναμενόμενος ελευθερωτής θα είχε θεϊκή καταγωγή. Αφού έβγαλαν αυτό το σπουδαίο συμπέρασμα, η Μαρία αναχώρησε βιαστικά να επισκεφθεί την Ελισάβετ.

^{(1347.1) 122:3.3} Μετά την επιστροφή της, η Μαρία πήγε να επισκεφθεί τους γονείς της, τον Ιωακείμ και την Άννα. Τα δυο αδέλφια της και οι δυο αδελφές της, όπως και οι γονείς της ήταν πάντα πολύ σκεπτικοί σχετικά με την θεϊκή αποστολή του Ιησού, αν και εκείνο τον καιρό δεν γνώριζαν τίποτε για την επίσκεψη του Γαβριήλ. Αλλά η Μαρία εξομολογήθηκε στην αδελφή της Σαλώμη ότι πίστευε πως ο γιος της θα γινόταν ένας μεγάλος διδάσκαλος.

^{(1347.2) 122:3.4} Η αναγγελία του Γαβριήλ στη Μαρία έγινε την επομένη ημέρα της σύλληψης του Ιησού και αυτό ήταν και το μοναδικό υπερφυσικό γεγονός που έλαβε χώρα, συνδεόμενο με την όλη της εμπειρία της, πώς θα έφερε και θα γεννούσε το παιδί της μοίρας.

^{(1347.3) 122:4.1} Ο Ιωσήφ δεν συμφιλιώθηκε με την ιδέα ότι η Μαρία θα γινόταν η μητέρα ενός ασυνήθιστου παιδιού παρά μετά την εμπειρία που είχε από ένα πολύ εντυπωσιακό όνειρο. Στο όνειρο αυτό, ένας λαμπρός ουράνιος αγγελιαφόρος του εμφανίστηκε και μεταξύ άλλων, είπε: «Ιωσήφ, έρχομαι κατ’ εντολή Εκείνου που τώρα βασιλεύει στα ύψη και έχω διαταχθεί να σε συμβουλέψω σχετικά με το γιο σου τον οποίο η Μαρία θα γεννήσει και που θα γίνει μεγάλο φως για τον κόσμο. Σ’ αυτόν θα υπάρχει ζωή και η ζωή του θα γίνει το φως των ανθρώπων. Θα έρθει πρώτα στο λαό του, αλλά αυτοί δύσκολα θα τον δεχτούν. Αλλά σε όσους τον δεχτούν, σ’ αυτούς θα αποκαλύψει ότι είναι τα παιδιά του Θεού». Μετά από αυτή την εμπειρία ο Ιωσήφ ποτέ πια δεν αμφέβαλε για την ιστορία της Μαρίας περί της επίσκεψης του Γαβριήλ και την υπόσχεση ότι το αγέννητο βρέφος θα γινόταν ένας θεϊκός αγγελιαφόρος στον κόσμο.

^{(1347.4) 122:4.2} Σε όλες αυτές τις επισκέψεις δεν ελέχθη τίποτε για τον οίκο του Δαυίδ. Τίποτε δεν υποδήλωσε ποτέ ότι ο Ιησούς θα ερχόταν σαν «ελευθερωτής των Εβραίων», ούτε ακόμη ότι ήταν ο επί μακρού αναμενόμενος Μεσσίας. Ο Ιησούς δεν ήταν τέτοιου είδους Μεσσίας όπως οι Εβραίοι προσδοκούσαν αλλά ήταν ο λυτρωτής του κόσμου. Η αποστολή του αφορούσε όλες τις φυλές και τους λαούς, όχι μόνο μία ομάδα.

^{(1347.5) 122:4.3} Ο Ιωσήφ δεν καταγόταν από τον Δαυίδ. Η Μαρία είχε περισσότερη Δαυιδική γενεαλογία απ’ ότι ο Ιωσήφ. Πράγματι, ο Ιωσήφ πήγε στη Βηθλεέμ, την πόλη του Δαυίδ, για να καταγραφεί εξαιτίας της ρωμαϊκής απογραφής, αλλά αυτό ήταν επειδή, έξη γενεές πρωτύτερα ο πρόγονος του Ιωσήφ από τη μεριά του πατέρα του, που έζησε τότε, όντας ορφανός, υιοθετήθηκε από κάποιον Ζάντοκ, που ήταν άμεσος απόγονος του Δαυίδ. Έκτοτε ο Ιωσήφ υπολογιζόταν ότι ανήκε στον «οίκο του Δαυίδ».

^{(1347.6) 122:4.4} Οι περισσότερες από τις καλούμενες Μεσσιανικές προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης φτιάχτηκαν να ταιριάζουν στον Ιησού πολύ μετέπειτα από τη γήινη ζωή του. Επί αιώνες οι Εβραίοι προφήτες είχαν διακηρύξει τον ερχομό ενός λυτρωτή και αυτές οι υποσχέσεις είχαν ερμηνευτεί από τις επόμενες γενεές ότι αναφερόντουσαν σ’ ένα Ιουδαίο κυβερνήτη που θα καθότανε στο θρόνο του Δαυίδ και, με τις φημισμένες θαυμαστές μεθόδους του Μωυσή, θα προχωρούσε στην εγκατάσταση των Εβραίων στην Παλαιστίνη σαν ένα ισχυρό έθνος, ελεύθερο από κάθε ξένη κυριαρχία. Ακόμη, πολλά μεταφορικά εδάφια που βρισκόντουσαν παντού στα Εβραϊκά χειρόγραφα αποδόθηκαν κι αυτά στην αποστολή της ζωής του Ιησού. Πολλά αποφθέγματα της Παλαιάς Διαθήκης παραλλάχθηκαν τόσο ώστε να φαίνονται πως ταιριάζουν με μερικά επεισόδια από τη γήινη ζωή του Κυρίου. Ο ίδιος ο Ιησούς κάποτε δημόσια αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με τον βασιλικό οίκο του Δαυίδ. Ακόμη και το εδάφιο «μια κοπέλα θα γεννήσει αγόρι» μετατράπηκε σε «μια παρθένος θα γεννήσει αγόρι». Το ίδιο ίσχυε επίσης για τις πολλές γενεαλογίες και του Ιωσήφ και της Μαρίας οι οποίες σχεδιάστηκαν κατ’ ακολουθία της πορείας του Μιχαήλ στη γη. Πολλές από αυτές τις καταγωγές περιλαμβάνουν πολλούς από τους προγόνους του Κυρίου, αλλά στο σύνολό τους δεν είναι αυθεντικές και δεν πρέπει να βασίζεται κανείς σ’ αυτές σαν γεγονός. Οι πρώτοι οπαδοί του Ιησού, όλοι πολύ συχνά υπέκυψαν στον πειρασμό να κάνουν όλες τις παλαιές προφητικές ρήσεις να φαίνονται πως βρίσκουν την εκπλήρωσή τους στη ζωή του Κυρίου και Αφέντη τους.

^{(1348.1) 122:5.1} Ο Ιωσήφ ήταν άνθρωπος με ήρεμους τρόπους, φοβερά υπεύθυνος και σε όλους τους τομείς πιστός στους θρησκευτικούς κανόνες και συνήθειες του λαού του. Σκεπτόταν πολύ αλλά μίλαγε λίγο. Η κακή κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο Εβραϊκός λαός προξενούσε στον Ιωσήφ μεγάλη λύπη. Σαν νέος, ανάμεσα στους οκτώ αδελφούς και αδελφές του, ήταν πιο χαρούμενος, αλλά στα πρώτα χρόνια της έγγαμης ζωής του (κατά την παιδική ηλικία του Ιησού) πέρναγε περιόδους ήπιας μορφής πνευματική αποθάρρυνση. Αυτές οι εκδηλώσεις του χαρακτήρα του καλυτέρευσαν κατά πολύ ακριβώς πριν τον πρόωρο θάνατό του και αφού πια η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του είχε βελτιωθεί, μετά την πρόοδό του από την τάξη του μαραγκού στη θέση ενός ευημερούς εργολάβου.

^{(1348.2) 122:5.2} Η ιδιοσυγκρασία της Μαρίας ήταν αρκετά αντίθετη από αυτή του άντρα της. Ήταν συνήθως ευδιάθετη, πολύ σπάνια κατηφής και είχε μια πάντοτε αισιόδοξη διάθεση. Η Μαρία άφηνε τον εαυτό της να εκφράζει ελεύθερα και συχνά τα συναισθήματά της και δεν την είδε ποτέ κανείς λυπημένη έως τον ξαφνικό θάνατο του Ιωσήφ. Και μόλις που είχε ξεπεράσει το χτύπημα αυτό, όταν έπεσαν πάνω της οι ανησυχίες και τα ερωτηματικά που προέκυψαν από την ασυνήθιστη πορεία του μεγαλύτερου γιου της, την οποία ξετύλιγε τόσο ραγδαία μπροστά στα έκπληκτα μάτια της. Αλλά σ’ όλη αυτή την σπάνια εμπειρία η Μαρία ήταν ήρεμη, θαρραλέα και σχεδόν σοφή στη σχέση της με τον παράξενο και λίγο κατανοητό πρωτότοκο γιο της και με τα άλλα επιζώντα αδέλφια και αδελφές του.

^{(1348.3) 122:5.3} Ο Ιησούς όφειλε πολλά, για την σπάνια ευγένειά του και την εξαιρετική συμπονετική κατανόηση της ανθρώπινης φύσης, στον πατέρα του, κληρονόμησε το χάρισμά του σαν μεγάλος διδάσκαλος και τη φοβερή ικανότητά του για δίκαιη αγανάκτηση από τη μητέρα του. Οι συναισθηματικές αντιδράσεις του Ιησού, σαν ενήλικας στο περιβάλλον του, άλλοτε ήταν σαν του πατέρα του, στοχαστικές και σεβάσμιες, μερικές φορές να χαρακτηρίζονται από φανερή θλίψη, αλλά πιο συχνά θύμιζαν τον αισιόδοξο και αποφασιστικό τρόπο της μητέρας του. Τελικά, η ιδιοσυγκρασία της Μαρίας έτεινε να επικρατεί στην πορεία του θεϊκού Γιου καθώς μεγάλωνε και αιωρείτο στις σπουδαίες δρασκελιές της ενήλικης ζωής του. Σε μερικές λεπτομέρειες ο Ιησούς ήταν ένα μείγμα των κληρονομημένων χαρακτηριστικών των γονέων του, από άλλη άποψη παρουσίαζε τα χαρακτηριστικά του ενός σε αντίθεση με εκείνα του άλλου.

^{(1348.4) 122:5.4} Από τον Ιωσήφ ο Ιησούς είχε εξασφαλίσει την αυστηρή του εκπαίδευση στη χρήση των ιουδαϊκών τελετουργιών και την εξαιρετική του εξοικείωση με τα Εβραϊκά χειρόγραφα. Από τη Μαρία αποκόμισε μια ευρύτερη άποψη για τη θρησκευτική ζωή και μια πιο ανεκτική σκέψη για την προσωπική πνευματική ελευθερία.

^{(1349.1) 122:5.5} Οι οικογένειες και του Ιωσήφ και της Μαρίας ήταν αρκετά μορφωμένες για την εποχή τους. Ο Ιωσήφ και η Μαρία ήταν μορφωμένοι πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο για κείνη την εποχή και για την κοινωνική τους θέση. Αυτός ήταν στοχαστής, αυτή έκανε σχέδια, ειδική στην προσαρμογή και θετική στην άμεση εκτέλεση. Ο Ιωσήφ είχε μαύρα μάτια, καστανός, η Μαρία καστανά μάτια, σχεδόν ξανθιά.

^{(1349.2) 122:5.6} Αν ζούσε ο Ιωσήφ, θα είχε γίνει σίγουρα ένας σταθερός πιστός της θεϊκής αποστολής του μεγαλύτερου γιου του. Η Μαρία εναλλασσόταν ανάμεσα στην πίστη και την αμφιβολία, όντας τα μέγιστα επηρεασμένη από τη στάση που είχαν κρατήσει τα άλλα της παιδιά, οι φίλοι της και συγγενείς της, αλλά πάντα παρέμενε σταθερή στην τελική θέση της εξ αιτίας της ανάμνησης από την εμφάνιση του Γαβριήλ σ’ αυτήν αμέσως μετά τη σύλληψη του παιδιού.

^{(1349.3) 122:5.7} Η Μαρία ήταν ταλαντούχα υφάντρια και περισσότερο από το συνηθισμένο επιδέξια στις σπιτικές τέχνες εκείνης της εποχής. Ήταν καλή νοικοκυρά και ανώτερη οικοδέσποινα. Και οι δυο, ο Ιωσήφ και η Μαρία ήταν καλοί δάσκαλοι και αυτό φαινόταν από το ότι τα παιδιά της ήταν καλά εξοικειωμένα με τη γνώση της εποχής.

^{(1349.4) 122:5.8} Όταν ο Ιωσήφ ήταν νέος, τον είχε πάρει στη δούλεψή του ο πατέρας της Μαρίας, όταν έχτιζε μια προσθήκη στο σπίτι του και ήταν τότε που η Μαρία έφερε στον Ιωσήφ ένα ποτήρι νερό, κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού φαγητού, που ο έρωτας του ζευγαριού, που ήταν προορισμένο να γίνουν οι γονείς του Ιησού, ξεκίνησε πραγματικά.

^{(1349.5) 122:5.9} Ο Ιωσήφ και η Μαρία παντρεύτηκαν σύμφωνα με τα εβραϊκά έθιμα , στο σπίτι της Μαρίας, στα περίχωρα της Ναζαρέτ, όταν ο Ιωσήφ ήταν είκοσι ενός ετών. Αυτός ο γάμος ήταν η ολοκλήρωση ενός έρωτα διάρκειας περίπου δυο χρόνων. Σύντομα κατόπιν μετακόμισαν στο καινούργιο τους σπίτι στη Ναζαρέτ, που είχε χτιστεί από τον Ιωσήφ με τη βοήθεια δυο αδελφών του. Το σπίτι βρισκόταν κοντά στους πρόποδες του κοντινού υψώματος που τόσο γοητευτικά δέσποζε στη γύρω εξοχή. Στο σπίτι αυτό, ειδικά προετοιμασμένο, αυτοί οι νεαροί μέλλοντες γονείς είχαν σκεφτεί να καλωσορίσουν το παιδί της υπόσχεσης, πολύ λίγο αντιλαμβανόμενοι ότι αυτό το σπουδαίο γεγονός ενός σύμπαντος θα συνέβαινε ενόσω θα έλειπαν από το σπίτι, στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας.

^{(1349.6) 122:5.10} Το μεγαλύτερο τμήμα της οικογενείας του Ιωσήφ έγιναν πιστοί της διδασκαλίας του Ιησού, αλλά πολλοί λίγοι από τους ανθρώπους της Μαρίας πίστεψαν σ’ αυτόν μέχρι πριν την αναχώρησή του από τον κόσμο. Ο Ιωσήφ έκλινε περισσότερο προς το πνευματικό σχέδιο του αναμενόμενου Μεσσία, αλλά η Μαρία και η οικογένειά της, ιδιαίτερα ο πατέρας της επέμενε στην ιδέα ενός Μεσσία γήινου ελευθερωτή και πολιτικού κυβερνήτη. Οι πρόγονοι της Μαρίας είχαν καταφανώς αναγνωρίσει τη δράση των Μακκαβαίων του τότε και του σύγχρονου καιρού.

^{(1349.7) 122:5.11} Ο Ιωσήφ επέμενε σταθερά στις ανατολικές ή βαβυλωνιακές όψεις της ιουδαϊκής θρησκείας. Η Μαρία έκλινε δυνατά προς τις πιο ανεκτικές και ευρύτερες δυτικές ή ελληνιστικές ερμηνείες του νόμου και των προφητών.

^{(1349.8) 122:6.1} Το σπίτι του Ιησού δεν απείχε από τον ψηλό λόφο του βορειότερου τμήματος της Ναζαρέτ, κάμποση απόσταση από την πηγή του χωριού, που βρισκόταν στην ανατολική πλευρά της πόλης. Η οικογένεια του Ιησού κατοικούσε στα προάστια της πόλης και αυτό επομένως ήταν ευνοϊκό γι αυτόν να χαίρεται συχνές βόλτες στην εξοχή και να κάνει εκδρομές μέχρι την κορυφή αυτού του υψώματος, το ψηλότερο από όλους τους λόφους της νότιας Γαλιλαίας εκτός από την οροσειρά του όρους Θαβώρ στα ανατολικά και το λόφο της Ναΐν, ίδιου ύψους περίπου. Το σπίτι τους βρισκόταν λίγο προς τα νοτιοανατολικά της νότιας προεξοχής του λόφου και σχεδόν στο μέσον του δρόμου ανάμεσα στη βάση αυτού του υψώματος και στο δρόμο που οδηγούσε έξω από τη Ναζαρέτ, προς την Κανά. Εκτός από το να σκαρφαλώνει στο λόφο, η πιο αγαπημένη βόλτα του Ιησού ήταν να ακολουθεί ένα στενό δρομάκι που ακολουθούσε στριφογυριστά τη βάση του λόφου με βορειοανατολική κατεύθυνση μέχρι το σημείο που συναντούσε το δρόμο για τη Σέφωρη.

^{(1350.1) 122:6.2} Το σπίτι του Ιωσήφ και της Μαρίας αποτελείτο από ένα δωμάτιο με πέτρινη κατασκευή και επίπεδη οροφή και ένα πρόσθετο κτίριο για κατάλυμα των ζώων. Τα έπιπλα συνίστατο από ένα χαμηλό πέτρινο τραπέζι, πήλινα και πέτρινα πιάτα και κύπελλα, έναν αργαλειό, μια βάση φανού, μερικά μικρά σκαμνάκια και κιλίμια για τον ύπνο στο πάτωμα. Στην πίσω αυλή, κοντά στο κτίριο για τα ζώα, ήταν το σκέπαστρο που κάλυπτε το φούρνο και το μύλο για το άλεσμα. Χρειαζόντουσαν δυο άτομα για να χειρίζονται αυτό το μύλο, ένα για να αλέθει και το άλλο για να τροφοδοτεί με το σπόρο. Σα μικρό παιδί ο Ιησούς συχνά τροφοδοτούσε το σπόρο ενώ η μητέρα του γύριζε το μύλο.

^{(1350.2) 122:6.3} Τα επόμενα χρόνια, καθώς η οικογένεια αύξανε σε μέγεθος, θα καθόντουσαν όλοι οκλαδόν γύρω από το μεγεθυσμένο πέτρινο τραπέζι για να απολαύσουν το φαγητό τους, σερβιριζόμενοι από ένα κοινό πιάτο ή κύπελλο. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, το βραδινά δείπνο στο τραπέζι θα φωτιζότανε από ένα μικρό επίπεδο πήλινο λυχνάρι, γεμισμένο με ελαιόλαδο. Μετά τη γέννηση της Μάρθας, ο Ιωσήφ έχτισε μια προσθήκη στο σπίτι, ένα φαρδύ δωμάτιο, που χρησίμευε σαν μαραγκούδικο κατά την ημέρα και σαν υπνοδωμάτιο τη νύχτα.

^{(1350.3) 122:7.1} Το μήνα Μάρτιο 8 π.Χ. (το μήνα που ο Ιωσήφ και η Μαρία παντρεύτηκαν), ο Καίσαρ Αύγουστος έβγαλε διάταγμα όλοι οι κάτοικοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας να καταμετρηθούν, μια απογραφή θα γινόταν που θα χρησίμευε για να επιτευχθεί καλύτερη φορολογία. Οι Εβραίοι είχαν πάντα μεγάλη προκατάληψη απέναντι σε κάθε προσπάθεια «καταμέτρησης του λαού», και αυτό, σε συνδυασμό με τις σοβαρές ντόπιες δυσκολίες του Ηρώδη, βασιλιά της Ιουδαίας, συνέτειναν στην αναβολή της απογραφής στο Ιουδαϊκό βασίλειο για ένα χρόνο. Παντού σ’ όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αυτή η απογραφή καταγράφηκε το έτος 8 π.Χ., εκτός από το Παλαιστινιακό βασίλειο του Ηρώδη, όπου πάρθηκε το 7 π.Χ., ένα χρόνο αργότερα.

^{(1350.4) 122:7.2} Δεν ήταν απαραίτητο για τη Μαρία να πάει στη Βηθλεέμ για την εγγραφή – ο Ιωσήφ ήταν υπεύθυνος για την καταγραφή της οικογενείας του – αλλά η Μαρία, όντας περιπετειώδης και επιθετική σαν άτομο, επέμενε να τον συνοδεύσει. Φοβόταν να μείνει μόνη μήπως και το παιδί γεννιόταν ενώ ο Ιωσήφ ήταν μακριά, επιπροσθέτως, επειδή η Βηθλεέμ δεν ήταν μακριά από την πόλη του Ιούδα, η Μαρία προείδε τη δυνατότητα μιας ευχάριστης επίσκεψης στη συγγενή της Ελισάβετ.

^{(1350.5) 122:7.3} Ουσιαστικά ο Ιωσήφ απαγόρευσε στη Μαρία να τον συνοδεύσει, αλλά ήταν μάταιο. Όταν η τροφή ήταν ήδη πακεταρισμένη για το ταξίδι των τριών ή τεσσάρων ημερών, αυτή είχε ετοιμάσει διπλές μερίδες και είχε ετοιμαστεί για την αναχώρηση. Αλλά πριν καλά ξεκινήσουν, ο Ιωσήφ είχε συμφιλιωθεί με το να πάρει μαζί του τη Μαρία και έτσι αναχώρησαν χαρούμενοι από τη Ναζαρέτ με το ξημέρωμα.

^{(1350.6) 122:7.4} Ο Ιωσήφ και η Μαρία ήταν φτωχοί και εφόσον διέθεταν μόνο ένα ζώο για τα φορτία, η Μαρία, που ήταν στο μήνα της, ανέβηκε στο ζώο με τις προμήθειες ενώ ο Ιωσήφ πήγαινε με τα πόδια, οδηγώντας το ζώο. Το χτίσιμο και η επίπλωση του σπιτιού είχαν εξαντλήσει οικονομικά τον Ιωσήφ μια και συνεισέφερε επίσης στη συντήρηση των γονέων του, καθώς ο πατέρας του είχε τελευταία γίνει ανίκανος προς εργασία. Έτσι το εβραϊκό αυτό ζευγάρι έφυγε από το ταπεινό σπίτι του νωρίς το πρωί της 18ης Αυγούστου 7 π.Χ., για το ταξίδι στη Βηθλεέμ.

^{(1351.1) 122:7.5} Την πρώτη μέρα της πορείας τους έφτασαν γύρω στους πρόποδες του όρους (Γκιλμπόα) ------------, όπου κατασκήνωσαν για τη νύχτα, κοντά στον ποταμό Ιορδάνη και απασχολήθηκαν κάνοντας πολλές υποθέσεις όπως τι είδος παιδί θα γεννιόταν, με τον Ιωσήφ να εμμένει στη σκέψη ενός πνευματικού διδασκάλου και τη Μαρία να επιμένει στην ιδέα ενός Ιουδαίου Μεσσία, ενός ελευθερωτή του εβραϊκού έθνους.

^{(1351.2) 122:7.6} Δοξάζοντας το Θεό το πρωί της 19ης Αυγούστου, ο Ιωσήφ και η Μαρία πήραν πάλι το δρόμο. Μοιράστηκαν το μεσημεριανό γεύμα στους πρόποδες του όρους (Σαρτάμπα)-----------------, που δεσπόζει της κοιλάδας του Ιορδάνη και συνεχίζοντας το ταξίδι τους έφτασαν το βράδυ στην Ιεριχώ, όπου σταμάτησαν σ’ ένα πανδοχείο πάνω στο δρόμο στα προάστια της πόλης. Μετά το βραδινό φαγητό και αφού συζήτησαν πολύ σχετικά με την καταπιεστική διακυβέρνηση των Ρωμαίων, τον Ηρώδη, την απογραφή, συνέκριναν την επιρροή της Ιερουσαλήμ και της Αλεξάνδρειας σαν κέντρα ιουδαϊκής γνώσης και παιδείας, οι ταξιδιώτες από τη Ναζαρέτ αποσύρθηκαν για την ανάπαυση της νύχτας. Νωρίς το πρωί της 20ης Αυγούστου ξανάρχισαν το ταξίδι τους, φτάνοντας στην Ιερουσαλήμ πριν το μεσημέρι, επισκεπτόμενοι το Ναό και συνεχίζοντας τον προορισμό τους έφτασαν στη Βηθλεέμ τις απογευματινές ώρες.

^{(1351.3) 122:7.7} Το πανδοχείο ήταν υπερπλήρες, και ο Ιωσήφ ακολούθως έψαξε για κατάλυμα σε μακρινούς συγγενείς, αλλά κάθε τόπος στη Βηθλεέμ ήταν γεμάτος, ξέχειλος. Επιστρέφοντας στην αυλή του πανδοχείου, πληροφορήθηκε ότι οι στάβλοι για τα καραβάνια, λαξεμένοι στην πλευρά του βράχου και βρισκόμενοι ακριβώς κάτω από το πανδοχείο, είχαν εκκενωθεί από τα ζώα και καθαριστεί για να δεχτούν ενοίκους. Αφήνοντας το γάιδαρο στην αυλή, ο Ιωσήφ πήρε στους ώμους του τις τσάντες με τα ρούχα και τις προμήθειες και κατέβηκε με τη Μαρία τα πέτρινα σκαλοπάτια για το κατάλυμά τους πιο κάτω. Βρέθηκαν σε αυτό που ήταν μια αποθήκη σιτηρών μπροστά από τους πάγκους και τα παχνιά. Τεντόπανα είχαν κρεμαστεί και θεώρησαν τους εαυτούς τους πολύ τυχερούς που είχαν τόσο άνετο κατάλυμα.

^{(1351.4) 122:7.8} Ο Ιωσήφ σκέφτηκε να πάει αμέσως και να εγγραφεί, αλλά η Μαρία ήταν αποκαμωμένη. Είχε καταπονηθεί σημαντικά και τον εκλιπάρησε να μείνει κοντά της, πράγμα που έκανε.

^{(1351.5) 122:8.1} Όλη τη νύχτα η Μαρία ήταν ανήσυχη έτσι κανείς τους δεν κοιμήθηκε πολύ. Με το χάραμα οι πόνοι της γέννας ήταν προφανείς και το μεσημέρι, 21 Αυγούστου 7 π.Χ. με τη βοήθεια και συμπαράσταση γυναικών συνοδοιπόρων, η Μαρία έφερε στον κόσμο ένα αρσενικό παιδί. Ο Ιησούς της Ναζαρέτ είχε γεννηθεί. Τυλίχτηκε στα ρούχα που η Μαρία είχε φέρει μαζί της για κάθε παρόμοιο ενδεχόμενο, και τοποθετήθηκε σ’ ένα διπλανό παχνί.

^{(1351.6) 122:8.2} Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που όλα τα παιδιά πριν από εκείνη την ημέρα και μετά από αυτήν έρχονται στον κόσμο, το παιδί της υπόσχεσης γεννήθηκε και την όγδοη μέρα, σύμφωνα με την ιουδαϊκή τακτική περιτμήθηκε και επίσημα ονομάστηκε Τζόσουα (Ιησούς).

^{(1351.7) 122:8.3} Την επομένη μέρα της γέννησης του Ιησού, ο Ιωσήφ πήγε και εγγράφηκε. Συνάντησε δε ένα άνδρα με τον οποίο είχε συνομιλήσει πριν δυο μέρες στην Ιεριχώ. Αυτός τον πήρε σ’ ένα καλό φίλο του που είχε δωμάτιο στο πανδοχείο και ο οποίος είπε πως ευχαρίστως θα άλλαζε το κατάλυμά του με εκείνο του ζεύγους από τη Ναζαρέτ. Εκείνο το απόγευμα μετακόμισαν στο πανδοχείο πάνω, όπου παρέμειναν για περίπου τρεις εβδομάδες μέχρι που βρήκαν κατάλυμα στο σπίτι ενός μακρινού συγγενή του Ιωσήφ.

^{(1351.8) 122:8.4} Τη δεύτερη μέρα μετά τη γέννηση του Ιησού, η Μαρία έστειλε μήνυμα στην Ελισάβετ ότι το παιδί είχε γεννηθεί και πήρε την απάντηση ότι καλούσαν τον Ιωσήφ στην Ιερουσαλήμ για να μιλήσει σχετικά με τις υποθέσεις τους με τον Ζαχαρία. Την επομένη εβδομάδα ο Ιωσήφ πήγε στην Ιερουσαλήμ να συσκεφθεί με το Ζαχαρία. Και οι δυο, ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ διακατέχοντο από την ειλικρινή πεποίθηση ότι ο Ιησούς πράγματι θα γινόταν ο Ιουδαίος ελευθερωτής, ο Μεσσίας, και ότι ο γιος τους Ιωάννης θα ήταν ο υπασπιστής του, το δεξί του χέρι της μοίρας. Και μια και η Μαρία μοιραζόταν τις ίδιες ιδέες, δεν ήταν δύσκολο να πείσει τον Ιωσήφ να μείνουν στην Βηθλεέμ, την πόλη του Δαυίδ, ώστε ο Ιησούς να μεγάλωνε και να γινόταν ο διάδοχος του Δαυίδ στο θρόνου όλου του Ισραήλ. Έτσι παρέμειναν στη Βηθλεέμ πάνω από ένα χρόνο ενώ ο Ιωσήφ εργαζόταν λίγο με τη δουλειά του μαραγκού.

^{(1352.1) 122:8.5} Το μεσημέρι που γεννήθηκε ο Ιησούς τα Σεραφείμ της Ουράντια, συγκεντρωμένα από τους ανωτέρους τους, πράγματι έψελναν ύμνους δόξας πάνω από τη φάτνη της Βηθλεέμ, αλλά αυτές οι εκφράσεις λατρείας δεν ακουγόντουσαν από το ανθρώπινο αυτί. Ούτε βοσκοί ούτε καμία άλλη ανθρώπινη ύπαρξη ήρθε για να αποτίσει φόρο τιμής στο βρέφος της Βηθλεέμ μέχρι την ημέρα της άφιξης μερικών ιερέων από την Ουρ, που είχαν σταλθεί εκεί από την Ιερουσαλήμ, από το Ζαχαρία.

^{(1352.2) 122:8.6} Αυτοί οι ιερείς από τη Μεσοποταμία είχαν ακούσει κάμποσο καιρό πριν, από ένα παράξενο θρησκευτικό διδάσκαλο της χώρας τους ότι είχε δει όνειρο το οποίο τον πληροφορούσε ότι «το Φως του κόσμου» θα εμφανιζόταν στη γη σαν βρέφος και ανάμεσα στους Εβραίους. Και αυτοί οι τρεις ιερείς πήγαν τόσο μακριά ψάχνοντας για «το Φως του κόσμου». Μετά από πολλές εβδομάδες μάταιης αναζήτησης στην Ιερουσαλήμ, θα γύριζαν πίσω στην Ουρ όταν ο Ζαχαρίας τους συνάντησε και τους αποκάλυψε ότι ο Ιησούς ήταν το αντικείμενο της έρευνάς τους και τους έστειλε πίσω στη Βηθλεέμ, όπου βρήκαν το βρέφος και άφησαν τα δώρα τους στη Μαρία, τη γήινη μητέρα του. Το μωρό ήταν περίπου τριών εβδομάδων την εποχή της επίσκεψής τους.

^{(1352.3) 122:8.7} Αυτοί οι σοφοί άνδρες δεν είδαν κανένα αστέρι να τους οδηγεί στη Βηθλεέμ. Ο όμορφος θρύλος του άστρου της Βηθλεέμ προήλθε από το εξής: Ο Ιησούς γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου το μεσημέρι του έτους 7 π.Χ. Στις 29 Μαΐου 7 π.Χ., συνέβη μια ασυνήθιστη ευθυγράμμιση του Δία και του Κρόνου στον αστερισμό των Ιχθύων. Και είναι αξιοσημείωτο αστρονομικό γεγονός ότι παρόμοιες ευθυγραμμίσεις έγιναν στις 29 Σεπτεμβρίου και στις 5 Δεκεμβρίου του ιδίου έτους. Με βάση λοιπόν αυτά τα ασυνήθιστα αλλά τελείως φυσικά φαινόμενα, οι με την καλή σημασία ζηλωτές των διαδοχικών γενεών έφτιαξαν τον ελκυστικό θρύλο του άστρου της Βηθλεέμ και των προσκυνητών Μάγων που οδηγήθηκαν με αυτόν τον τρόπο στη φάτνη, είδαν και λάτρευσαν το νεογεννηθέν βρέφος. Μυαλά ανατολίτικά ή πλησίον της Ανατολής απολαμβάνουν τα παραμύθια και συνεχώς κλώθουν τέτοιου είδους όμορφους μύθους για τη ζωή των θρησκευτικών αρχηγών τους και των λαϊκών ηρώων τους. Με την απουσία της τυπογραφίας, όταν η περισσότερη ανθρώπινη γνώση μεταδιδόταν από στόμα σε στόμα από τη μια γενεά στην άλλη, ήταν πολύ εύκολο για τους μύθους να γίνουν παραδόσεις και για τις παραδόσεις τελικά να γίνουν αποδεκτές σαν πραγματικά γεγονότα.

^{(1352.4) 122:9.1} Ο Μωυσής είχε διδάξει του Εβραίους ότι κάθε πρωτότοκο παιδί ανήκε στον Κύριο, και ότι, αντί για τη θυσία του όπως ήταν το έθιμο ανάμεσα στα ειδωλολατρικά έθνη, ένα τέτοιο παιδί θα ζούσε εξασφαλισμένο αν οι γονείς του τον εξαγόραζαν πληρώνοντας πέντε σέκελ σε οποιονδήποτε εξουσιοδοτημένο ιερέα. Υπήρχε επίσης μια διαταγή του Μωσαϊκού νόμου που κατεύθυνε μια μητέρα, μετά το πέρασμα μιας ορισμένης χρονικής περιόδου, να παρουσιαστεί (ή να βάλει κάποιον άλλο να κάνει την κατάλληλη θυσία γι αυτήν) στο ναό για εξαγνισμό. Ήταν δε συνήθεια να εκπληρώνουν και τις δυο τελετές συγχρόνως. Έτσι, ο Ιωσήφ και η Μαρία πήγαν στο Ναό στην Ιερουσαλήμ αυτοπροσώπως να παρουσιάσουν τον Ιησού στους ιερείς και να επιτύχουν την εξαγορά του και συγχρόνως να κάνουν την κατάλληλη θυσία για να επιβεβαιώσουν τον τελετουργικό εξαγνισμό από την υποτιθέμενη ακαθαρσία της γέννας.

^{(1353.1) 122:9.2} Εκεί, στον περίβολο του ναού, παρέμεναν συνέχεια δυο αξιοπρόσεκτοι χαρακτήρες, ο Συμεών ο τραγουδιστής και η Άννα η ποιήτρια. Ο Συμεών ήταν Ιουδαίος αλλά η Άννα ήταν Γαλιλαία. Αυτό το ζευγάρι πήγαινε συχνά μαζί και οι δυο ήταν πολύ οικείοι του ιερέα Ζαχαρία, ο οποίος τους είχε εμπιστευθεί το μυστικό για τον Ιωάννη και τον Ιησού. Και οι δυο, ο Συμεών και η Άννα, επιθυμούσαν πολύ τον ερχομό του Μεσσία και η εμπιστοσύνη που είχαν στο Ζαχαρία τους οδήγησε στο να πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήταν ο αναμενόμενος ελευθερωτής του Εβραϊκού λαού.

^{(1353.2) 122:9.3} Ο Ζαχαρίας γνώριζε την ημέρα που ο Ιωσήφ και η Μαρία αναμένονταν να εμφανιστούν στο ναό με τον Ιησού και είχε συνεννοηθεί με το Συμεών και την Άννα, να τους δείξει με το σήκωμα του χεριού του ποιος από την πομπή των πρωτοτόκων ήταν ο Ιησούς.

^{(1353.3) 122:9.4} Για την περίπτωση αυτή η Άννα είχε γράψει ένα ποίημα το οποίο ο Συμεών θα απήγγειλε στη συνέχεια, προς μεγάλη έκπληξη του Ιωσήφ, της Μαρίας και όλων που ήσαν συγκεντρωμένοι στον περίβολο του ναού. Και αυτός ήταν ο ύμνος της εξαγοράς του πρωτότοκου παιδιού:

^{(1353.4) 122:9.5} Ευλογημένος ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ,

^{(1353.5) 122:9.6} Επειδή μας επισκέφτηκε και εξαγόρασε το λαό του,

^{(1353.6) 122:9.7} Ύψωσε την τρομπέτα της σωτηρίας για όλους μας,

^{(1353.7) 122:9.8} Στον οίκο του δούλου του Δαυίδ.

^{(1353.8) 122:9.9} Ακόμα και όταν μιλούσε με το στόμα των ιερών προφητών του –

^{(1353.9) 122:9.10} Σωτηρία από τους εχθρούς μας και από όσων μας μισούν

^{(1353.10) 122:9.11} Να δείξει έλεος στους πατέρες μας και να θυμηθεί το ιερό συμβόλαιό του

^{(1353.11) 122:9.12} Ο όρκος που έκανε με τον Αβραάμ τον πατέρα μας,

^{(1353.12) 122:9.13} Να μας δώσει συμβόλαιο, αφού ελευθερωθήκαμε από τα χέρια των εχθρών μας,

^{(1353.13) 122:9.14} Να τον υπηρετούμε χωρίς φόβο,

^{(1353.14) 122:9.15} Με αγιότητα και δικαιοσύνη όλες τις ημέρες μας.

^{(1353.15) 122:9.16} Ναι, και Συ, παιδί της μοίρας, θα ονομαστείς ο προφήτης του Υψίστου,

^{(1353.16) 122:9.17} Γιατί θα παρουσιαστείς ενώπιον του προσώπου του Κυρίου για να ιδρύσεις το βασίλειό του,

^{(1353.17) 122:9.18} Να κάνεις γνωστή τη σωτηρία του λαού του,

^{(1353.18) 122:9.19} Συγχωρώντας τις αμαρτίες τους.

^{(1353.19) 122:9.20} Χαρείτε με το έλεος του Θεού μας γιατί η αυγή μας επισκέφθηκε από ψηλά

^{(1353.20) 122:9.21} Για να φωτίσει εκείνους που βρίσκονται στο σκοτάδι και τη σκιά του θανάτου,

^{(1353.21) 122:9.22} Για να οδηγήσει τα πόδια μας σε δρόμους ειρήνης.

^{(1353.22) 122:9.23} Και τώρα ας αναπαυθεί ο δούλος σου εν ειρήνη. Ω! Κύριέ μου, κατά το ρήμα σου,

^{(1353.23) 122:9.24} Γιατί οι οφθαλμοί μου είδαν τη σωτηρία σου

^{(1353.24) 122:9.25} Που ετοίμασες ενώπιον του προσώπου όλων των ανθρώπων,

^{(1353.25) 122:9.26} Φως ακόμα και για την αποκάλυψη των ειδωλολατρών

^{(1353.26) 122:9.27} Και τη δόξα του λαού σου Ισραήλ.

^{(1353.27) 122:9.28} Καθ’ οδόν πίσω προς τη Βηθλεέμ, ο Ιωσήφ και η Μαρία ήσαν αμίλητοι – μπερδεμένοι και τρομαγμένοι. Η Μαρία είχε ενοχληθεί από τον αποχαιρετισμό της Άννας, της ηλικιωμένης ποιήτριας, και ο Ιωσήφ δεν ήταν σύμφωνος με αυτή την πρόωρη προσπάθεια να παραστήσουν τον Ιησού σαν τον αναμενόμενο Μεσσία του Εβραϊκού λαού.

^{(1353.28) 122:10.1} Αλλά οι παρατηρητές του Ηρώδη δεν έμειναν αδρανείς. Όταν του ανέφεραν την επίσκεψη των ιερέων από την Ουρ στην Βηθλεέμ, ο Ηρώδης κάλεσε αυτούς τους Χαλδαίους να εμφανιστούν μπροστά του. Ζήτησε με επιμονή να μάθει από αυτούς τους σοφούς άνδρες για το «νέο βασιλιά των Ιουδαίων», αλλά δεν τον ικανοποίησαν πολύ, εξηγώντας του ότι το βρέφος είχε γεννηθεί από μια γυναίκα που είχε έρθει στη Βηθλεέμ με το σύζυγό της για την απογραφή. Ο Ηρώδης, αφού δεν ικανοποιήθηκε με την απάντηση, τους έστειλε πίσω με χρήματα και την εντολή να βρουν το παιδί ώστε να μπορέσει κι αυτός να πάει και να τον λατρέψει, αφού τον διαβεβαίωσαν πως το βασίλειό του ήταν πνευματικό όχι γήινο. Αλλά όταν οι σοφοί άνδρες δεν επέστρεψαν, ο Ηρώδης υποψιάστηκε. Καθώς βασάνιζε το μυαλό του με αυτά τα πράγματα, οι πληροφοριοδότες του επέστρεψαν και του έδωσαν πλήρη αναφορά για τα πρόσφατα περιστατικά στο ναό, φέροντάς του και ένα αντίγραφο τμημάτων του ποιήματος που απήγγειλε ο Συμεών κατά την τελετή της εξαγοράς του Ιησού. Αλλά δεν κατόρθωσαν να ακολουθήσουν τον Ιωσήφ και την Μαρία και ο Ηρώδης θύμωσε πολύ μαζί τους όταν δεν μπόρεσαν να του πουν προς τα πού το ζεύγος είχε πάρει το βρέφος. Τότε απέστειλε ερευνούντες να εντοπίσουν τον Ιωσήφ και τη Μαρία. Μαθαίνοντας ότι ο Ηρώδης καταδίωκε την οικογένεια από τη Ναζαρέτ, ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ έμειναν μακριά από τη Βηθλεέμ. Το μικρό αγόρι κρύφτηκε στους συγγενείς του Ιωσήφ.

^{(1354.1) 122:10.2} Ο Ιωσήφ φοβόταν να ψάξει για δουλειά και οι λίγες οικονομίες τους γρήγορα εξανεμίστηκαν. Ακόμη και τη στιγμή της τελετής του εξαγνισμού στο ναό, ο Ιωσήφ θεώρησε τον εαυτό του αρκετά φτωχό ώστε να αιτιολογήσει την προσφορά του για τη Μαρία,, αποτελούμενη από δυο νεαρά περιστέρια, όπως είχε δώσει εντολή ο Μωυσής για τον εξαγνισμό των μητέρων ανάμεσα στους φτωχούς.

^{(1354.2) 122:10.3} Όταν, μετά από έρευνες περισσότερο από ένα χρόνο, οι κατάσκοποι του Ηρώδη δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τον Ιησού, και επειδή είχε την υποψία ότι το βρέφος κρυβόταν ακόμη στη Βηθλεέμ, ετοίμασε ένα ένταλμα που διέταζε να γίνει μια συστηματική έρευνα σε κάθε σπίτι της Βηθλεέμ και να φονευθούν όλα τα αγόρια κάτω των δυο χρονών. Μ’ αυτό τον τρόπο ο Ηρώδης έλπιζε να σιγουρευτεί, ότι αυτό το αγόρι που επρόκειτο να γίνει «βασιλιάς των Ιουδαίων», θα καταστρεφόταν. Τοιουτοτρόπως χάθηκαν σε μια μέρα δεκαέξι μικρά αγόρια στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας. Αλλά δολοπλοκίες και φόνοι, ακόμη και για την ίδια του την οικογένεια, ήταν συνηθισμένο φαινόμενο στην αυλή του Ηρώδη.

^{(1354.3) 122:10.4} Η σφαγή αυτών των παιδιών έλαβε χώρα στα μέσα Οκτωβρίου 6 π.Χ., όταν ο Ιησούς ήταν λίγο πάνω από ενός έτους. Αλλά υπήρχαν πιστοί του ερχόμενου Μεσσία ακόμη και ανάμεσα στους παρευρισκόμενους στην αυλή του Ηρώδη και ένας από αυτούς, γνωρίζοντας τη διαταγή για τη σφαγή των μικρών αγοριών της Βηθλεέμ, επικοινώνησε με το Ζαχαρία, ο οποίος στη συνέχεια απέστειλε αγγελιαφόρο στον Ιωσήφ. Και τη νύχτα πριν τη σφαγή ο Ιωσήφ και η Μαρία αναχώρησαν από τη Βηθλεέμ με το μωρό για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Για να μην αποσπάσουν την προσοχή, ταξίδευσαν μόνοι στην Αίγυπτο με τον Ιησού. Πήγαν στην Αλεξάνδρεια με χρήματα που τους παρέσχε ο Ζαχαρίας, και εκεί ο Ιωσήφ ασχολήθηκε με τη δουλειά του ενώ η Μαρία και ο Ιησούς διέμεναν με καλοπροαίρετους συγγενείς της οικογένειας του Ιωσήφ. Παρέμειναν (προσωρινά) στην Αλεξάνδρεια δυο ολόκληρα χρόνια, και δεν γύρισαν στη Βηθλεέμ παρά μετά το θάνατο του Ηρώδη.