ΕΓΓΡΑΦΟ 175, Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΝΑΟ

^{(1905.1) 175:0.1} Λίγο μετά τις δύο εκείνη την Τρίτη το απόγευμα, ο Ιησούς συνοδευόμενος από έντεκα αποστόλους, τον Ιωσήφ της Αριμαθαίας, τους τριάντα Έλληνες, και κάποιους άλλους μαθητές, έφτασαν στον ναό και άρχισε να δίνει την τελευταία του ομιλία στους περιβόλους του ιερού οικοδομήματος. Αυτή του η ομιλία είχε σκοπό να κάνει την τελευαία έκκληση στον Εβραϊκό λαό και την τελική του έγκληση στους σφοδρούς εχθρούς του και επίδοξους εξολοθρευτές—τους γραμματείς, τους Φαρισαίους, τους Σαδδουκαίους, και τους κύριους ηγέτες του Ισραήλ. Όλο το πρωί μέχρι το μεσημέρι οι διάφορες ομάδες είχαν την ευκαιρία να κάνουν ερωτήσεις στον Ιησού¨ εκείνο το απόγευμα κανένας δεν έκανε καμιά ερώτηση.

^{(1905.2) 175:0.2} Όταν ο Κύριος άρχισε να μιλά, ο περίβολος του ναού ήταν ήσυχος και σε τάξη. Οι συναλλαγείς χρημάτων και οι έμποροι δεν τόλμησαν ξανά να μπουν στον ναό από την στιγμή που ο Ιησούς και το ξεσηκωμένο πλήθος τους έβγαλε έξω την προηγούμενη μέρα. Πριν ξεκινήσει την ομιλία του, ο Ιησούς κοίταξε τρυφερά το ακροατήριό του που θα άκουγε σύντομα την αποχαιρετιστήρια δημόσια ομιλία του για το έλεος προς τους ανθρώπους μαζί με την τελευταία του αποκήρυξη προς τους ψευδό- διδασκάλους και φανατισμένους ηγέτες των Εβραίων.

^{(1905.3) 175:1.1} «Όλο αυτό τον καιρό που είμαι μαζί σας, και πηγαινοέρχομαι στην χώρα αυτή διακηρύσσοντας την αγάπη του Πατέρα για τα παιδιά των ανθρώπων, και πολλοί έχουν δει το φως και, με την πίστη τους έχουν εισέλθει στην βασιλεία των ουρανών. Μαζί με αυτή την διδασκαλία και το κήρυγμα ο Πατέρας έχει κάνει πολλά θαυμαστά έργα, ακόμα και ανάστησε από τους νεκρούς. Πολλοί ασθενείς και προσβεβλημένοι θεραπεύτηκαν επειδή πίστεψαν¨ αλλά όλοι αυτή η διακήρυξη της αλήθειας και της θεραπείας από τις ασθένειες δεν άνοιξε τα μάτια εκείνων που αρνούνται να δουν το φως, εκείνων που είναι αποφασισμένοι να απορρίψουν αυτό το ευαγγέλιο της βασιλείας.

^{(1905.4) 175:1.2} «Με κάθε δυνατό τρόπο συνεπή με το θέλημα του Πατέρα μου, εγώ και οι απόστολοί μου κάναμε ότι ήταν δυνατόν για να ζήσουμε σε αρμονία με τους αδερφούς μας, να συμμορφωθούμε με τις λογικές απαιτήσεις του νόμου του Μωυσή και τις παραδόσεις του Ισραήλ. Πάντα επιζητούσαμε την ειρήνη, αλλά οι αρχηγοί του Ισραήλ δεν την θέλουν. Απορρίπτοντας την αλήθεια του Θεού και το φως του ουρανού, συμμαχούν και ευθυγραμμίζονται με το ψεύδος και το σκότος. Δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο, ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα.

^{(1905.5) 175:1.3} «Πολλοί από εσάς τολμήσατε να πιστέψετε στις διδασκαλίες μου και έχετε ήδη εισέλθει στην χαρά και την ελευθερία της συνειδητοποίησης της σχέσης υιού με τον Πατέρα. Και σας καθιστώ μάρτυρες ότι πρόσφερα αυτή την ίδια σχέση υιού με τον Θεό σε όλο το Ιουδαϊκό έθνος, ακόμα και σε εκείνους που ζητούν την καταστροφή μου. Ακόμα και τώρα ο Πατέρας μου θα δεχόταν αυτούς τους τυφλωμένους δασκάλους και αυτούς τους υποκριτές ηγέτες αν μόνο θελήσουν να στραφούν προς ταυτόν και να δεχτούν το έλεός του. Ακόμα και τώρα δεν είναι πολύ αργά γι αυτούς τους ανθρώπους να δεχτούν τον λόγο του ουρανού και να καλωσορίσουν τον Υιό του Ανθρώπου.

^{(1906.1) 175:1.4} «Ο Πατέρας μου έχει μεταχειριστεί αυτό το λαό με έλεος, για πολύ καιρό. Για πολλές γενιές στέλναμε τους προφήτες μας να τους διδάξουν και να τους προειδοποιήσουν, και για πολλές γενιές σκότωναν αυτούς τους θεόσταλτους δασκάλους. Και τώρα αυτοί οι πεισματάρηδες αρχιερείς και ξεροκέφαλοι ηγέτες συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο πράγμα. Όπως ο Ηρώδης προξένησε τον θάνατο του Ιωάννη, έτσι και εσείς τώρα ετοιμάζεστε να κατά στρέψετε τον Υιό του Ανθρώπου.

^{(1906.2) 175:1.5} «Όσο υπάρχει ακόμα καιρός να στραφούν οι Εβραίοι στον Πατέρα μου και να ζητήσουν την σωτηρία, ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ, και του Ιακώβ θα κρατά το χέρι του ελέους απλωμένο προς εσάς¨ αλλά μόλις έχετε πια γεμίσει το ποτήρι της αγένειας, και όταν έχετε τελικά απορρίψει το έλεος του Πατέρα μου, αυτό το έθνος θα μείνει μόνο του και θα έχει άδοξο τέλος. Αυτός ο λαός κλήθηκε να γίνει το φως του κόσμου, να παρουσιάσει την πνευματική δόξα μιας φυλής που γνωρίζει τον Πατέρα, αλλά μέχρι τώρα έχετε απομακρυνθεί από τα θεϊκά σας προνόμια και οι ηγέτες σας ετοιμάζονται τώρα να διαπράξουν τον μεγαλύτερο παραλογισμό όλων των εποχών αφού είναι έτοιμοι να απορρίψουν το δώρο του Θεού προς όλους τους ανθρώπους και για όλες τις εποχές—την αποκάλυψη της αγάπης του Πατέρα στον ουρανό για όλα τα πλάσματά του στην γη.

^{(1906.3) 175:1.6} «Και μόλις απορρίψετε αυτή την αποκάλυψη του Θεού προς τον άνθρωπο, η βασιλεία των ουρανών θα δοθεί σε άλλους λαούς, σε εκείνους που θα την δεχτούν με χαρά και ευτυχία. Στο όνομα του Πατρός που με έστειλε, σας προειδοποιώ σοβαρά ότι πρόκειται να χάσετε την θέση σας στον κόσμο σαν οι καθιερωμένοι φορείς της αιώνιας αλήθειας και φύλακες του θείου νόμου. Μόλις τώρα σας προσφέρω την τελευταία ευκαιρία να έρθετε και να μετανοήσετε, για να δηλώσετε την πρόθεσή σας να αναζητήσετε τον Θεό με όλη σας την καρδιά και να εισέλθετε σαν μικρά παιδιά και με ειλικρινή πίστη στην ασφάλεια και την σωτηρία της βασιλείας των ουρανών.

^{(1906.4) 175:1.7} «Ο Πατέρας μου από καιρό εργάζεται για την σωτηρία σας, και εγώ κατέβηκα να ζήσω ανάμεσά σας και να σας δείξω τον δρόμο προσωπικά. Πολλοί και από τους Εβραίους και από τους Σαμαρείτες , ακόμα και πολλοί αλλόθρησκοι, πίστεψαν στο ευαγγέλιο της βασιλείας, αλλά εκείνοι που έπρεπε να είναι οι πρώτοι που θα έβγαιναν να δεχτούν το φως των ουρανών, αρνούνται επίμονα να πιστέψουν στην αποκάλυψη της αλήθειας του Θεού—του Θεού του αποκαλυμμένου στον άνθρωπο και του ανθρώπου που εξυψώνεται προς τον Θεό.

^{(1906.5) 175:1.8} «Αυτό το απόγευμα οι απόστολοί μου στέκονται μπροστά σας σιωπηλά, αλλά σύντομα θα ακούσετε τις φωνές τους να ηχούν το κάλεσμα για την σωτηρία και την ώθηση να ενώσουν τους ανθρώπους με την ουράνια βασιλεία σαν υιούς του ζώντος Θεού. Και τώρα καλώ τους μαθητές μου και τους πιστούς στο ευαγγέλιο της βασιλείας, καθώς και τους αόρατους αγγελιαφόρους που βρίσκονται στο πλευρό τους, να γίνουν μάρτυρες, ότι για άλλη μια φορά προσέφερα την απελευθέρωση και την σωτηρία στο Ισραήλ και τους ηγέτες του. Αλλά τώρα δείτε πως κομματιάζεται το έλεος του Πατέρα και πως αποδιώχνονται οι αγγελιαφόροι της αλήθειας. Όμως, σας τονίζω, ότι αυτοί οι γραμματείς και Φαρισαίοι ακόμα κάθονται στην θέση του Μωυσή, και γι αυτό, μέχρι την στιγμή που οι Ύψιστοι που κυβερνούν στα βασίλεια των ανθρώπων τελικά καθαιρέσουν αυτό το έθνος και καταστρέψουν τον τόπο αυτών των ηγετών, σας προτρέπω να συνεργάζεστε με αυτούς τους πρεσβύτερους του Ισραήλ. Δεν σας ζητείται να ενωθείτε μαζί τους στα σχέδιά τους να καταστρέψουν τον Υιό του Ανθρώπου ,αλλά σε ότι έχει σχέση με την ειρήνη του Ισραήλ να τους υπακούτε. Σε όλα αυτά τα θέματα να κάνετε ότι σας προστάζουν και να τηρείτε τις αρχές του νόμου, αλλά να μην συμπαραταχθείτε με τα κακά τους έργα. Να θυμάστε, αυτή είναι η αμαρτία αυτών των ηγετών: Λένε το καλό, αλλά δεν το πράττουν. Γνωρίζετε πολύ καλά πως αυτοί οι ηγέτες θέτουν βαριά φορτία στους ώμους σας, φορτία δύσκολα να τα αντέξετε, και ότι δεν σηκώνουν ούτε το δάχτυλό τους για να σας βοηθήσουν να αντέξετε αυτό το βάρος. Σας έχουν καταπιέσει με τελετουργίες και σας έχουν υποδουλώσει με τις παραδόσεις.

^{(1907.1) 175:1.9} «Ακόμα, αυτοί οι εγωκεντρικοί ηγέτες ενθουσιάζονται να πράττουν τις καλές τους πράξεις ώστε να τους βλέπουν οι άνθρωποι. Κάνουν δημόσια τις φιλανθρωπίες τους και διευρύνουν τα όρια του τυπικού τους ράσου. Ζητούν τις κύριες θέσεις στις γιορτές και απαιτούν τις πρώτες θέσεις στις συναγωγές. Επιζητούν υμνητικούς χαιρετισμούς στην αγορά και επιθυμούν να τους αποκαλούν ραβί όλοι οι άνθρωποι. Και ενώ αναζητούν αυτές τις τιμές από τους ανθρώπους, αυτοί μυστικά κατάσχουν τα σπίτια των χηρών και εκμεταλλεύονται τις υπηρεσίες στον ιερό ναό. Κάνουν μεγάλες επιδεικτικές προσευχές δημόσια και δίνουν ελεημοσύνες για να προσελκύσουν την προσοχή των συνανθρώπων τους.

^{(1907.2) 175:1.10} «Ενώ θα πρέπει να τιμάτε τους ηγέτες σας και να σέβεστε τους δασκάλους σας, δεν θα έπρεπε να αποκαλείτε κανέναν άνθρωπο Πατέρα με την πνευματική έννοια, γιατί υπάρχει μόνο ένας που είναι Πατέρας σας, και μόνο ένας που είναι ο Θεός σας. Ούτε πρέπει να προσπαθείτε να υπερτερείτε έναντι των αδερφών σας στην βασιλεία. Να θυμάστε ότι σας έχω διδάξει αυτός που θέλει να είναι ο σπουδαιότερος ανάμεσά σας, πρέπει να γίνει ο υπηρέτης όλων. Αν θέλετε να εξυψωθείτε ενώπιον του Θεού, σίγουρα θα ταπεινωθείτε¨ αλλά αυτός που πραγματικά ταπεινώνει τον εαυτό του σίγουρα θα εξυψωθεί. Στην καθημερινή σας ζωή, μην επιζητάτε την προσωπική δόξα, αλλά την δόξα του Θεού. Με τον νοημοσύνη σας υποτάξτε τις δικές σας θελήσεις στο θέλημα του Πατέρα στον ουρανό.

^{(1907.3) 175:1.11} «Μην παρερμηνεύσετε τα λόγια μου. Δεν κρατώ κακία προς τους αρχιερείς και τους ηγέτες που ακόμα και τώρα επιζητούν την καταστροφή μου¨ δεν θέλω το κακό αυτών των γραμματέων και των Φαρισαίων που απορρίπτουν την διδασκαλία μου. Ξέρω ότι μερικοί από εσάς πιστεύουν μυστικά, και γνωρίζω ότι θα παραδεχτείτε ανοιχτά την συμπαράταξή σας με την βασιλεία όταν έρθει η ώρα μου. Αλλά πως θα δικαιωθούν οι ραβί σας που ισχυρίζονται ότι συζητούν με τον Θεό και έπειτα τολμούν να απορρίπτουν και να καταστρέφουν αυτόν που έχει έρθει να αποκαλύψει τον Πατέρα στους κόσμους;

^{(1907.4) 175:1.12} «Αλίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές! Θέλετε να κλείσετε τις θύρες της βασιλείας των ουρανών στους έντιμους ανθρώπους που τυχαίνει να είναι αμόρφωτοι σε αυτά που διδάσκετε. Εσείς αρνείστε να εισέλθετε στην βασιλεία και συγχρόνως κάνετε ότι περνά από το χέρι σας για να εμποδίσετε και τους άλλους να εισέλθουν. Στέκεστε με τις πλάτες σας στις πόρτες της σωτηρίας και μάχεστε με όσους θέλουν να εισέλθουν εκεί.

^{(1907.5) 175:1.13} «Αλίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές που είσαστε! Γιατί επιστρατεύετε γη και ύδωρ για να προσηλυτίστε κάποιον, και μόλις το πετύχετε, δεν ικανοποιείστε αν δεν τον κάνετε δυο φορές χειρότερο από ότι ήταν σαν παιδί των ειδωλολατρών.

^{(1907.6) 175:1.14} «Αλίμονο σε σας, αρχιερείς και αρχηγοί που αρπάζετε την περιουσία των φτωχών και απαιτείτε δυσβάσταχτες εισφορές από εκείνους που επιθυμούν να υπηρετήσουν τον Θεό όπως νομίζουν ότι έχει ορίσει ο Μωυσής! Εσείς που αρνείστε να δείξετε έλεος, μπορείτε να ελπίζετε για έλεος στους επόμενους κόσμους που έρχονται;

^{(1907.7) 175:1.15} «Αλίμονο σε σας, ψευτοδιδάσκαλοι, τυφλοί οδηγοί! Τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα έθνος όταν οι τυφλοί οδηγούν τους τυφλούς; Και οι δυο θα πέσουν στο βάραθρο της καταστροφής.

^{(1907.8) 175:1.16} «Αλίμονο σε σας που υποκρίνεστε όταν παίρνετε έναν όρκο! Είσαστε απατεώνες αφού διδάσκετε ότι ένας άνθρωπος μπορεί να ορκιστεί στον ναό και να παραβεί τον όρκο του, αλλά όποιος ορκιστεί στο χρυσάφι του ναού πρέπει να μείνει δεσμευμένος. Είσαστε ανόητοι και τυφλοί. Δεν είσαστε συνεπείς ούτε στην ανεντιμότητά σας, γιατί ποιο είναι σπουδαιότερο, το χρυσάφι ή ο ναός που έχει υποτίθεται καθαγιάσει το χρυσάφι; Ακόμα διδάσκετε ότι, αν κάποιος ορκιστεί στον βωμό, δεν είναι τίποτα¨ αλλά αν κάποιος ορκιστεί στην προσφορά που βρίσκεται τον βωμό, τότε κρατείται σαν οφειλέτης. Πάλι είσαστε τυφλοί στην αλήθεια, γιατί τι είναι σπουδαιότερο, η προσφορά ή ο βωμός που καθαγιάζει την προσφορά; Πως δικαιολογείτε τέτοια υποκρισία και ανεντιμότητα μπροστά στα μάτια του Θεού στον ουρανό;

^{(1908.1) 175:1.17} «Αλίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι και όλοι οι άλλοι οι υποκριτές που πληρώνουν την δεκάτη, και ακολουθούν κατά γράμμα όλες τις τελετουργικές και τυπολατρικές λεπτομέρειες, ενώ την ίδια στιγμή περιφρονείτε τα σοβαρότερα θέματα του νόμου—την πίστη, το έλεος, και την κρίση! Μέσα σε λογικά πλαίσια, πρέπει να τηρείς και τα πρώτα, αλλά όχι να αφήνεις τα άλλα. Είσαστε πραγματικά τυφλοί οδηγοί και κουφοί διδάσκαλοι¨ διυλίζετε τον κώνωπα και καταπίνετε την κάμηλο.

^{(1908.2) 175:1.18} «Αλίμονο σε σας, γραμματείς, Φαρισαίοι, και υποκριτές! Γιατί είσαστε σχολαστικοί με την καθαριότητα του εξωτερικού του φλιτζανιού και του πιάτου, αλλά μέσα αφήνετε την βρωμιά του εκβιασμού, των υπερβολών, και της απάτης. Είσαστε πνευματικά τυφλοί. Δεν ξέρετε πόσο καλύτερο είναι να καθαρίσετε πρώτα το εσωτερικό του φλιτζανιού, και τότε αυτό που θα χυθεί προς τα έξω θα καθαρίσει από μόνο του το εξωτερικό; Διεφθαρμένοι που φροντίζετε η εξωτερική εμφάνιση της θρησκείας σας να προσαρμοστεί κατά γράμμα με την δική σας ερμηνεία του νόμου του Μωυσή ενώ οι ψυχές σας είναι βουτηγμένες στην ανομία και είναι γεμάτες με έγκλημα.

^{(1908.3) 175:1.19} «Αλίμονο σε σας που απορρίπτετε την αλήθεια και περιφρονείτε το έλεος! Πολλοί από σας είσαστε σαν τους κεκονιασμένους τάφους, που εξωτερικά δείχνουν όμορφοι, αλλά μέσα είναι γεμάτοι με οστά νεκρών και όλων των ειδών τις ακαθαρσίες. Μπορεί εσείς που εν γνώσει σας απορρίπτετε την θεϊκή καθοδήγηση να φαίνεστε εξωτερικά ιεροί και δίκαιοι στους άλλους, αλλά μέσα οι καρδιές σας είναι γεμάτες με υποκρισία και κακοήθεια.

^{(1908.4) 175:1.20} «Αλίμονο σε σας, ψευτοαρχηγοί του έθνους! Εκεί ψηλά έχετε κτίσει ένα μνημείο για του παλαιούς προφήτες που μαρτύρησαν, ενώ τώρα δολοπλοκείτε για να καταστρέψετε αυτόν για τον οποίο μιλούσαν. Στολίζετε τους τάφους των δικαίων και κολακεύετε τους εαυτούς σας ισχυριζόμενοι ότι, δήθεν αν ζούσατε στις μέρες των πατέρων σας, δεν θα σκοτώνατε τους προφήτες¨ και τώρα με όλο αυτό το «δίκαιο» τρόπο σκέψης ετοιμάζεστε να σφάξετε αυτόν για τον οποίο μιλούσαν οι προφήτες, τον Υιό του Ανθρώπου. Επειδή λοιπόν κάνετε αυτά τα πράγματα, θα διαπιστώστε μόνοι σας ότι είσαστε οι διεφθαρμένοι γιοι αυτών που έσφαξαν στους προφήτες. Συνεχίστε λοιπόν και γεμίστε μέχρι επάνω το ποτήρι της καταδίκης σας!

^{(1908.5) 175:1.21} «Αλίμονο σε σας, παιδιά του κακού! Ο Ιωάννης δίκαια σας αποκάλεσε απογόνους οχιών, και εγώ σας ρωτώ, πως θα μπορέσετε να ξεφύγετε από την θεία δίκη που σας ανάγγειλε ο Ιωάννης;

^{(1908.6) 175:1.22} «Αλλά ακόμα και τώρα σας προσφέρω στο όνομα του Πατρός μου έλεος και άφεση¨ ακόμα και τώρα σας προσφέρω το στοργικό χέρι της αιώνιας αδερφοσύνης. Ο Πατέρας μου σας έστ4ειλε σοφούς ανθρώπους και προφήτες¨ μερικούς τους εκδιώξατε και άλλους τους σκοτώσατε. Μετά εμφανίστηκε ο Ιωάννης και διακήρυξε τον ερχομό του Υιού του Ανθρώπου, και αυτόν τον καταστρέψατε αφού πρώτα πολλοί είχαν πιστέψει στην διδασκαλία του. Και τώρα είσαστε έτοιμοι να χύσετε και άλλο αθώο αίμα. Δεν καταλαβαίνετε τι τρομερή θα είναι η μέρα που θα λογοδοτήσετε όταν ο Κριτής όλης της γης θα ζητήσει από τον λαό του λογαριασμό για τον τρόπο που απόρριψαν, καταδίωξαν, και κατάστρεψαν αυτούς τους αγγελιαφόρους του ουρανού; Δεν καταλαβαίνετε ότι θα πρέπει να λογοδοτήσετε για όλο το αίμα των δικαίων, από το αίμα του πρώτου προφήτη που σκοτώθηκε μέχρι τον καιρό του Ζαχαρία, τον οποίο σφάξατε ανάμεσα στο ιερό και στον βωμό; Και αν συνεχίσετε τις κακές πράξεις σας, αυτή η λογοδότηση μπορεί να ζητηθεί από αυτή την γενιά.

^{(1908.7) 175:1.23} «Ω Ιερουσαλήμ και παιδιά του Αβραάμ, εσείς που λιθοβολήσατε τους προφήτες και φονεύσατε τους διδασκάλους που σας εστάλησαν, ακόμα και τώρα θέλω να μαζέψω τα παιδιά σου όπως η κλώσα μαζεύει τα κλωσσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της, αλλά εσείς δεν θέλετε!

^{(1908.8) 175:1.24} «Και τώρα σας αφήνω. Έχετε ακούσει το μήνυμά μου και έχετε πάρει την απόφασή σας. Εκείνοι που πίστεψαν το ευαγγέλιό μου ακόμα και τώρα είναι ασφαλείς μέσα στο βασίλειο του Θεού. Σε σας που έχετε διαλέξει να απορρίψετε το δώρο του Θεού, λέγω ότι δεν θα με ξαναδείτε ποτέ να διδάσκω στον ναό. Το έργο μου για σας τελείωσε. Κοιτάξτε, τώρα φεύγω με τα παιδιά μου, και το σπίτι σας μένει έρημο!»

^{(1908.9) 175:1.25} Και τότε ο Κύριος έγνεψε στους οπαδούς του να αναχωρήσουν από τον ναό.

^{(1909.1) 175:2.1} Το γεγονός ότι οι πνευματικοί ηγέτες και οι θρησκευτικοί διδάσκαλοι του Ιουδαϊκού έθνους κάποια στιγμή απέκρουσαν τις διδασκαλίες του Ιησού και συνωμότησαν για να προκαλέσουν τον σκληρό θάνατό του, δεν επηρεάζει με κανένα τρόπο την θέση του κάθε Εβραίου ατομικά, μπροστά στον Θεό. Και δεν θα έπρεπε να προκαλεί σε αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι οπαδοί του Χριστού, καμιά προκατάληψη ενάντια στους Εβραίους σαν συνανθρώπους τους. Οι Εβραίοι, σαν έθνος, σαν κοινωνικοπολιτική ομάδα, πλήρωσαν στο έπακρο το τρομερό τίμημα της απόρριψης του Πρίγκιπα της Ειρήνης. Εδώ και πολλά καιρό έπαψαν να είναι οι λαμπαδηφόροι της θεϊκής αλήθειας στις ανθρώπινες φυλές, αλλά αυτό δεν αποτελεί πραγματική αιτία για το αν θα πρέπει να πληρώνουν οι απόγονοι αυτών των μακρινών στον χρόνο Εβραίων και να υποφέρουν τους διωγμούς που τους προξένησαν κάποιοι αδιάλλακτοι, ανάξιοι, και φανατισμένοι δήθεν οπαδοί του Ιησού από την Ναζαρέτ, που και ο ίδιος ήταν Εβραίος από την γέννησή του.

^{(1909.2) 175:2.2} Πολλές φορές αυτό το παράλογο και μη Χριστιανικό μίσος και οι διωγμοί έληξαν με τα μαρτύρια και τον θάνατο κάποιων αθώων και ανενόχλητων Εβραίων των οποίων οι πρόγονοι τον καιρό του Ιησού, είχαν δεχτεί ολόκαρδα το ευαγγέλιό του και πέθαναν ακλόνητοι για εκείνη την αλήθεια που πίστευαν με όλη τους την καρδιά. Τι ρίγος τρόμου περνά τις ουράνιες υπάρξεις που παρατηρούν αυτούς που ισχυρίζονται ότι είναι οπαδοί του Ιησού να επιδίδονται σε διωγμούς, ενοχλήσεις, ακόμα και φόνους προς σε απογόνους του Πέτρου, του Φιλίππου, του Ματθαίου, και άλλων Παλαιστινίων Εβραίων που τόσο με τόση λαμπρότητα έδωσαν την ζωή τους σαν πρώτοι μάρτυρες για το ευαγγέλιο του ουράνιου βασιλείου!

^{(1909.3) 175:2.3} Πόσο σκληρό και παράλογο είναι να υποχρεώνονται να υποφέρουν αθώα παιδιά για τις αμαρτίες των προγόνων τους, αδικήματα για τα οποία οι ίδιοι δεν είχαν ιδέα, και για τα οποία δεν είναι καθόλου υπεύθυνοι! Και να γίνονται τέτοια φοβερά πράγματα στο όνομα κάποιου που δίδαξε τους μαθητές του να αγαπούν ακόμα και τους εχθρούς τους! Ήταν αναγκαίο, σε αυτή την εξιστόρηση της ζωής του Ιησού, να περιγράψουμε τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι συμπατριώτες του Εβραίοι τον απέκρουσαν και συνωμότησαν για να προκαλέσουν τον ατιμωτικό θάνατό του¨ αλλά προειδοποιούμε όλους όσους διαβάζουν αυτή την αφήγηση ότι η παρουσίαση αυτής της ιστορικής αφήγησης δεν δικαιολογεί κατά κανένα τρόπο το άδικο μίσος, ούτε συναινεί την άδικη νοητική στάση, που έχουν τηρήσει τόσοι δήθεν Χριστιανοί, προς τον κάθε Εβραίο ατομικά για πολλούς αιώνες. Οι πιστοί της βασιλείας, εκείνοι που ακολουθούν την διδασκαλία του Ιησού, πρέπει να πάψουν να κακομεταχειρίζονται τον κάθε Εβραίο ατομικά σαν κάποιο που είναι ένοχος για την απόρριψη και την σταύρωση του Ιησού. Ο Πατέρας και ο Δημιουργός Υιός του ποτέ δεν έπαψαν να αγαπούν τους Εβραίους. Ο Θεός δεν λογαριάζει πρόσωπα, και η σωτηρία είναι και για τους Εβραίους, όπως και για όλους τους άλλους.

^{(1909.4) 175:3.1} Στις οχτώ εκείνη την Τρίτη το βράδυ έγινε η μοιραία συνάντηση των Σανχεντίν. Πολλές άλλες φορές αυτό το ανώτατο δικαστήριο του Εβραϊκού έθνους είχε άτυπα αποφασίσει τον θάνατο του Ιησού. Πολλές φορές αυτό το μεγαλοπρεπές ηγετικό σώμα αποφάσισε να θέσει τέλος στο έργο του, αλλά ποτέ πριν δεν είχαν αποφασίσει να τον συλλάβουν και να τον θανατώσουν με οποιοδήποτε τίμημα. Ήταν λίγο πριν τα μεσάνυχτα εκείνης της Τρίτης, στις 4 Απριλίου, το 30 μ.Χ, που οι Σανχεντρίν με την τότε σύνθεση, επίσημα και ομόφωνα ψήφισαν την θανατική καταδίκη του Ιησού και του Λαζάρου. Αυτή ήταν η απάντηση στην τελευταία έκκληση του Κυρίου προς τους ηγέτες των Εβραίων, που έκανε στον ναό μόνο λίγες ώρες πριν, και αντιπροσώπευε την αντίδράση τους και την πικρή τους έχθρα προς την τελευταία ισχυρή κατηγορία του Ιησού προς αυτούς τους ίδιους αρχιερείς και αμετανόητους Σαδδουκαίους και Φαρισαίους. Το πέρασμα της θανατικής καταδίκης (ακόμα και πριν την δίκη του) προς τον Υιό του Θεού ήταν η απάντηση των Σανχεντρίν στην τελευταία προσφορά ουράνιου ελέους που έγινε ποτέ στο Εβραϊκό έθνος.

^{(1910.1) 175:3.2} Από τότε και στο εξής οι Εβραίοι αφέθηκαν να τερματίσουν το σύντομο συμβόλαιο της εθνικής ζωής τους εξ ολοκλήρου σύμφωνα με την απλά ανθρώπινη θέση τους ανάμεσα στα άλλα έθνη της Ουράντια. Το Ισραήλ είχε αποκρούσει τον Υιό του Θεού που έκανε συμβόλαιο με τον Αβραάμ, και το σχέδιο να γίνουν τα παιδιά του Αβραάμ οι φορείς του φωτός της αλήθειας στον κόσμο έγινε πια κομμάτια. Το θεϊκό συμβόλαιο είχε ακυρωθεί, και το τέλος του Εβραϊκού έθνους πλησίαζε με γοργό βήμα.

^{(1910.2) 175:3.3} Οι αξιωματούχοι των Σανχεντρίν πήραν την διαταγή για την σύλληψη του Ιησού νωρίς το πρωί, αλλά μαζί με οδηγίες ότι δεν έπρεπε να συλληφθεί δημόσια. Τους είπαν να σχεδιάσουν να τον πιάσουν με μυστικότητα, κατά προτίμηση αιφνιδιαστικά και την νύχτα. Καταλαβαίνοντας ότι μπορεί να μην ξαναγύριζε εκείνη την ημέρα (Τετάρτη) να διδάξει στον ναό, έδωσαν οδηγίες σε αυτούς τους αξιωματικούς των Σανχεντρίν να τον «φέρουν ενώπιον του ανώτατου Εβραϊκού δικαστηρίου κάποια στιγμή πριν τα μεσάνυχτα την Πέμπτη.»

^{(1910.3) 175:4.1} Με την λήξη της τελευταίας ομιλίας του Ιησού στον ναό, οι απόστολοι για άλλη μια φορά έμειναν σε σύγχυση και ταραχή. Πριν ο Κύριος αρχίσει την δριμύ κατηγορώ του προς τους Ιουδαίους ηγέτες, ο Ιούδας γύρισε στον ναό, έτσι και οι δώδεκα άκουσαν το τελευταίο μισό της τελευταίας ομιλίας του Κυρίου στον ναό. Ήταν ατυχία που ο Ιούδας ο Ισκαριώτης δεν μπόρεσε να ακούσει την αρχική προσφορά ελέους σε αυτή του την αποχαιρετιστήρια ομιλία. Δεν άκουσε αυτή την τελευταία προσφορά ελέους στους Ιουδαίους ηγέτες επειδή βρισκόταν ακόμα με μια ομάδα Σαδδουκαίων συγγενών και φίλων με τους οποίους γευμάτιζε, και με τους οποίους συζητούσε για τον καταλληλότερο τρόπο της αποσύνδεσής του από τον Ιησού και τους άλλους αποστόλους . Και ήταν την ώρα που άκουγε αυτό το τελευταίο δριμύ κατηγορώ του Κυρίου προς τους Ιουδαίους ηγέτες και κυβερνήτες που ο Ιούδας πήρε την τελική του απόφαση να απαρνηθεί το κίνημα του ευαγγελίου και να παραιτηθεί από την όλη επιχείρηση. Παρόλα αυτά όμως, έφυγε από τον ναό μαζί με τους δώδεκα, πήγε με αυτούς στο Όρος των Ελαιών, όπου, μαζί με τους άλλους συντρόφους του αποστόλους άκουσε την μοιραία προφητική ομιλία για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και το τέλος του Ιουδαϊκού έθνους, και έμεινε μαζί τους εκείνη την Τρίτη τη νύχτα στον νέο καταυλισμό κοντά στην Γεσθημανή.

^{(1910.4) 175:4.2} Το πλήθος που άκουσε τον Ιησού να κυμαίνεται από την ελεήμονα έκκληση προς τους Ιουδαίους ηγέτες στην ξαφνική καυστική επίπληξη που έφτανε σε ανηλεή καταγγελία, τα είχε εντελώς χαμένα. Εκείνη την νύχτα, ενώ οι Σανχεντρίν καταδίκαζαν σε θάνατο τον Ιησού, και ενώ ο Κύριος καθόταν με τους αποστόλους του και κάποιους από τους μαθητές του στο Όρος των Ελαιών και προφήτευε τον θάνατο του Εβραϊκού έθνους, όλη η Ιερουσαλήμ ήταν απασχολημένη με την σοβαρή και κρυφή συζήτηση μιας και μόνο ερώτησης: «Τι θα κάνουν στον Ιησού;»

^{(1910.5) 175:4.3} Στο σπίτι του Νικόδημου περισσότεροι από τριάντα επιφανείς Εβραίοι που πίστευαν μυστικά στην βασιλεία των ουρανών συναντήθηκαν και συζήτησαν για το ποια πορεία θα έπρεπε να ακολουθήσουν σε περίπτωση που ερχόντουσαν σε ανοιχτή διένεξη με τους Σανχεντρίν. Όλοι οι παρόντες συμφώνησαν ότι θα γνωστοποιούσαν την συμπαράταξή τους με τον Κύριο την στιγμή της σύλληψής του. Και αυτό έκαναν.

^{(1911.1) 175:4.4} Οι Σαδδουκαίοι, που τώρα ελέγχανε και υπερτερούσαν στους Σανχεντρίν, επιθυμούσαν να εξολοθρεύουν τον Ιησού για τους ακόλουθους λόγους:

^{(1911.2) 175:4.5} 1. Φοβόντουσαν ότι η αυξανόμενη συμπάθεια που έδειχνε ο λαός προς αυτόν απειλούσε να θέσει σε κίνδυνο την ύπαρξη του Εβραϊκού έθνους εξαιτίας πιθανής ανάπτυξης των Ρωμαϊκών αρχών.

^{(1911.3) 175:4.6} 2. Ο ζήλος του για την αναμόρφωση στον ναό έπληττε άμεσα τα εισοδήματά τους¨ ο καθαρισμός του ναού επηρέαζε τα πορτοφόλια τους.

^{(1911.4) 175:4.7} 3. Αισθανόντουσαν υπεύθυνοι για την διατήρηση της κοινωνικής τάξης, και ανησυχούσαν για τις συνέπειες της περαιτέρω εξάπλωσης της παράξενης νέας διδασκαλίας του Ιησού για την αδερφοσύνη των ανθρώπων.

^{(1911.5) 175:4.8} Οι Φαρισαίοι είχαν διαφορετικά κίνητρα που ήθελαν να θανατωθεί ο Ιησούς. Τον φοβόντουσαν επειδή:

^{(1911.6) 175:4.9} 1. Είχε δείξει την αντίθεσή του προς τον παραδοσιακό έλεγχο που αυτοί ασκούσαν στον λαό. Οι Φαρισαίοι ήταν πού συντηρητικοί, και απεχθανόντουσαν αυτές τις ριζοσπαστικές επιθέσεις στο κύρος τους ως θρησκευτικοί διδάσκαλοι.

^{(1911.7) 175:4.10} 2. Θεωρούσαν ότι ο Ιησούς παραβίαζε τον νόμο¨ ότι είχε δείξει περιφρόνηση για το Σάββατο και για άλλες πολλές τελετουργικές απαιτήσεις.

^{(1911.8) 175:4.11} 3. Τον κατηγορούσαν για βλασφημία επειδή έλεγε ότι ο Θεός ήταν Πατέρας του.

^{(1911.9) 175:4.12} 4. Και τώρα ήταν εξοργισμένοι μαζί του εξαιτίας της τελευταίας του αποχαιρετιστήριας ομιλίας στον ναό με τις σκληρές κατηγορίες του εναντίον τους

^{(1911.10) 175:4.13} Οι Σανχεντρίν έχοντας και τυπικά καταδικάσει τον Ιησού σε θάνατο και έχοντας δώσει τις εντολές για την σύλληψή του, έλυσαν την συνεδρίαση κατά τα μεσάνυχτα περίπου, αφού προηγουμένως κανόνισαν να συναντηθούν στις δέκα το επόμενο πρωί στο σπίτι του Καϊάφα του ανώτατου αρχιερέα με τον σκοπό να διαμορφώσουν τις κατηγορίες με τις οποίες θα περνούσε από δίκη ο Ιησούς.

^{(1911.11) 175:4.14} Μια μικρή ομάδα Σαδδουκαίων πρότεινε να δολοφονήσουν τον Ιησού, αλλά οι Φαρισαίοι ήταν κάθετα αντίθετοι με αυτή την μέθοδο.

^{(1911.12) 175:4.15} Αυτή ήταν η κατάσταση στην Ιερουσαλήμ και στους ανθρώπους εκείνη την βαρυσήμαντη μέρα ενώ μια τεράστια συνάθροιση ουράνιων υπάρξεων παρακολουθούσε από ψηλά αυτά τα γεγονότα στην γη, και αγωνιούσαν να κάνουν κάτι για να βοηθήσουν τον αγαπημένο τους Κυρίαρχο αλλά ήταν αδύναμοι να δράσουν αφού τους είχαν επιβληθεί περιορισμοί από τους διευθύνοντες ανωτέρους τους.