ΕΓΓΡΑΦΟ 66, Ο ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΤΙΑ

^{(741.1) 66:0.1} Η έλευση ενός Υιού Λανονάντεκ σ’ ένα μέσο κόσμο δηλοί ότι η βούληση, η ικανότητα να επιλέγει κανείς το δρόμο της αιώνιας σωτηρίας, έχει αναπτυχθεί στο νου του πρωτόγονου ανθρώπου. Στην Ουράντια, όμως, ο Πλανητικός Πρίγκιπας έφθασε σχεδόν μισό εκατομμύριο χρόνια μετά την εμφάνιση της ανθρώπινης βούλησης.

^{(741.2) 66:0.2} Περίπου πεντακόσιες χιλιάδες χρόνια πριν και ταυτόχρονα με την εμφάνιση των έξι έγχρωμων φυλών, ή φυλών του Σαντζίκ, ο Καλιγκάστια, ο Πλανητικός Πρίγκιπας έφθασε στην Ουράντια. Υπήρχαν σχεδόν μισό δισεκατομμύριο πρωτόγονες ανθρώπινες υπάρξεις στη γη την εποχή της άφιξης του Πρίγκιπα και βρίσκονταν για καλά σκορπισμένοι στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Το αρχηγείο του Πρίγκιπα, εγκατεστημένο στην Μεσοποταμία, βρισκόταν περίπου στο κέντρο του ανθρώπινου πληθυσμού.

^{(741.3) 66:1.1} Ο Καλιγκάστια ήταν ένας Υιός Λανονάντεκ, ο υπ’ αριθμόν 9,344 της δευτερεύουσας τάξης. Ήταν έμπειρος στη διακυβέρνηση των θεμάτων του τοπικού σύμπαντος, γενικά και, κατά τη διάρκεια των μεταγενέστερων εποχών, στη διοίκηση του τοπικού συστήματος της Σατάνια, ειδικώτερα.

^{(741.4) 66:1.2} Πριν από την ηγεμονία του Εωσφόρου στη Σατάνια, ο Καλιγκάστια ήταν αποσπασμένος στο συμβούλιο των εισηγητών των Φορέων της Ζωής στην Τζερουζέμ. Ο Εωσφόρος προβίβασε τον Καλιγκάστια σε μία θέση στο προσωπικό του επιτελείο και εκείνος εξετέλεσε με τρόπο αποδεκτό πέντε διαδοχικές αποστολές εντιμότητας και εμπιστοσύνης.

^{(741.5) 66:1.3} Ο Καλιγκάστια από πολύ νωρίς ζήτησε εξουσιοδότηση ως Πλανητικός Πρίγκιπας, επανειλημμένα, όμως, όταν το αίτημά του παρουσιάσθηκε για έγκριση στο συμβούλιο του αστερισμού, απέτυχε να λάβει τη συγκατάθεση των Πατέρων του Αστερισμού. Ο Καλιγκάστια φαινόταν να επιθυμεί ιδιαίτερα να αποσταλεί ως πλανητικός κυβερνήτης σ’ έναν δεκαδικό, ή ζωικής τροποποίησης κόσμο. Η αίτησή του είχε απορριφθεί αρκετές φορές πριν, τελικά, του ανατεθεί η Ουράντια.

^{(741.6) 66:1.4} Ο Καλιγκάστια έφυγε από την Τζερουζέμ για να κυριαρχήσει στον κόσμο που του εμπιστεύθηκαν μ’ έναν αξιοζήλευτο φάκελο πίστης και αφοσίωσης στην ευημερία του σύμπαντος της καταγωγής και προσωρινής διαμονής του, παρά την ύπαρξη μιας χαρακτηριστικής ανυπομονησίας η οποία συμπληρώνετο με μία τάση να διαφωνεί με την καθεστηκυία τάξη σε ορισμένα ήσσονα θέματα.

^{(741.7) 66:1.5} Ήμουν παρών στην Τζερουζέμ όταν ο λαμπρός Καλιγκάστια έφυγε από την πρωτεύουσα του συστήματος. Ουδείς πρίγκιπας των πλανητών ξεκίνησε ποτέ την σταδιοδρομία του κυβερνήτη ενός κόσμου με πλουσιότερη προκαταρκτική εμπειρία, ή με καλύτερες προοπτικές από όσο ο Καλιγκάστια, τη σπουδαία εκείνη ημέρα πριν μισό δισεκατομμύριο χρόνια. Ένα πράγμα είναι βέβαιο: Καθώς εκτελούσα την αποστολή μου να βάλω την αφήγηση αυτή στις εκπομπές του τοπικού σύμπαντος, ούτε για μια στιγμή δεν μου πέρασε, ούτε κατ’ ελάχιστον η ιδέα ότι ο μεγαλειώδης αυτός Υιός Λανονάντεκ θα πρόδιδε τόσο σύντομα την ιερή παρακαταθήκη της επιτήρησης του πλανήτη και θα κηλίδωνε τόσο φριχτά το έντιμο όνομα της ανώτερης τάξης του, των υιών του σύμπαντος. Πραγματικά θεωρούσα την Ουράντια ως ανήκουσα στους πέντε, ή έξι ιδιαίτερα μακάριους πλανήτες σ’ ολόκληρη τη Σατάνια, επειδή επρόκειτο να έχει μία τόσο έμπειρη, λαμπρή και ανεπανάληπτη διάνοια επικεφαλής των υποθέσεων του κόσμου. Δεν κατάλαβα τότε ότι ο Καλιγκάστια ύπουλα ερωτευόταν τον εαυτό του. Δεν είχα, τότε, αντιληφθεί απόλυτα τις ύπουλες εκφάνσεις της ατομικής έπαρσης.

^{(742.1) 66:2.1} Ο Πλανητικός Πρίγκιπας της Ουράντια δεν απεστάλη μόνος στο έργο του, αλλά συνοδευόταν από το σύνηθες σώμα των βοηθών και διοικητικών αρωγών.

^{(742.2) 66:2.2} Επικεφαλής της ομάδας αυτής ήταν ο Νταλιγκάστια, ο σύντροφος-βοηθός του Πλανητικού Πρίγκιπα. Ο Νταλιγκάστια ήταν επίσης ένας δευτερεύων Υιός Λανονάντεκ, ο αριθμός 319,407 της τάξης εκείνης. Είχε το βαθμό του βοηθού την εποχή της αποστολής του, ως συνεργάτης του Καλιγκάστια.

^{(742.3) 66:2.3} Το πλανητικό επιτελείο περιελάμβανε ένα μεγάλο αριθμό αγγελικών συνεργατών και ένα πλήθος άλλων ουράνιων υπάρξεων, επιφορτισμένων να προωθήσουν τα συμφέροντα και να προαγάγουν την ευημερία των ανθρώπινων φυλών. Από τη δική σας άποψη, όμως, η πλέον ενδιαφέρουσα ομάδα όλων ήταν τα υλικά μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα – οι οποίοι αναφέρονται ορισμένες φορές ως Οι εκατό του Καλιγκάστια.

^{(742.4) 66:2.4} Αυτά τα εκατό επανυλοποιημένα μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα επιλέχθηκαν από τον Καλιγκάστια μέσα από περισσότερους από 785,000 ανερχόμενους πολίτες της Τζερουζέμ, οι οποίοι προσφέρθηκαν εθελοντικά να λάβουν μέρος στο εγχείρημα της Ουράντια. Κάθε ένας από τους επιλεγμένους εκατό ήταν από διαφορετικό πλανήτη και κανείς τους δεν ήταν από την Ουράντια.

^{(742.5) 66:2.5} Οι Τζερουζεμίτες αυτοί εθελοντές ήλθαν δια της σεραφικής μεταφοράς απ’ ευθείας από την πρωτεύουσα του συστήματος στην Ουράντια και όταν έφθασαν παρέμειναν σεραφοποιημένοι μέχρις ότου μπορέσουν να αποκτήσουν ατομικές μορφές της διττής φύσης της ειδικής πλανητικής υπηρεσίας, πραγματικά σώματα, αποτελούμενα από σάρκα και αίμα, αλλά επιπλέον εναρμονισμένα στα κυκλώματα ζωής του συστήματος.

^{(742.6) 66:2.6} Λίγο καιρό πριν από την άφιξη αυτών των εκατό πολιτών της Τζερουζέμ, οι δύο εποπτεύοντες Φορείς της Ζωής οι οποίοι διέμεναν στην Ουράντια, έχοντας προηγουμένως τελειοποιήσει τα σχέδιά τους, αιτήθηκαν στην Τζερουζέμ και την Εντέντια την άδεια να μεταφυτεύσουν το πλάσμα της ζωής των εκατό επιλεγμένων διασωθέντων της γενιάς του Άντον και της Φόντα στα υλικά σώματα που επρόκειτο να δημιουργηθούν για τα υλικά μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα. Η αίτηση ικανοποιήθηκε στην Τζερουζέμ και επικυρώθηκε στην Εντέντια.

^{(742.7) 66:2.7} Κατόπιν αυτού, πενήντα άνδρες και πενήντα γυναίκες εκ των απογόνων του Άντον και της Φόντα, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τη σωτηρία των καλύτερων γόνων αυτής της μοναδικής φυλής, επελέγησαν από τους Φορείς της Ζωής. Με μία, ή δύο εξαιρέσεις, οι Αντονίτες αυτοί που συνέβαλαν στην βελτίωση της φυλής, ήταν ξένοι ο ένας προς τον άλλο. Συγκεντρώθηκαν από περιοχές που απείχαν πολύ μεταξύ τους μέσω των συντονισμένων οδηγιών των Προσαρμοστών της Σκέψης και της σεραφικής καθοδήγησης στο κατώφλι του πλανητικού αρχηγείου του Πρίγκιπα. Εδώ, τα εκατό ανθρώπινα υποκείμενα παραδόθηκαν στα χέρια της εξαιρετικά επιδέξιας εθελοντικής επιτροπής από τον Άβαλον, η οποία διηύθυνε την υλική απόσπαση ενός μέρους του πλάσματος της ζωής αυτών των απογόνων του Άντον. Το ζωντανό αυτό υλικό μεταφέρθηκε, κατόπιν, στα υλικά σώματα που φτιάχτηκαν για να χρησιμοποιηθούν από τα εκατό μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα από την Τζερουζέμ. Εν τω μεταξύ, αυτοί οι νεοφερμένοι πολίτες της πρωτεύουσας του συστήματος παρέμειναν κοιμισμένη για τη σεραφική μεταφορά.

^{(742.8) 66:2.8} Οι διεργασίες αυτές, μαζί με την πραγματική δημιουργία ειδικών σωμάτων για τους εκατό του Καλιγκάστια, γέννησαν άπειρους μύθους, πολλοί από τους οποίους συγχύσθηκαν στη συνέχεια με μεταγενέστερες παραδόσεις, πάνω στην εγκατάσταση του Αδάμ και της Εύας στον πλανήτη.

^{(743.1) 66:2.9} Ολόκληρη η διαδικασία της επαναπροσωποποίησης, από τη στιγμή της άφιξης των σεραφικών μεταφορέων που έφεραν τους εκατό εθελοντές από την Τζερουζέμ, μέχρις ότου αυτοί έγιναν συνειδητοποιημένες, τρίπτυχες υπάρξεις, απαίτησε ακριβώς δέκα ημέρες.

^{(743.2) 66:3.1} Το αρχηγείο του Πλανητικού Πρίγκιπα βρισκόταν στην περιοχή του Περσικού Κόλπου εκείνων των ημερών, στην περιοχή που αντιστοιχεί στην μετέπειτα Μεσοποταμία.

^{(743.3) 66:3.2} Το κλίμα και το τοπίο στη Μεσοποταμία εκείνων των καιρών ήταν από κάθε άποψη ευνοϊκό για το έργο του επιτελείου του Πρίγκιπα και των συνεργατών τους, πολύ διαφορετικό από τις συνθήκες που επικρατούν, μερικές φορές, από τότε. Ήταν απαραίτητο να έχουν τόσο ευνοϊκό κλίμα ως μέρος του φυσικού περιβάλλοντος, που είχε σχεδιασθεί για να παρακινήσει τους Ουραντιανούς να κάνουν ορισμένες αρχικές προόδους στην παιδεία και τον πολιτισμό. Το μοναδικό μεγάλο επίτευγμα εκείνου του καιρού ήταν η μεταμόρφωση του ανθρώπου από κυνηγό σε βοσκό, με την ελπίδα ότι αργότερα θα εξελίσσετο σε φιλειρηνικό, έχοντα εστία, γεωργό.

^{(743.4) 66:3.3} Το αρχηγείο του Πλανητικού Πρίγκιπα στην Ουράντια ήταν τυπικό για τέτοιους σταθμούς, σε μία νέα και αναπτυσσόμενη σφαίρα. Ο πυρήνας των εγκαταστάσεων του Πρίγκιπα ήταν μια πολύ απλή, μα όμορφη πόλη, η οποία περιβαλλόταν από ένα τείχος δώδεκα μέτρα ψηλό. Αυτό το παγκόσμιο κέντρο κουλτούρας ονομαζόταν Νταλαμέιτια προς τιμήν του Νταλιγκάστια.

^{(743.5) 66:3.4} Η πόλη ήταν χωρισμένη σε δέκα τομείς με τα αρχηγικά δώματα των δέκα συμβούλων του υλικού επιτελείου να βρίσκονται στο κέντρο των τομέων αυτών. Στο κέντρο της πόλης υπήρχε ο ναός του αθέατου Πατέρα. Η διοικητική έδρα του Πρίγκιπα και των συνεργατών του ήταν διαρρυθμισμένη σε δώδεκα αίθουσες που βρίσκονταν συγκεντρωμένες ακριβώς γύρω από τον ίδιο το ναό.

^{(743.6) 66:3.5} Τα κτίρια της Νταλαμέιτια είχαν όλα ένα όροφο, εκτός του αρχηγείου των συμβούλων, το οποίο είχε δύο ορόφους και του κεντρικού ναού του Πατέρα των πάντων, ο οποίος ήταν μικρός, αλλά είχε τρεις ορόφους ύψος.

^{(743.7) 66:3.6} Η πόλη αντιπροσώπευε την καλύτερη τεχνική του καιρού εκείνου όσον αφορά στα δομικά υλικά – τα τούβλα. Ελάχιστη πέτρα, ή ξύλο χρησιμοποιείτο. Η κατασκευή των σπιτιών και η αρχιτεκτονική των πόλεων μεταξύ των λαών που περιέβαλαν την πόλη βελτιώθηκε πάρα πολύ από το παράδειγμα της Νταλαμέιτια.

^{(743.8) 66:3.7} Κοντά στο αρχηγείο του Πρίγκιπα κατοικούσαν όλα τα χρώματα και τα στρώματα των ανθρώπινων υπάρξεων. Και ήταν από τις γειτονικές αυτές φυλές οι πρώτοι μαθητές που στελέχωσαν τα σχολεία του Πρίγκιπα. Αν και τα πρώιμα αυτά σχολεία της Νταλαμέιτια ήταν χονδροειδή, παρείχαν όλα όσα θα μπορούσαν να γίνουν για τους άνδρες και τις γυναίκες της πρωτόγονης εκείνης εποχής.

^{(743.9) 66:3.8} Το υλικό επιτελείο του Πρίγκιπα συνεχώς συγκέντρωνε γύρω του τα ανώτερα άτομα των γειτονικών φυλών και, αφού εκπαίδευε και ενέπνεε αυτούς τους μαθητές, τους έστειλε πίσω ως διδάσκαλους και αρχηγούς των λαών τους.

^{(743.10) 66:4.1} Η άφιξη του επιτελείου του Πρίγκιπα δημιούργησε βαθιά εντύπωση. Ενώ χρειάζονταν χίλια, σχεδόν, χρόνια για να διαδοθεί το νέο, εκείνες οι φυλές κοντά στο αρχηγείο της Μεσοποταμίας επηρεάσθηκαν τρομακτικά από τις διδασκαλίες και την καθοδήγηση των εκατό νέων παρεπιδημούντων στην Ουράντια. Και μεγάλο μέρος της μετέπειτα μυθολογίας σας δημιουργήθηκε από τους διαστρεβλωμένους μύθους των πρώτων αυτών ημερών, όταν τα, μέλη αυτά του επιτελείου του Πρίγκιπα επαναπροσωποποιήθηκαν στην Ουράντια ως υπεράνθρωποι.

^{(744.1) 66:4.2} Το μεγαλύτερο κώλυμα στην καλή επίδραση των εξωπλανητικών αυτών διδασκάλων είναι η τάση των ανθρώπων να τους θεωρούν θεούς, πέραν όμως της τεχνικής της εμφάνισής τους στη γη, οι εκατό του Καλιγκάστια – πενήντα άνδρες και πενήντα γυναίκες – δεν κατέφυγαν σε υπερφυσικές μεθόδους, ούτε σε υπεράνθρωπους χειρισμούς.

^{(744.2) 66:4.3} Το υλικό, ωστόσο, επιτελείο ήταν, παρά ταύτα, υπεράνθρωπο. Άρχισαν την αποστολή τους στην Ουράντια ως έκτακτες, τρίπτυχες υπάρξεις:

^{(744.3) 66:4.4} 1. Διέθεταν σώματα και ήταν κατά μία έννοια άνθρωποι, αφού ενσωμάτωναν το πραγματικό ζωικό πλάσμα μιας εκ των ανθρώπινων φυλών, το Αντονικό ζωικό πλάσμα της Ουράντια.

^{(744.4) 66:4.5} Αυτά τα εκατό μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα ήσαν εξ ίσου χωρισμένοι, όσον αφορά στο φύλο, αλλά και σύμφωνα με την προηγούμενη κατάστασή τους, ως θνητοί. Κάθε άτομο της ομάδας αυτής ήταν ικανό να γίνει ο ένας εκ των δύο γονέων μιας καινούργιας τάξης φυσικών υπάρξεων, αλλά είχαν λάβει προσεκτικές οδηγίες να καταφύγουν στην ιδιότητα του γονέα μόνο υπό ορισμένες συνθήκες. Ήταν σύνηθες για το υλικό επιτελείο του Πρίγκιπα να αναπαράγουν τους διαδόχους τους λίγο καιρό πριν αποσυρθούν από την ειδική υπηρεσία επί του πλανήτη. Συνήθως αυτό γινόταν κατά τη στιγμή της άφιξης του Πλανητικού Αδάμ και της Εύας, ή λίγο αργότερα.

^{(744.5) 66:4.6} Ως εκ τούτου, οι ξεχωριστές αυτές υπάρξεις είχαν ελάχιστη, ή καθόλου ιδέα ως προς το τι είδους τύπος υλικού πλάσματος θα δημιουργείτο με τη σεξουαλική τους ένωση. Και πραγματικά, δεν το έμαθαν ποτέ. Πριν έλθει η εποχή για ένα τέτοιο βήμα στην εκτέλεση του έργου τους στο κόσμο, ολόκληρο το σύστημα ανετράπη από την εξέγερση και εκείνοι οι οποίοι αργότερα λειτούργησαν στο ρόλο του γονέα είχαν απομονωθεί από τα κυκλώματα ζωής του συστήματος.

^{(744.6) 66:4.7} Ως προς το χρώμα του δέρματος και τη γλώσσα, τα υλοποιημένα αυτά μέλη του επιτελείου του Καλιγκάστια ακολούθησαν την Αντονική φυλή. Προσλάμβαναν την τροφή όπως οι θνητοί του κόσμου με την εξής διαφορά: Τα επαναδημιουργημένα σώματα της ομάδας αυτής ικανοποιούνταν απόλυτα από μια διατροφή χωρίς κρέας. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που καθόρισαν την κατοικία τους σε μια περιοχή ζεστή, με αφθονία φρούτων και καρπών. Η πρακτική του να συντηρείται κανείς με μία χωρίς κρέας διατροφή χρονολογείται από την εποχή των εκατό του Καλιγκάστια, αφού η συνήθεια αυτή διαδόθηκε σε μικρές και μεγάλες αποστάσεις για να επηρεάσει τις διατροφικές συνήθειες πολλών γειτονικών φυλών, ομάδων με προέλευση από τις κάποτε αποκλειστικά σαρκοβόρες εξελικτικές φυλές.

^{(744.7) 66:4.8} 2. Οι εκατό ήταν υλικές, αλλά υπερανθρώπινες υπάρξεις, αφού είχαν ανακατασκευασθεί στην Ουράντια ως μοναδικοί άνδρες και γυναίκες ανώτερης και μοναδικής τάξης.

^{(744.8) 66:4.9} Η ομάδα αυτή, ενώ απολάμβανε την προσωρινή ιδιότητα του πολίτη στη Τζερουζέμ, ήταν, ως τότε, συγχωνευμένη ακόμη με τους Προσαρμοστές της Σκέψης. Και όταν προσφέρθηκαν εθελοντικά και έγιναν δεκτοί για υπηρεσία επί του πλανήτη σε σύνδεση με τις σειρές των απογόνων των υιών, οι Προσαρμοστές τους αποσπάσθηκαν. Οι Τζερουζεμίτες, όμως, αυτοί ήταν υπερανθρώπινες υπάρξεις – διέθεταν ψυχή κυρίαρχης προέλευσης. Κατά την ανθρώπινη ζωή τους στη σάρκα η ψυχή βρίσκεται σε εμβρυϊκό στάδιο. Γεννάται (ανασταίνεται) στη μοροντιανή ζωή και βιώνει την ανάπτυξή της μέσω των διαδοχικών μοροντιανών κόσμων. Και οι ψυχές των εκατό του Καλιγκάστια διευρύνθηκαν, έτσι, μέσω των προοδευτικών εμπειριών των επτά κόσμων-δωμάτων κι’ έφθασαν στο στάδιο των πολιτών στην Τζερουζέμ.

^{(744.9) 66:4.10} Υπακούοντας στις οδηγίες που είχαν λάβει, τα μέλη του επιτελείου δεν ενεπλάκησαν σε αναπαραγωγή για της σεξουαλικής οδού, αλλά μελέτησαν προσεκτικά την ατομική τους ιδιοσυστασία και διερεύνησαν προσεκτικά κάθε φάση που μπορούσαν να φαντασθούν διανοητικού (νοητικού) και μοροντιανού (ψυχικού) συνδέσμου. Και ήταν κατά τη διάρκεια του τριακοστού έτους της παραμονής τους στην Νταλαμέιτια, πολύ πριν ολοκληρωθεί το τείχος, που ο αριθμός δύο και ο αριθμός επτά της ομάδας των Δανιτών συμπτωματικά ανεκάλυψε ένα φαινόμενο το οποίο ακολούθησε το σύνδεσμο των μοροντιανών εαυτών τους (υποθετικά χωρίς φύλο και χωρίς υλική υπόσταση). Και το αποτέλεσμα της περιπέτειας αυτής απεδείχθη ότι ήταν το πρώτο από τα αρχικά μεσοδιάστατα πλάσματα. Η καινούργια αυτή ύπαρξη ήταν απόλυτα ορατή στο επιτελείο του πλανήτη και τους ουράνιους συνεργάτες τους, αλλά δεν ήταν ορατή στους άνδρες και τις γυναίκες των διάφορων ανθρώπινων φυλών. Με εξουσιοδότηση του Πλανητικού Πρίγκιπα, ολόκληρο το υλικό επιτελείο ανέλαβε την παραγωγή αντίστοιχων μ’ αυτούς υπάρξεων και επέτυχαν όλοι, ακολουθώντας τις οδηγίες του πρωτοπόρου ζεύγους των Δανιτών. Έτσι δημιούργησε, τελικά, το επιτελείο του Πρίγκιπα το αρχικό σώμα των 50,000 πρωτογενών μεσοδιάστατων.

^{(745.1) 66:4.11} Αυτά τα ενδιάμεσου τύπου πλάσματα προσέφεραν μεγάλες υπηρεσίες στην διεξαγωγή των υποθέσεων του αρχηγείου του κόσμου. Ήταν αόρατα στις ανθρώπινες υπάρξεις, αλλά οι πρωτόγονοι παρεπιδημούντες στην Νταλαμέιτια διδάχθηκαν για τα αόρατα αυτά ημι-πνεύματα και για αιώνες τα πλάσματα αυτά απετέλεσαν το σύνολο του πνευματικού κόσμου για τους εξελισσόμενους αυτούς θνητούς.

^{(745.2) 66:4.12} 3. Οι εκατό του Καλιγκάστια ήταν προσωπικά αθάνατοι, ή μη θνήσκοντες. Μέσα στις υλικές μορφές τους κυκλοφορούσαν τα συμπληρωματικά αντίδοτα των ζωικών ρευμάτων του συστήματος και, εάν δεν είχαν χάσει την επαφή τους με τα ζωικά κυκλώματα εξ αιτίας της εξέγερσης, θα ζούσαν απεριόριστα, ως την άφιξη ενός επόμενου Υιού του Θεού, ή ως την απαλλαγή τους, κάποια στιγμή αργότερα, για να συνεχίσουν το ταξίδι τους που διεκόπη προς τη Χαβόνα και τον Παράδεισο.

^{(745.3) 66:4.13} Τα συμπληρωματικά αυτά αντίδοτα των ζωικών ρευμάτων της Σατάνια προέρχονταν από τον καρπό του δένδρου της ζωής, ενός θάμνου της Εντέντια που απεστάλη στην Ουράντια από τους Μέγιστους του Νορλάτιαντεκ στην εποχή της άφιξης του Καλιγκάστια. Την εποχή της Νταλαμέιτια το δένδρο αυτό μεγάλωσε στην κεντρική αυλή του ναού του αθώρητου Πατέρα και ήταν ο καρπός του δένδρου της ζωής που έκανε τις υλικές και κατά τα λοιπά θνητές υπάρξεις του επιτελείου του Πρίγκιπα να ζήσουν ατέλειωτα για όσο καιρό θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σ’ αυτόν.

^{(745.4) 66:4.14} Αν και δεν είχε αξία για τις εξελικτικές φυλές, αυτή η υπερ-ουσία ήταν απολύτως επαρκής για να προσφέρει διαρκή ζωή στους εκατό του Καλιγκάστια, καθώς επίσης στους εκατό τροποποιημένους Αντονίτες που συνδέονταν μαζί τους.

^{(745.5) 66:4.15} Πρέπει να εξηγήσουμε στο σημείο αυτό ότι, την εποχή κατά την οποία οι εκατό συνεισέφεραν το ανθρώπινο σπέρμα-πλάσμα τους στα μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα, οι Φορείς της Ζωής εισήγαγαν στα θνητά τους σώματα το συμπλήρωμα των κυκλωμάτων του συστήματος. Και έτσι μπόρεσαν να ζήσουν παράλληλα με το επιτελείο, τον ένα αιώνα μετά τον άλλο, περιφρονώντας το φυσικό θάνατο.

^{(745.6) 66:4.16} Τελικά, οι εκατό Αντονίτες ενημερώθηκαν για τη συνεισφορά τους στις νέες μορφές των ανωτέρων τους και τα ίδια αυτά τα εκατό παιδιά των φυλών του Άντον παρέμειναν στο αρχηγείο ως οι προσωπικοί ακόλουθοι του υλικού επιτελείου του Πρίγκιπα.

^{(745.7) 66:5.1} Οι εκατό ήταν οργανωμένοι για να υπηρετούν σε δέκα αυτόνομα συμβούλια με δέκα μέλη το καθένα. Όταν δύο, ή περισσότερα από τα δέκα αυτά συμβούλια συναντώνταν σε κοινή συνεδρίαση, οι συνδεδεμένες αυτές συγκεντρώσεις προεδρεύονταν από τον Νταλιγκάστια. Οι δέκα αυτές ομάδες είχαν την εξής σύνθεση:

^{(745.8) 66:5.2} 1. Το συμβούλιο επί της διατροφής και της υλικής ευημερίας. Η ομάδα αυτή είχε πρόεδρο τον Ανγκ. Η διατροφή, η ύδρευση, ο ρουχισμός και η υλική πρόοδος του ανθρώπινου είδους υποστηρίζονταν από το επιδέξιο αυτό σώμα. Δίδασκαν την εκσκαφή των πηγαδιών, τον έλεγχο των πηγών και την άρδευση. Δίδασκαν εκείνους που ζούσαν σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη και στο βορρά βελτιωμένες μεθόδους κατεργασίας του δέρματος για χρήση στην ένδυση, ενώ ύφανση παρουσιάσθηκε αργότερα από τους διδασκάλους της τέχνης και της επιστήμης.

^{(746.1) 66:5.3} Μεγάλες πρόοδοι έγιναν στις μεθόδους αποθήκευσης των τροφίμων. Η τροφή διετηρείτο με το μαγείρεμα, την ξήρανση και το κάπνισμα. Απετέλεσε, έτσι, την πρώτη περιουσία. Ο άνθρωπος διδάχθηκε να προνοεί για τους κινδύνους του λιμού, ο οποίος κατά περιόδους αποδεκάτιζε τον κόσμο.

^{(746.2) 66:5.4} 2. Το συμβούλιο εξημέρωσης και εκμετάλλευσης των ζώων. Το συμβούλιο αυτό ήταν αφιερωμένο στο έργο της επιλογής και εκτροφής των ζώων εκείνων των καλύτερα προσαρμοσμένων για να βοηθούν τις ανθρώπινες υπάρξεις με το να κουβαλούν βάρη, να μεταφέρουν τους ίδιους, να τους προμηθεύουν τροφή και, αργότερα, να χρησιμοποιούνται στην καλλιέργεια του εδάφους. Το επιτήδειο αυτό σώμα διευθύνετο από τον Μπον.

^{(746.3) 66:5.5} Διάφορα είδη χρήσιμων ζώων, τα οποία τώρα έχουν εκλείψει, είχαν εξημερωθεί, μαζί με ορισμένα άλλα τα οποία συνεχίζουν ως εξημερωμένα μέχρι σήμερα. Ο άνθρωπος είχε από μακρού ζήσει με το σκύλο και ο γαλάζιος άνθρωπος είχε ήδη επιτύχει να εξημερώσει τον ελέφαντα. Η αγελάδα είχε τόσο πολύ βελτιωθεί με την προσεκτική εκτροφή, ώστε είχε γίνει μια πολύτιμη πηγή τροφής. Το βούτυρο και το τυρί έγιναν καθημερινά είδη της ανθρώπινης διατροφής. Οι άνθρωποι έμαθαν να χρησιμοποιούν τα βόδια για να κουβαλούν βάρη, τα άλογα, όμως, δεν εξημερώθηκαν κει μη μόνο αργότερα. Τα μέλη αυτής της ομάδας έμαθαν στον άνθρωπο να χρησιμοποιεί τον τροχό για τη διευκόλυνση της έλξης.

^{(746.4) 66:5.6} Ήταν εκείνους τους καιρούς που τα ταχυδρομικά περιστέρια πρωτοχρησιμοποιήθηκαν, πηγαίνοντας μακρινά ταξίδια με σκοπό να στείλουν μηνύματα, ή να ζητήσουν βοήθεια. Η ομάδα του Μπον επέτυχε να εκπαιδεύσει τα μεγάλα φάντορς¹ ως για να μεταφέρουν ανθρώπους, αλλά αυτά έχουν εκλείψει για περισσότερα από τριάντα χιλιάδες χρόνια.

^{(746.5) 66:5.7} 3. Οι σύμβουλοι πάνω στην κατάκτηση των αρπακτικών ζώων. Δεν αρκούσε το ότι ο πρώιμος άνθρωπος έπρεπε να προσπαθήσει να εξημερώσει ορισμένα ζώα, αλλά έπρεπε επίσης να μάθει πώς να προστατεύεται από την καταστροφή μέσα στον υπόλοιπο αφιλόξενο κόσμο των ζώων. Η ομάδα αυτή είχε αρχηγό τον Νταν.

^{(746.6) 66:5.8} Ο σκοπός των τειχών μιας αρχαίας πόλης ήταν να προστατεύει από τα άγρια ζώα, καθώς επίσης και να εμποδίζει απρόσμενες επιθέσεις από τους εχθρούς. Εκείνοι που ζούσαν χωρίς τείχη και στα δάση, εξαρτώντο από τις κατοικίες πάνω στα δένδρα, τις πέτρινες καλύβες και τη συντήρηση της νυχτερινής φωτιάς. Για το λόγο αυτό, ήταν πολύ φυσικό το ότι οι δάσκαλοι αυτοί έπρεπε να αφιερώσουν πολύ χρόνο για να καθοδηγήσουν τους μαθητές τους πάνω στη βελτίωση των κατοικιών τους. Εφαρμόζοντας βελτιωμένες τεχνικές, αλλά και με τη χρήση των παγίδων, έγινε μεγάλη πρόοδος στην καθυπόταξη των ζώων.

^{(746.7) 66:5.9} 4. Οι καθηγητές για τη διασπορά και τη διατήρηση της γνώσης. Η ομάδα αυτή συγκροτούσε και διηύθυνε τις αμιγώς εκπαιδευτικές προσπάθειες των πρώιμων εκείνων ημερών. Προεδρεύετο από τον Φαντ. Οι εκπαιδευτικές μέθοδοι του Φαντ συνίσταντο στην εποπτεία της απασχόλησης, ακολουθούμενης από οδηγίες πάνω σε βελτιωμένες μεθόδους εργασίας. Ο Φαντ σχηματοποίησε το πρώτο αλφάβητο και εισήγαγε ένα σύστημα γραφής. Το αλφάβητο αυτό περιείχε είκοσι πέντε χαρακτήρες. Ως γραφική ύλη οι πρώιμοι αυτοί λαοί χρησιμοποιούσαν φλοιούς δέντρων, πήλινες πινακίδες, πέτρινες πλάκες, ένα είδος περγαμηνής φτιαγμένης από επεξεργασμένα δέρματα και ένα πρωτόγονο είδος υλικού που έμοιαζε με χαρτί φτιαγμένο από φωλιές σφηκών. Η βιβλιοθήκη της Νταλαμέιτια, η οποία καταστράφηκε αμέσως μετά την αλλοτρίωση του Καλιγκάστια, περιείχε περισσότερα από δύο εκατομμύρια χωριστές καταγραφές και ήταν γνωστή ως ο «οίκος του Φαντ.»

^{(746.8) 66:5.10} Ο γαλάζιος άνθρωπος έδειξε προτίμηση στην αλφαβητική γραφή και έκανε τη μεγαλύτερη πρόοδο προς την κατεύθυνση αυτή. Ο κόκκινος άνθρωπος προτιμούσε την εικονική γραφή, ενώ οι κίτρινες φυλές κατευθύνθηκαν προς τη χρήση συμβόλων για λέξεις και ιδέες, που μοιάζουν πολύ μ’ αυτά που χρησιμοποιούν σήμερα. Το αλφάβητο, όμως, αλλά και πολλά περισσότερα, χάθηκαν στη συνέχεια από τον κόσμο κατά την αναταραχή που ακολούθησε την εξέγερση. Η αποστασία του Καλιγκάστια κατέστρεψε την προσδοκία του κόσμου για μια παγκόσμια γλώσσα, τουλάχιστον για ανείπωτους αιώνες.

^{(747.1) 66:5.11} 5. Η επιτροπή για τη βιομηχανία και το εμπόριο. Το συμβούλιο αυτό ασχολείτο με την υποστήριξη της βιομηχανίας στο εσωτερικό των φυλών και την προώθηση του εμπορίου μεταξύ των διαφόρων φιλειρηνικών ομάδων. Αρχηγός του ήταν ο Νοντ. Κάθε είδος πρωτόγονης κατασκευής ενθαρρύνετο από την ομάδα αυτή. Συνέβαλαν άμεσα στην βελτίωση των προτύπων διαβίωσης παρέχοντας πολλά καινούργια προϊόντα για να ελκύσουν την προτίμηση των πρωτόγονων ανθρώπων. Διεύρυναν πολύ το εμπόριο του βελτιωμένου αλατιού που παρήγετο από το συμβούλιο της επιστήμης και της τέχνης.

^{(747.2) 66:5.12} Ήταν μεταξύ των φωτισμένων αυτών ομάδων, των εκπαιδευμένων στα σχολεία της Νταλαμέιτια όπου εφαρμόσθηκε η πρώτη εμπορική πίστωση. Από μία κεντρική ανταλλαγή πιστώσεων εξασφάλιζαν κουπόνια τα οποία γίνονταν δεκτά δίκην πραγματικών ανταλλάξιμων αντικειμένων. Ο κόσμος δεν βελτίωσε τις επιχειρηματικές αυτές μεθόδους για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.

^{(747.3) 66:5.13} 6. Το κολέγιο της αποκαλυφθείσας θρησκείας. Το σώμα αυτό ήταν αργό στη λειτουργία του. Ο πολιτισμός της Ουράντια κυριολεκτικά σφυρηλατήθηκε μεταξύ του αμονιού της αναγκαιότητας και των σφυριών του φόβου. Η ομάδα, ωστόσο, αυτή είχε κάνει αξιοσημείωτη πρόοδο προσπαθώντας να υποκαταστήσουν το φόβο του Δημιουργού με το φόβο των πλασμάτων (τη λατρεία του πνεύματος) πριν το έργο τους διακοπεί από τη μετέπειτα σύγχυση που ακολούθησε την αναταραχή της αποστασίας. Ο επικεφαλής του συμβουλίου αυτού ήταν ο Χαπ.

^{(747.4) 66:5.14} Ουδείς από το επιτελείο του Πρίγκιπα θα παρουσίαζε την αποκάλυψη για να περιπλέξει την εξέλιξη. Παρουσίαζαν την αποκάλυψη μόνο ως την κορύφωση της εξάντλησης των δυνάμεών τους της εξέλιξης. Ο Χαπ, ωστόσο, ενέδωσε στην επιθυμία των κατοίκων της πόλης για την ίδρυση ενός είδους θρησκευτικής τελετουργίας. Η ομάδα του προμήθευσε στους Νταλαμειτιανούς με τους επτά ύμνους της λατρείας και τους έδωσε επίσης την καθημερινή δοξαστική φράση, ενώ στο τέλος τους δίδαξε «την προσευχή του Πατέρα,» που έλεγε:

^{(747.5) 66:5.15} «Πατέρα των πάντων, που τον Υιό σου τιμούμε, σκέψου μας με ευμένεια. Απάλλαξέ μας από το φόβο για όλα εκτός από εσένα. Κάνε να χαίρονται μαζί μας οι θείοι μας διδάσκαλοι και για πάντα βάλε την αλήθεια στα χείλη μας. Απάλλαξέ μας από τη βία και την οργή. Δώσε μας το σεβασμό για τους γηραιότερους και γι’ αυτό που ανήκει στο γείτονά μας. Δώσε μας την εποχή αυτή πράσινες βοσκές και καρπερά κοπάδια να χαρεί η καρδιά μας. Προσευχόμαστε για να έλθει γρήγορα ο εμψυχωτής που μας υποσχέθηκες και θα κάνουμε το θέλημά σου στον κόσμο αυτό, όπως άλλοι το κάνουν σε κόσμους μακρινούς.»

^{(747.6) 66:5.16} Αν και το επιτελείο του Πρίγκιπα ήταν περιορισμένο στα φυσικά μέσα και τις συνήθεις μεθόδους βελτίωσης της φυλής, διατήρησε την υπόσχεση του Αδαμικού δώρου μιας καινούργιας φυλής, ως τον στόχο μετέπειτα εξελικτικής ανάπτυξης, με την κατάκτηση του αποκορυφώματος της βιολογικής εξέλιξης.

^{(747.7) 66:5.17} 7. Οι φρουροί της υγείας και της ζωής. Αυτό το συμβούλιο ασχολείτο με την εισαγωγή της απολύμανσης και την προώθηση της υγιεινής και αρχηγός του ήταν ο Λιουτ.

^{(747.8) 66:5.18} Τα μέλη του δίδαξαν πολλά πράγματα που χάθηκαν μέσα στην σύγχυση των μετέπειτα εποχών, για να μην ανακαλυφθούν ξανά, μέχρι τον εικοστό αιώνα. Έμαθαν στο ανθρώπινο είδος ότι το μαγείρεμα, το βράσιμο και το ψήσιμο, ήταν ένα μέσο αποφυγής των ασθενειών. Επίσης ότι το καλό μαγείρεμα ελάττωνε τη θνησιμότητα των νεογνών και διευκόλυνε τον πρώιμο απογαλακτισμό.

^{(747.9) 66:5.19} Πολλά από τα αρχικά διδάγματα των φρουρών του Λιουτ διατηρήθηκαν μεταξύ των φυλών της γης ως τις μέρες του Μωυσή αν και διαστρεβλώθηκαν πολύ και άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό.

^{(748.1) 66:5.20} Το μεγάλο εμπόδιο στη διαδικασία προώθησης της υγιεινής μεταξύ των αδαών αυτών λαών συνίστατο στο γεγονός ότι τα πραγματικά αίτια πολλών ασθενειών ήταν πάρα πολύ μικρά για να γίνουν αντιληπτά με γυμνό μάτι, αλλά και στο ότι πυροδοτούσαν τη δεισιδαιμονία τους. Χρειάσθηκαν χιλιάδες χρόνια για να πεισθούν να καίνε τα σκουπίδια. Εν τω μεταξύ παρακινούνταν για να θάβουν τα αποσυντιθέμενα απορρίμματα. Η μεγαλύτερη υγειονομική πρόοδος της εποχής εκείνης ήλθε από τη διάδοση της γνώσης σχετικά με τις ιδιότητες του ήλιου, που χαρίζουν υγεία και εξαφανίζουν τις ασθένειες.

^{(748.2) 66:5.21} Πριν την άφιξη του Πρίγκιπα, το μπάνιο ήταν μία αποκλειστικά θρησκευτική τελετή. Υπήρξε, πράγματι, δύσκολο να πεισθούν οι πρωτόγονοι άνθρωποι να πλένουν το σώμα τους για λόγους υγιεινής. Ο Λιουτ έπεισε τελικά τους ιεροδιδάσκαλους να περιλάβουν τον καθαρισμό με νερό ως μέρος των τελετών εξαγνισμού που έπρεπε να εφαρμόζεται σε σχέση με τις μεσημβρινές τους προσευχές, μία φορά την εβδομάδα, στη λατρεία του Πατέρα των πάντων.

^{(748.3) 66:5.22} Αυτοί οι φρουροί της υγείας προσπάθησαν, επίσης, να εισαγάγουν τη χειραψία σε αντικατάσταση της ανταλλαγής σάλιου, ή της πόσης του αίματος, ως επισφράγιση της ατομικής φιλίας, ή ως ένδειξη νομιμοφροσύνης προς την ομάδα. Όταν, όμως, βρίσκονταν πέρα από την επιτακτική πίεση των διδαχών των ανώτερων αρχηγών τους, οι πρωτόγονοι αυτοί λαοί δεν αργούσαν να γυρίσουν στις παλαιότερες, καταστροφικές για την υγεία και ευνοϊκές για τις ασθένειες, πρακτικές της άγνοιας και της προκατάληψης.

^{(748.4) 66:5.23} 8. Το πλανητικό συμβούλιο επί της τέχνης και της επιστήμης. Το σώμα αυτό έκανε πολλά για να βελτιώσει τη βιομηχανική τεχνική του πρώιμου ανθρώπου και να εξάρει την αντίληψή του για την ομορφιά. Ο αρχηγός τους ήταν ο Μεκ.

^{(748.5) 66:5.24} Η τέχνη και η επιστήμη βρίσκονταν σε παρακμή σ’ ολόκληρο τον κόσμο, αλλά οι αρχές της φυσικής και της χημείας διδάχθηκαν στους Νταλαμειτιανούς. Η αγγειοπλαστική προόδευσε, οι διακοσμητικές τέχνες βελτιώθηκαν όλες και τα ιδανικά της ανθρώπινης ομορφιάς εμπλουτίσθηκαν πολύ. Η μουσική, ωστόσο, ελάχιστη πρόοδο έκανε έως και μετά την άφιξη της ιώδους φυλής.

^{(748.6) 66:5.25} Αυτοί οι πρωτόγονοι άνθρωποι δεν συναινούσαν να πειραματισθούν με τη δύναμη του ατμού, παρά τις επανειλημμένες προτροπές των διδασκάλων τους, ούτε ποτέ μπόρεσαν να ξεπεράσουν το μεγάλο τους φόβο για την εκρηκτική δύναμη του υπό πίεση ατμού.² Πάντως, πείσθηκαν, τελικά, να κατεργασθούν το μέταλλο, αν και ένα κομμάτι κόκκινου από τη φωτιά μετάλλου ήταν αντικείμενο τρόμου για τους πρώτους ανθρώπους.

^{(748.7) 66:5.26} Ο Μεκ έκανε πολλά για να προωθήσει την κουλτούρα των Αντονιτών και να βελτιώσει την τέχνη του γαλάζιου ανθρώπου. Μία ανάμιξη του γαλάζιου ανθρώπου με το γένος του Άντον δημιούργησε ένα προικισμένο καλλιτεχνικά είδος και πολλοί από αυτούς έγιναν μέγιστοι γλύπτες. Δεν σκάλιζαν την πέτρα, ή το μάρμαρο, αλλά τα έργα τους από πηλό, σκληρυμένα με το ψήσιμο, κοσμούσαν τους κήπους της Νταλαμέιτια.

^{(748.8) 66:5.27} Μεγάλη πρόοδος έγινε και στη διακόσμηση των σπιτιών, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας χάθηκε κατά τις μακρόχρονες και ζοφερές εποχές της εξέγερσης, για να μην επανανακαλυφθούν παρά μόνο κατά τη σύγχρονη εποχή.

^{(748.9) 66:5.28} 9. οι κυβερνήτες των προηγμένων φυλετικών σχέσεων. Αυτή ήταν η ομάδα στην οποία είχαν εμπιστευθεί το έργο του να φέρει την κοινωνία των ανθρώπων στο επίπεδο πολιτείας.³ Ο αρχηγός τους ήταν ο Τιουτ.

^{(748.10) 66:5.29} Οι αρχηγοί αυτοί συνεισέφεραν πολύ στο να γίνουν γάμοι μεταξύ των φυλών. Υπέθαλψαν την ερωτοτροπία και το γάμο, μετά τις δέουσες επιφυλάξεις και αφού είχε δοθεί κάθε ευκαιρία για να γνωρισθούν οι μελλόνυμφοι. Οι καθαρά πολεμικοί χοροί εξευγενίσθηκαν και εξυπηρετούσαν πλέον σημαντικούς κοινωνικούς σκοπούς. Πολλά ανταγωνιστικά παιγνίδια εισήχθησαν, οι αρχαίες, όμως, αυτές φυλές ήταν σοβαροί λαοί. Ελάχιστο χιούμορ ομόρφαινε τις πρώιμες αυτές φυλές. Λίγες από τις πρακτικές αυτές επέζησαν από την αποδιοργάνωση εξ αιτίας της πλανητικής εξέγερσης που ακολούθησε.

^{(749.1) 66:5.30} Ο Τιουτ και οι συνεργάτες του εργάσθηκαν σκληρά για να προάγουν ειρηνικές ομαδικές σχέσεις, να ρυθμίσουν και να εξανθρωπίσουν τον πόλεμο, να συντονίσουν τις σχέσεις μεταξύ των φυλών και να βελτιώσουν τις κυβερνήσεις των φυλών. Στα περίχωρα της Νταλαμέιτια αναπτύχθηκε ένας περισσότερο προηγμένος πολιτισμός και οι βελτιωμένες αυτές κοινωνικές σχέσεις ήταν πολύ χρήσιμες στο να επηρεάσουν τις πλέον απομακρυσμένες φυλές. Το πρότυπο, ωστόσο, του πολιτισμού που επικρατούσε στο αρχηγείο του Πρίγκιπα ήταν εντελώς διαφορετικό από την βαρβαρική κοινωνία που εξελίσσετο αλλού, ακριβώς όπως η κοινωνία του εικοστού αιώνα στο Κέιπταουν, στη Νότια Αφρική, είναι εντελώς ανόμοια με την πρωτόγονη κουλτούρα των λιλιπούτειων Βουσμάνων στο βορρά.

^{(749.2) 66:5.31} 10. Το ανώτατο δικαστήριο του φυλετικού συντονισμού και της εθνικής συνεργασίας. Το ανώτατο αυτό συμβούλιο διευθύνετο από τον Βαν και αποτελούσε το εφετείο όλων των υπόλοιπων εννέα ειδικών επιτροπών των επιφορτισμένων με την εποπτεία των ανθρώπινων υποθέσεων. Αυτό το συμβούλιο ήταν συμβούλιο διευρυμένων λειτουργιών, όντας εμπιστευμένο με όλα τα θέματα που αφορούσαν στη γη, τα οποία δεν είχαν ανατεθεί συγκεκριμένα στις άλλες ομάδες. Το επιλεγμένο αυτό σώμα είχε εγκριθεί από τους Πατέρες του Αστερισμού της Εντέντια, πριν εξουσιοδοτηθεί να αναλάβει τις δραστηριότητες του ανώτατου δικαστηρίου της Ουράντια.

^{(749.3) 66:6.1} Ο βαθμός του πολιτισμού ενός κόσμου μετράται από την κοινωνική κληρονομία των αυτόχθονων υπάρξεων και ο λόγος της πολιτιστικής εξάπλωσης εξαρτάται απόλυτα από την ικανότητα των κατοίκων του να κατανοούν καινούργιες και προηγμένες έννοιες.

^{(749.4) 66:6.2} Η υποταγή στην παράδοση δημιουργεί σταθερότητα και συνεργασία συνδέοντας συναισθηματικά το παρελθόν με το παρόν, αλλά επίσης αποθαρρύνει την πρωτοβουλία και υποδουλώνει τις δημιουργικές δυνάμεις της προσωπικότητας. Ολόκληρος ο κόσμος είχε πιαστεί στο αδιέξοδο των προσκολλημένων στην παράδοση ηθών, όταν οι εκατό του Καλιγκάστια έφθασαν και άρχισαν την κήρυξη του καινούργιου ευαγγελίου της ιδιωτικής πρωτοβουλίας εντός των κοινωνικών ομάδων του καιρού εκείνου. Η αγαθοεργή, όμως, αυτή αρχή διεκόπη τόσο γρήγορα, ώστε οι φυλές δεν απηλλάγησαν ποτέ ολοκληρωτικά από τη σκλαβιά της συνήθειας. Η συνήθεια εξακολουθεί να κυριαρχεί, αδικαιολόγητα, στην Ουράντια.

^{(749.5) 66:6.3} Οι εκατό του Καλιγκάστια – απόφοιτοι των κόσμων-δωμάτων της Σατάνια – γνώριζαν καλά τις τέχνες και τον πολιτισμό της Τζερουζέμ, αλλά τέτοιες γνώσεις είναι σχεδόν άχρηστες σ’ ένα βαρβαρικό πλανήτη κατοικούμενο από πρωτόγονους ανθρώπους. Οι συνετές αυτές υπάρξεις γνώριζαν περισσότερα από το να αναλάβουν τον αιφνίδιο μετασχηματισμό, ή την μαζική αναβάθμιση των πρωτόγονων φυλών του καιρού εκείνου. Καταλάβαιναν καλά την αργή εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και σοφά απέφυγαν κάθε ριζοσπαστική απόπειρα να τροποποιήσουν την κατάσταση της ανθρώπινης ζωής στη γη.

^{(749.6) 66:6.4} Κάθε μία από τις δέκα πλανητικές επιτροπές ανέλαβε αργά και φυσικά να προαγάγει τα συμφέροντα που της είχαν εμπιστευθεί. Το σχέδιό τους συνίστατο στο να προσελκύσουν τις καλύτερες διάνοιες των γειτονικών φυλών και, αφού τις εκπαιδεύσουν, να τις στείλουν πίσω στους λαούς τους ως αντιπροσώπους για την κοινωνική αναβάθμιση.

^{(749.7) 66:6.5} Ξένοι αντιπρόσωποι ουδέποτε εστάλησαν σε μία φυλή, εκτός εάν η φυλή εκείνη το ζητούσε ρητά. Εκείνοι οι οποίοι εργάζονταν για την αναβάθμιση και την προώθηση μιας συγκεκριμένης φυλής, ή έθνους, κατάγονταν πάντα από τη συγκεκριμένη φυλή, ή έθνος. Πάντα εργάζονταν υπομονετικά για να αναβαθμίσουν και να προάγουν τα δοκιμασμένα από το χρόνο ήθη κάθε έθνους. Οι απλοί άνθρωποι της Ουράντια μετέφεραν τα έθιμά τους στην Νταλαμέιτια όχι για να τα ανταλλάξουν με καινούργιες και καλύτερες πρακτικές, αλλά για να τα αναβαθμίσουν δια της επαφής μ’ έναν ανώτερο πολιτισμό και δια της συνεργασίας με ανώτερες διάνοιες. Η διαδικασία ήταν αργή, αλλά εξαιρετικά αποτελεσματική.

^{(750.1) 66:6.6} Οι διδάσκαλοι της Νταλαμέιτια προσπάθησαν να προσθέσουν συνειδητές κοινωνικές επιλογές στις αμιγώς φυσικές επιλογές της βιολογικής εξέλιξης. Δεν διατάραξαν την ανθρώπινη κοινωνία, αλλά επετάχυναν σημαντικά την φυσιολογική και υλική της εξέλιξη. Το κίνητρό τους ήταν πρόοδος δια της εξέλιξης και όχι εξέγερση δια της αποκάλυψης. Η ανθρώπινη φυλή είχε περάσει αιώνες για να αποκτήσει την ελάχιστη θρησκεία και το ήθος που διέθετε και οι υπεράνθρωποι αυτοί γνώριζαν περισσότερα από το να κλέψουν από το ανθρώπινο είδος την ελάχιστη αυτή πρόοδο με τη σύγχυση και το φόβο που πάντα εμφανίζεται όταν φωτισμένες και ανώτερες υπάρξεις αναλαμβάνουν να αναβαθμίσουν τις υποανάπτυκτες φυλές διδάσκοντάς τες και διαφωτίζοντάς τες υπερβολικά.

^{(750.2) 66:6.7} Όταν οι Χριστιανοί ιεραπόστολοι πήγαν στην καρδιά της Αφρικής, όπου οι γιοι και οι θυγατέρες υποτίθεται ότι πρέπει να παραμένουν υπό τον έλεγχο και την καθοδήγηση των γονέων τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των γονέων, δημιούργησαν μόνο σύγχυση, αλλά και την κατάρρευση κάθε εξουσίας, όταν προσπάθησαν, σε μία μοναδική γενεά, να εκτοπίσουν την τεχνική αυτή διδάσκοντας ότι τα παιδιά αυτά έπρεπε να απαλλαγούν από κάθε γονικό περιορισμό, όταν έφθαναν στην ηλικία των είκοσι ενός ετών.

^{(750.3) 66:7.1} Το αρχηγείο του Πρίγκιπα, αν και εξαιρετικά όμορφο και σχεδιασμένο για να προκαλεί δέος στους πρωτόγονους ανθρώπους της εποχής εκείνης, ήταν συνολικά ταπεινό. Τα κτίρια δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλα, αφού το κίνητρο εκείνων των εισαχθέντων διδασκάλων ήταν να ενθαρρύνουν την τελική ανάπτυξη στης γεωργίας, δια της εισαγωγής της χρήσης των ζώων. Η έκταση της γης μέσα στα τείχη της πόλης ήταν αρκετή για να εξασφαλίζει βοσκοτόπια και κήπους για τη συντήρηση ενός πληθυσμού είκοσι χιλιάδων περίπου.

^{(750.4) 66:7.2} Το εσωτερικό του κεντρικού ναού της λατρείας και τα δώματα των δέκα συμβουλίων των εποπτευουσών ομάδων των υπερανθρώπων ήταν πράγματι θαυμάσια έργα τέχνης. Και ενώ τα κτίρια των κατοικιών ήταν πρότυπα τάξης και καθαριότητας, τα πάντα ήταν πολύ απλά και εντελώς πρωτόγονα σε σύγκριση με τις μετέπειτα εξελίξεις. Στο αρχηγείο αυτό του πολιτισμού δεν εφαρμόζονταν μέθοδοι οι οποίες δεν ανήκαν φυσιολογικά στην Ουράντια.

^{(750.5) 66:7.3} Το υλικό επιτελείο του Πρίγκιπα διέμενε σε απλές και υποδειγματικές κατοικίες, τις οποίες διατηρούσε ως εστίες σχεδιασμένες να εμπνέουν και να επηρεάζουν ευνοϊκά τους σπουδαστές-μελετητές που παρεπιδημούσαν στο κοινωνικό κέντρο του κόσμου και στην εκπαιδευτική έδρα.

^{(750.6) 66:7.4} Η συγκεκριμένη διάταξη της οικογενειακής ζωής και η διαβίωση των μελών μιας οικογένειας μαζί, σε μία κατοικία, η οποία βρίσκεται σε μία συγκριτικά μόνιμη τοποθεσία, χρονολογείται από την εποχή εκείνη της Νταλαμέιτια και οφείλετο κυρίως στο παράδειγμα και τις διδαχές των εκατό και των μαθητών τους. Το σπίτι, ως κοινωνική μονάδα δεν είχε ποτέ επιτύχει, μέχρις ότου οι υπεράνδρες και οι υπεργυναίκες της Νταλαμέιτια καθοδήγησαν το ανθρώπινο είδος στο να αγαπά και να προνοεί για τα εγγόνια του και για τα παιδιά των εγγονιών του. Ο άγριος άνθρωπος αγαπά τα παιδιά του, ο πολιτισμένος άνθρωπος, όμως, αγαπά επίσης και τα εγγόνια του.

^{(750.7) 66:7.5} Τα μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα ζούσαν μαζί, ως πατέρες και μητέρες. Πράγματι, δεν είχαν δικά τους παιδιά, αλλά οι πενήντα πρότυπες εστίες της Νταλαμέιτια ουδέποτε φιλοξένησαν λιγότερα από πέντε χιλιάδες υιοθετημένα παιδιά, συγκεντρωμένα από τις ανώτερες οικογένειες των Αντονιτών και των φυλών του Σαντζίκ. Πολλά από αυτά τα παιδιά ήταν ορφανά. Ευτύχησαν να δεχθούν την πειθαρχία και την εκπαίδευση αυτών των υπεργονέων. Και έπειτα, μετά από τρία χρόνια στα σχολεία του Πρίγκιπα (φοιτούσαν εκεί από τα δεκατρία ως τα δεκαπέντε), εδικαιούντο να παντρευτούν και ήταν έτοιμα να αναλάβουν την εντολή ως αντιπρόσωποι του Πρίγκιπα προς τις ενδεείς φυλές των οικείων εθνών τους.

^{(751.1) 66:7.6} Ο Φαντ υποστήριξε το σχέδιο της Νταλαμέιτια για τη διδασκαλία, η οποία εκτελείτο ως τεχνικό μάθημα, στο οποίοι οι μαθητές διδάσκονταν δια του έργου και μέσω του οποίου εξασκούνταν δια της καθημερινής εκτέλεσης χρήσιμων έργων. Το εκπαιδευτικό αυτό σχέδιο δεν αγνοούσε την κρίση και το συναίσθημα στην διάπλαση του χαρακτήρα. Έδινε, ωστόσο, προτεραιότητα στη χειρωνακτική εξάσκηση. Οι οδηγίες ήταν ατομικές και συλλογικές. Οι μαθητές διδάσκονταν από άνδρες, από γυναίκες αλλά και από άνδρα και γυναίκα μαζί. Το ήμισυ αυτής της ομαδικής διδασκαλίας γινόταν κατά φύλο. Το άλλο ήμισυ ήταν σε μικτές τάξεις. Οι μαθητές διδάσκονταν τη χειρωνακτική επιδεξιότητα ατομικά και κοινωνικοποιούνταν σε ομάδες, ή τάξεις. Εξασκούνταν στο να συναδελφώνονται με ομάδες νεώτερων και ομάδες μεγαλύτερων, καθώς και ενηλίκων, καθώς επίσης και στην ομαδική εργασία με άτομα της ηλικίας τους. Επιπλέον ήταν εξοικειωμένοι σε σχέσεις όπως οι οικογενειακές ομάδες, αθλητικές ομάδες και σχολικές τάξεις.

^{(751.2) 66:7.7} Μεταξύ των μεταγενέστερων μαθητών που εκπαιδεύθηκαν στη Μεσοποταμία για να εργασθούν με τις οικείες φυλές τους ήταν Αντονίτες από τα υψίπεδα της δυτικής Ινδίας μαζί με εκπροσώπους των κόκκινων ανθρώπων και των γαλάζιων ανθρώπων. Ακόμη αργότερα, ένας μικρός αριθμός της κίτρινης φυλής έγινε, επίσης, δεκτός.

^{(751.3) 66:7.8} Ο Χαπ δώρισε στις πρώιμες φυλές ένα ηθικό νόμο. Ο κώδικας αυτός ήταν γνωστός ως «Το Θέλημα του Πατέρα» και συνίστατο στις ακόλουθες επτά εντολές:

^{(751.4) 66:7.9} 1. Δεν θα φοβηθείτε ποτέ, ούτε θα υπηρετήσετε άλλο Θεό, εκτός του Πατέρα των πάντων.

^{(751.5) 66:7.10} 2. Δεν θα παρακούσετε τον Υιό του Πατέρα, τον κυβερνήτη του κόσμου, ούτε θα δείξετε ασέβεια στους πάνω από τον άνθρωπο συνεργάτες του.

^{(751.6) 66:7.11} 3. Δεν θα πείτε ψέματα όταν κληθείτε μπροστά στους δικαστές του λαού.

^{(751.7) 66:7.12} 4. Δεν θα δολοφονήσετε άνδρες, γυναίκες, ή παιδιά.

^{(751.8) 66:7.13} 5. Δεν θα κλέψετε τα αγαθά, ή τα ζώα του γείτονά σας.

^{(751.9) 66:7.14} 6. Δεν θα αγγίξετε τη γυναίκα του φίλου σας.

^{(751.10) 66:7.15} 7. Δεν θα δείξετε ασέβεια στους γονείς σας, ή στους γηραιότερους της φυλής.

^{(751.11) 66:7.16} Αυτός υπήρξε ο νόμος της Νταλαμέιτια για τριακόσιες, σχεδόν, χιλιάδες χρόνια. Και πολλές από τις πέτρες πάνω στις οποίες ήταν χαραγμένος αυτός ο νόμος κείνται, τώρα, κάτω από τα νερά έξω από τις ακτές της Μεσοποταμίας και της Περσίας. Έγινε συνήθεια να έχει κανείς στο νου του τις εντολές αυτές κάθε ημέρα της εβδομάδας, να τις χρησιμοποιεί για χαιρετισμό και για την προσευχή κατά την ώρα του γεύματος.

^{(751.12) 66:7.17} Το μέτρο του χρόνου εκείνων των καιρών ήταν ο σεληνιακός μήνας, μία περίοδος είκοσι οκτώ ημερών. Αυτή, με την εξαίρεση της ημέρας και της νύκτας, ήταν η μόνη θεώρηση του χρόνου που γνώριζαν οι πρώιμοι λαοί. Η εβδομάδα των επτά ημερών εισήχθη από τους διδασκάλους της Νταλαμέιτια και δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι το επτά ήταν το ένα τέταρτο του είκοσι οκτώ. Η σημασία του αριθμού επτά στο υπερσύμπαν αναμφίβολα τους έδωσε την ευκαιρία να εισαγάγουν μία πνευματική υπόμνηση στην συνήθη θεώρηση του χρόνου. Δεν υπάρχει, ωστόσο, φυσική προέλευση για την περίοδο της εβδομάδας.

^{(751.13) 66:7.18} Η περιοχή γύρω από την πόλη ήταν καλά τακτοποιημένη σε μία ακτίνα εκατόν εξήντα χιλιομέτρων. Ακριβώς έξω από την πόλη, εκατοντάδες αποφοίτων των σχολείων του Πρίγκιπα ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και κατά τα λοιπά εφάρμοζαν τη διδασκαλία που είχαν δεχθεί από το επιτελείο του και τους πολυάριθμους βοηθούς του εκ των ανθρώπων.

^{(751.14) 66:7.19} Το ανθρώπινο είδος δεν δεσμεύθηκε με τη σκληρή, αγροτική δουλειά για να τιμωρηθεί για κάποια υποθετική αμαρτία. Το: «Με τον ιδρώτα του προσώπου σας θα φάγετε τους καρπούς των αγρών» δεν ήταν μία καταδίκη η οποία ανηγγέλθη εξ αιτίας της συμμετοχής του ανθρώπου στην αφροσύνη της εξέγερσης του Εωσφόρου, υπό την κυριαρχία του προδότη Καλιγκάστια. Η καλλιέργεια της γης είναι συμφυής με την παγίωση του προαγόμενου πολιτισμού στους εξελικτικούς κόσμους και η εντολή αυτή υπήρξε ο πυρήνας του συνόλου της διδασκαλίας του Πλανητικού Πρίγκιπα και του επιτελείου του καθ’ όλη τη διάρκεια των τριακοσίων χιλιάδων χρόνων που μεσολάβησαν μεταξύ της άφιξής τους στην Ουράντια και των τραγικών εκείνων ημερών, όταν ο Καλιγκάστια συνεργάσθηκε, μαζί με τους ανθρώπους του, με τον στασιαστή Εωσφόρο. Η δουλειά της γης δεν είναι κατάρα. Μάλλον είναι η ανώτερη ευλογία προς όλους εκείνους στους οποίους επιτρέπεται, έτσι, να απολαύσουν την πλέον ανθρώπινη από όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

^{(752.1) 66:7.20} Με την έναρξη της εξέγερσης, η Νταλαμέιτια είχε ένα μόνιμο πληθυσμό έξι σχεδόν χιλιάδων. Ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει τους τακτικούς μαθητές αλλά δεν περικλείει τους επισκέπτες και τους παρατηρητές, ο αριθμός των οποίων ήταν, πάντα, μεγαλύτερος των χιλίων. Δεν μπορείτε, όμως, να έχετε ει μη μόνο ελάχιστη, ή καθόλου άποψη για τη θαυμάσια πρόοδο των μακρινών εκείνων ημερών. Πρακτικά, όλες οι θαυμάσιες ανθρώπινες κατακτήσεις των ημερών εκείνων σβήσθηκαν από την τρομακτική σύγχυση και την άθλια πνευματική τυφλότητα που ακολούθησε την καταστροφή εξ αιτίας της απάτης και της ανταρσίας του Καλιγκάστια.

^{(752.2) 66:8.1} Κοιτάζοντας προς τα πίσω, την μακρόχρονη πορεία του Καλιγκάστια, δεν βρίσκουμε παρά ένα μόνο εξαιρετικό χαρακτηριστικό στην πολιτεία του, το οποίο θα μπορούσε να ελκύσει την προσοχή. Ήταν υπερατομικιστής. Είχε την τάση να υποστηρίζει κάθε κίνηση διαμαρτυρίας και συνήθως ήταν φιλικός με εκείνους οι οποίοι εξέφραζαν ήπια υποδηλούμενη κριτική. Διακρίνουμε την πρώιμη εμφάνιση αυτής της τάσης να γίνεται ανήσυχη κάτω από την εξουσία, να δυσανασχετεί, ήπια, σε κάθε μορφή επιστασίας. Ενώ δυσανασχετούσε ελαφρά έναντι των γηραιότερων συμβούλων και ήταν λίγο ανυπότακτος έναντι της ανώτερης εξουσίας, παρ’ όλ’ αυτά, οποτεδήποτε προέκυπτε κάποια δοκιμασία, απεδεικνύετο πάντα νομιμόφρων προς τους κυβερνήτες του σύμπαντος και υπάκουος στις εντολές των Πατέρων του Αστερισμού. Κανένα ελάττωμα δεν είχε βρεθεί σ’ αυτόν, ως τη στιγμή της επονείδιστης προδοσίας της Ουράντια.

^{(752.3) 66:8.2} Πρέπει να σημειωθεί ότι τόσο στον Εωσφόρο όσο και στον Καλιγκάστια είχαν δοθεί με υπομονή οδηγίες και τους είχαν με τρόπο στοργικό επιστήσει την προσοχή πάνω στις επικίνδυνες τάσεις τους και την ύπουλη ανάπτυξη της φιλαυτίας τους και της συνακόλουθης μεγαλοποίησης του αισθήματος της αλαζονείας. Όλες, όμως, αυτές οι προσπάθειες να τους βοηθήσουν παρερμηνεύθηκαν ως αθέμιτη κριτική και ως αδικαιολόγητη παρέμβαση στις ατομικές τους ελευθερίες. Και οι δύο τους, ο Καλιγκάστια και ο Εωσφόρος, θεώρησαν τους φιλικούς τους συμβούλους ως υποκινούμενους από τα ίδια αυτά τα αξιόμεμπτα κίνητρα που άρχιζαν να κυριαρχούν στη δική τους διεστραμμένη σκέψη και τη λανθασμένη τους μεθόδευση. Έκριναν τους ανιδιοτελείς συμβούλους με το δικό τους αναπτυσσόμενο εγωισμό.

^{(752.4) 66:8.3} Από την άφιξη του Πρίγκιπα Καλιγκάστια, ο πολιτισμός του πλανήτη προόδευσε με αρκετά φυσιολογικό τρόπο για τριακόσιες, σχεδόν, χιλιάδες χρόνια. Πέραν του να είναι μία σφαίρα τροποποίησης της ζωής και ως εκ τούτου υποκείμενη σε πολυάριθμες ανωμαλίες και ασυνήθιστα επεισόδια εξελικτικών διακυμάνσεων, η Ουράντια προόδευσε πολύ ικανοποιητικά στην πλανητική της διαδρομή ως την εποχή της εξέγερσης του Εωσφόρου και της παράλληλης προδοσίας του Καλιγκάστια. Το σύνολο της μετέπειτα ιστορίας έχει σαφώς τροποποιηθεί από το καταστροφικό αυτό λάθος, όπως επίσης και από την μεταγενέστερη αποτυχία του Αδάμ και της Εύας να εκπληρώσουν την πλανητική τους αποστολή.

^{(752.5) 66:8.4} Ο Πρίγκιπας της Ουράντια περιέπεσε στο σκότος την εποχή της εξέγερσης του Εωσφόρου, διαιωνίζοντας, έτσι, τη μακραίωνη σύγχυση του πλανήτη. Στη συνέχεια του αφαιρέθηκε η κυριαρχική εξουσία από τη συντονισμένη δράση των κυβερνητών του αστερισμού και άλλων συμπαντικών αξιωματούχων. Μοιράσθηκε την αναπόφευκτη μεταβλητότητα της απομονωμένης Ουράντια ως την εποχή της προσωρινής παραμονής του Αδάμ στον πλανήτη και συνέβαλε, σε κάποιο βαθμό, στην αποτυχία του σχεδίου ανύψωσης των θνητών φυλών δια της ενστάλαξης του αίματος της καινούργιας ιώδους φυλής – των απογόνων του Αδάμ και της Εύας.

^{(753.1) 66:8.5} Η δύναμη του εκπεσόντος Πρίγκιπα να διασαλεύει τις ανθρώπινες υποθέσεις περιορίσθηκε τρομακτικά από την ενσάρκωση ως θνητού του Μελχισεδέκ Ματσιβέντα την εποχή του Αβραάμ. Και εν συνεχεία, κατά την εποχή της ένσαρκης ζωής του Μιχαήλ, ο προδότης αυτός Πρίγκιπας αποκόπηκε από κάθε εξουσία στην Ουράντια.

^{(753.2) 66:8.6} Το δόγμα ενός ατομικού δαίμονα στην Ουράντια, αν και είχε κάποια βάση στην πλανητική παρουσία του προδότη και άδικου Καλιγκάστια, υπήρξε παρά ταύτα εντελώς ψευδές στις διδαχές του, ότι ένας τέτοιος «διάβολος» θα μπορούσε να επηρεάσει το φυσιολογικό ανθρώπινο νου εναντίον της ελεύθερης και φυσικής επιλογής του. Ακόμη και πριν την επιφοίτηση του Μιχαήλ στην Ουράντια, ούτε ο Καλιγκάστια, ούτε ο Νταλιγκάστια υπήρξαν ποτέ ικανοί να καταδυναστεύσουν τους θνητούς, ή να εξαναγκάσουν οποιοδήποτε φυσιολογικό άτομο να κάνει οτιδήποτε εναντίον της ανθρώπινης βούλησης. Η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου είναι ανώτερη σε ηθικά θέματα. Ακόμη και ο ενοικών Προσαρμοστής της Σκέψης αρνείται να υποχρεώσει τον άνθρωπο να κάνει έστω και μία σκέψη, ή να πραγματοποιήσει μια μοναδική ενέργεια εναντίον της επιλογής της ελεύθερης βούλησής του.

^{(753.3) 66:8.7} Και τώρα, αυτός ο στασιαστής του κόσμου, αποκομμένος από κάθε δύναμη να βλάψει τους προηγούμενους υπηκόους του, περιμένει την τελική κρίση, από τους Αρχαίους των Ημερών της Ουβέρσα, για όλους όσους συμμετείχαν στην εξέγερση του Εωσφόρου.

^{(753.4) 66:8.8} [Παρουσιάσθηκε από έναν Μελχισεδέκ του Νέβαδον.]