ΕΓΓΡΑΦΟ 77, ΤΑ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΑΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ

^{(855.1) 77:0.1} Οι περισσότεροι από τους κατοικημένους κόσμους του Νέβαδον φιλοξενούν μία, ή περισσότερες ομάδες μοναδικών πλασμάτων, τα οποία υπάρχουν σε ένα επίπεδο ζωής περίπου μεσοδιάστατο, μεταξύ των εκείνων θνητών των κόσμων και των τάξεων των αγγέλων. Εξ αυτού αποκαλούνται μεσοδιάστατα πλάσματα. Φαίνεται ότι είναι χρονικό ατύχημα, αλλά βρίσκονται τόσο ευρέως διεσπαρμένα και είναι τόσο πολύτιμα ως βοηθοί, που από την αρχή τα αποδεχθήκαμε ως μία από τις βασικές τάξεις της συνδυασμένης μας λειτουργίας επί των πλανητών.

^{(855.2) 77:0.2} Στην Ουράντια λειτουργούν δύο ξεχωριστές τάξεις μεσοδιάστατων: Το βασικό, ή πρεσβύτερο σώμα, το οποίο δημιουργήθηκε την εποχή της Νταλαμέιτια και το δευτερεύον, ή νεώτερο σώμα, η δημιουργία του οποίου χρονολογείται από την εποχή του Αδάμ.

^{(855.3) 77:1.1} Οι βασικοί μεσοδιάστατοι οφείλουν τη γένεσή τους σε μια μοναδική αλληλεπίδραση του υλικού και του πνευματικού στην Ουράντια. Γνωρίζουμε την ύπαρξη παρόμοιων πλασμάτων σε άλλους κόσμους και σε άλλα συστήματα, αλλ’ αυτά δημιουργήθηκαν με ανόμοιες τεχνικές.

^{(855.4) 77:1.2} Είναι πάντα καλό να θυμόμαστε ότι οι διαδοχικές επιφοιτήσεις των Υιών του Θεού σ’ έναν εξελισσόμενο πλανήτη δημιουργούν σημαντικές αλλαγές στην πνευματική οικονομία του χώρου και μερικές φορές τροποποιούν τόσο πολύ το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των υλικών και πνευματικών δράσεων σ’ ένα πλανήτη, ώστε να δημιουργούν καταστάσεις πραγματικά δυσχερείς στην ερμηνεία τους. Η κατάσταση των εκατό υλικών μελών του επιτελείου του Πρίγκιπα Καλιγκάστια δείχνει μια τέτοια ακριβώς αλληλεπίδραση: Ως ανερχόμενοι μοροντιανοί πολίτες της Τζερουζέμ, ήταν πλάσματα υπεράνω της ύλης, χωρίς δικαίωμα αναπαραγωγής. Ως κατερχόμενοι πλανητικοί λειτουργοί στην Ουράντια, ήταν υλικά πλάσματα που διέθεταν φύλο, ικανά να γεννήσουν υλικούς απογόνους (όπως έκαναν μερικοί από αυτούς αργότερα). Αυτό που δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε ικανοποιητικά είναι το πώς αυτοί οι εκατό μπορούσαν να λειτουργούν ως γονείς σε ένα υπεράνω του υλικού επίπεδο, αλλά αυτό ακριβώς συνέβη. Ένας υπεράνω του υλικού (χωρίς φύλο) σύνδεσμος ενός αρσενικού και ενός θηλυκού μέλους του υλικού επιτελείου είχαν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση του πρωτότοκου εκ των βασικών μεσοδιάστατων.

^{(855.5) 77:1.3} Διεπιστώθη αμέσως ότι ένα πλάσμα αυτής της κατηγορίας, μεσοδιάστατο, ανάμεσα στο θνητό και το αγγελικό επίπεδο, θα μπορούσε να προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στη διεξαγωγή των υποθέσεων του αρχηγείου του πρίγκιπα και κάθε ζευγάρι του υλικού επιτελείου έλαβε, στη συνέχεια, άδεια για να δημιουργήσει μια παρόμοια ύπαρξη. Η προσπάθεια αυτή κατέληξε στην πρώτη ομάδα πενήντα μεσοδιάστατων πλασμάτων.

^{(855.6) 77:1.4} Μετά από ένα χρόνο παρατήρησης του έργου της μοναδικής αυτής ομάδας, ο Πλανητικός Πρίγκιπας εξουσιοδότησε την αναπαραγωγή των μεσοδιάστατων χωρίς περιορισμούς. Αυτό το σχέδιο εκτελείτο όσο εξακολουθούσε να υπάρχει η δύναμη της δημιουργίας και το αρχικό σώμα των 50,000 δημιουργήθηκε σύμφωνα μ’ αυτό.

^{(856.1) 77:1.5} Μία περίοδος ενάμισι χρόνου μεσολαβούσε μεταξύ της δημιουργίας δύο μεσοδιάστατων και όταν το κάθε ζευγάρι γέννησε χίλιες τέτοιες υπάρξεις, δεν δημιουργήθηκαν πλέον άλλες. Και καμία εξήγησε δεν υπάρχει ως προς το γιατί η δύναμη αυτή εξαντλήθηκε με την εμφάνιση του χιλιοστού απογόνου. Κανένα μέγεθος περαιτέρω πειραματισμού κατέληξε δεν ποτέ σε οτιδήποτε, ει μη μόνο σε αποτυχία.

^{(856.2) 77:1.6} Τα πλάσματα αυτά συνέστησαν το σώμα πληροφοριών της διοίκησης του Πρίγκιπα. Περιπλανήθηκαν¹ σε πάρα πολύ μεγάλες αποστάσεις μελετώντας και παρατηρώντας τις φυλές των κόσμων, προσφέροντας και άλλες, ανεκτίμητες υπηρεσίες στον Πρίγκιπα και το επιτελείο του πάνω στο έργο της επιρροής επί των ανθρωπίνων κοινωνιών που βρίσκονταν μακριά από το πλανητικό αρχηγείο.

^{(856.3) 77:1.7} Το καθεστώς αυτό συνεχίσθηκε ως τις τραγικές μέρες της πλανητικής εξέγερσης, η οποία παγίδευσε λίγο περισσότερα από τα τέσσερα πέμπτα των βασικών μεσοδιάστατων. Το πιστό σώμα εντάχθηκε στην υπηρεσία των υποδοχέων Μελχισεδέκ, λειτουργώντας υπό την ονομαστική ηγεσία του Βαν ως τις μέρες του Αδάμ.

^{(856.4) 77:2.1} Ενώ αυτή είναι η διήγηση της προέλευσης, της φύσης και της λειτουργίας των μεσοδιάστατων πλασμάτων στην Ουράντια, η συγγένεια μεταξύ των δύο τάξεων – της βασικής και της δευτερεύουσας – καθιστά αναγκαίο το να διακόψουμε την ιστορία των βασικών μεσοδιάστατων στο σημείο αυτό, για να ακολουθήσουμε ως το τέλος τη γραμμή καταγωγής, η οποία αρχίζει από τα μέλη του υλικού επιτελείου του Πρίγκιπα Καλιγκάστια που έλαβαν μέρος στην εξέγερση, από την εποχή που ξέσπασε στον πλανήτη, ως την εποχή του Αδάμ. Ήταν αυτή η κληρονομική σειρά εκείνη που, κατά την αρχική εποχή του δεύτερου κήπου, παρέσχε το ήμισυ των προγόνων της δευτερεύουσας τάξης των μεσοδιάστατων πλασμάτων.

^{(856.5) 77:2.2} Τα υλικά μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα είχαν την υπόσταση των πλασμάτων με φύλο, με σκοπό τη συμμετοχή στο σχέδιο της γέννησης απογόνων που να ενσωματώνουν τις συνδυασμένες ιδιότητες της μοναδικής τους σειράς με εκείνες του επιλεγμένου γένους των φυλών του Άντον και όλα τούτα γίνονταν εν αναμονή της μετέπειτα άφιξης του Αδάμ. Οι Φορείς της Ζωής είχαν σχεδιάσει ένα νέο τύπο θνητού, που να περιλαμβάνει την ένωση των από κοινού απογόνων του επιτελείου του Πρίγκιπα με τους πρώτης γενεάς απογόνους του Αδάμ και της Εύας. Είχαν, λοιπόν, ετοιμάσει ένα σχέδιο έχοντας υπ’ όψιν τους μια νέα τάξη πλασμάτων του πλανήτη, για τους οποίους έλπιζαν ότι θα γίνουν οι δάσκαλοι-κυβερνήτες της ανθρώπινης κοινωνίας. Τέτοιες υπάρξεις ήσαν σχεδιασμένες για κοινωνική κυριαρχία, όχι κυριαρχία του κακού. Αφού, όμως, το σχέδιο αυτό απέτυχε σχεδόν απόλυτα, δεν θα μάθουμε ποτέ τι είδους αριστοκρατία ευγενούς κυριαρχίας και απαράμιλλου πολιτισμού στερήθηκε, εξ αυτού, η Ουράντια. Διότι, όταν αργότερα το υλικό επιτελείο αναπαρήχθη, ήταν μετά την εξέγερση και αφού είχαν αποκοπεί από την σύνδεσή τους με τα ζωτικά ρεύματα του συστήματος.

^{(856.6) 77:2.3} Η μετά την εξέγερση εποχή στην Ουράντια έγινε μάρτυρας πολλών ασυνήθιστων συμβάντων. Ένας σπουδαίος πολιτισμός – ο πολιτισμός της Νταλαμέιτια – κατέρρεε. «Οι Νεφιλίμ (Νοδίτες) ζούσαν στη γη τις μέρες εκείνες και όταν οι υιοί των θεών πήγαν στις θυγατέρες των ανθρώπων και τους έκαναν παιδιά, τα παιδιά τους έγιναν οι ‘κραταιοί άνδρες της αρχαιότητας,’ οι ‘άνδρες οι ξακουστοί’,» ενώ μετά βίας θεωρούνταν τέτοιοι «υιοί των θεών», το επιτελείο και οι πρώτοι τους απόγονοι από τους εξελικτικούς θνητούς των μακρινών εκείνων ημερών. Ακόμη και το ανάστημά τους έφθασε να μεγαλώσει με τις παραδόσεις. Αυτή, λοιπόν, είναι η καταγωγή του σχεδόν συμπαντικού λαϊκού μύθου των θεών που κατέβηκαν στη γη και εκεί, με τις θυγατέρες των ανθρώπων, δημιούργησαν την αρχαία φυλή των ηρώων. Και ο μύθος αυτός στο σύνολό του συγχύστηκε αργότερα με την ανάμιξη των φυλών των μετέπειτα εμφανισθέντων Αδαμιτών στον δεύτερο κήπο.

^{(857.1) 77:2.4} Εφ’ όσον τα εκατό υλικά μέλη του επιτελείου του Πρίγκιπα έφεραν σπέρμα του πλάσματος των Αντονικών ανθρώπινων γόνων, θα αναμένετο, φυσιολογικά ότι, αν προχωρούσαν σε σεξουαλική αναπαραγωγή, οι απόγονοί τους θα έμοιαζαν συνολικά στους απογόνους άλλων Αντονιτών γονέων. Όταν, όμως, οι εξήντα στασιαστές του επιτελείου, οπαδοί του Νοντ, προχώρησαν ουσιαστικά στη σεξουαλική αναπαραγωγή, τα παιδιά τους απεδείχθησαν κατά πολύ ανώτερα, από κάθε σχεδόν άποψη, τόσο από το λαό των Αντονιτών, όσο και από το λαό του Σαντζίκ. Αυτή η απρόσμενη υπεροχή χαρακτήριζε όχι μόνο τις σωματικές και διανοητικές τους ιδιότητες, αλλά και τις πνευματικές τους δυνατότητες.

^{(857.2) 77:2.5} Οι μεταλλαγμένες αυτές ιδιότητες που εμφανίζονται στην πρώτη γενεά των Νοδιτών ήσαν αποτέλεσμα ορισμένων μεταβολών οι οποίες είχαν γίνει στην διαμόρφωση και τις χημικές συνιστώσες των κληρονομικών παραγόντων του πλάσματος του σπέρματος των Αντονιτών. Οι αλλαγές αυτές προκλήθηκαν εξ αιτίας της παρουσίας στα σώματα των μελών του επιτελείου των ισχυρών κυκλωμάτων διατήρησης της ζωής του συστήματος της Σατάνια. Τα ζωτικά αυτά κυκλώματα έκαναν τα χρωμοσώματα του ειδικού προτύπου της Ουράντια να αναδιοργανωθούν καλύτερα πάνω στα πρότυπα της τυποποιημένης οργανικής προσαρμογής της Σατάνια, σύμφωνα με την εντεταλμένη εκδήλωση της ζωής του Νέβαδον. Η τεχνική της μεταμόρφωσης αυτής του πλάσματος του σπέρματος δια της δράσης των ζωτικών ρευμάτων του συστήματος, δεν είναι ανόμοια με τις διαδικασίες εκείνες δια των οποίων οι επιστήμονες της Ουράντια τροποποιούν το σπερματικό πλάσμα των φυτών και των ζώων με τη χρήση ακτίνων Χ.

^{(857.3) 77:2.6} Έτσι, λοιπόν, εμφανίζονται οι λαοί των Νοδιτών, από μερικές παράξενες και απρόσμενες τροποποιήσεις που συνέβησαν στο ζωτικό πλάσμα, το οποίο είχε μεταφερθεί από τα σώματα των Αντονικών δοτών στα μέλη εκείνα του υλικού επιτελείου από τους χειρουργούς του Άβαλον.

^{(857.4) 77:2.7} Θα θυμηθούμε ότι οι εκατό Αντονίτες δότες του πλάσματος του σπέρματος έγιναν με τη σειρά τους κάτοχοι του οργανικού συμπληρώματος του δένδρου της ζωής, έτσι ώστε τα ζωτικά κυκλώματα της Σατάνια επίσης περιέβαλαν τα σώματά τους. Οι σαράντα τέσσερις τροποποιημένοι Αντονίτες που ακολούθησαν το επιτελείο στην εξέγερση, ζευγάρωσαν επίσης μεταξύ τους και έκαναν μια σπουδαία συνεισφορά για να γίνουν καλύτεροι οι γόνοι του λαού των Νοδιτών.

^{(857.5) 77:2.8} Αυτές οι δύο ομάδες, που περιελάμβαναν 104 άτομα, τα οποία έφεραν το τροποποιημένο πλάσμα του σπέρματος των Αντονιτών, αποτελούν τους προγόνους των Νοδιτών, την όγδοη φυλή που εμφανίσθηκε στην Ουράντια. Κι’ αυτό το νέο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ζωής στην Ουράντια αντιπροσωπεύει μια άλλη φάση της ολοκλήρωσης του αρχικού σχεδίου της χρησιμοποίησης αυτού του πλανήτη ως κόσμου τροποποίησης της ζωής, μόνο που αυτό ήταν μια απρόβλεπτη εξέλιξη.

^{(857.6) 77:2.9} Οι αμιγούς καταγωγής Νοδίτες ήσαν μια υπέροχη φυλή, αλλά σιγά-σιγά αναμίχθηκαν με τους εξελικτικούς λαούς της γης και σύντομα επήλθε η φθορά. Δέκα χιλιάδες χρόνια μετά την εξέγερση είχαν χάσει έδαφος ως το σημείο που η μέση διάρκεια ζωής τους ήταν λίγο μεγαλύτερη εκείνης των εξελικτικών φυλών.

^{(857.7) 77:2.10} Όταν οι αρχαιολόγοι ξεθάβουν τις καταγραφές των πήλινων πινακίδων των Σουμέριων απογόνων των Νοδιτών, ανακαλύπτουν καταλόγους Σουμέριων βασιλέων που χρονολογούνται αρκετές χιλιάδες χρόνια πριν. Και καθώς τα αρχεία αυτά πάνε ακόμη παλιότερα, η ηγεμονία του κάθε βασιλιά ξεχωριστά διαρκεί² από περίπου εικοσιπέντε, ή τριάντα χρόνια έως εκατόν πενήντα χρόνια και περισσότερο. Αυτή η διάρκεια της ηγεμονίας των παλιότερων αυτών βασιλέων καταδεικνύει ότι ορισμένοι από τους πρώτους Νοδίτες κυβερνήτες (άμεσους απογόνους του επιτελείου του Πρίγκιπα) πράγματι ζούσαν περισσότερο από όσο οι μεταγενέστεροι διάδοχοί τους ενώ υποδηλώνει, επίσης, μια προσπάθεια να φθάσουν οι δυναστείες την εποχή της Νταλαμέιτια.

^{(857.8) 77:2.11} Οι καταγραφές τέτοιων μακρόβιων ατόμων οφείλονται επίσης στη σύγχυση των μηνών και των ετών ως χρονικών περιόδων. Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί, επίσης, στη Βιβλική γενεαλογία του Αβραάμ και τα πρώτα αρχεία των Κινέζων. Η σύγχυση του μήνα των είκοσι οκτώ ημερών, ή εποχής, με το μετέπειτα εισαχθέν έτος των περισσότερων των εκατόν πενήντα ημερών ευθύνεται για τις παραδόσεις ανθρώπινων ζωών με τόσο μεγάλη διάρκεια. Υπάρχουν αρχεία ανθρώπου ο οποίος έζησε πάνω από εννιακόσια «χρόνια.» Η περίοδος αυτή δεν αντιπροσωπεύει ούτε εβδομήντα χρόνια σωστά και ζωές τέτοιας διάρκειας θεωρούνταν για αιώνες ως πολύ μεγάλες, «τρεις εικοσάδες χρόνια και δέκα», όπως ονομάσθηκε αργότερα μια τέτοια διάρκεια ζωής.

^{(858.1) 77:2.12} Η μέτρηση του χρόνου με τον μήνα των είκοσι οκτώ ημερών διατηρήθηκε για αιώνες μετά την εποχή του Αδάμ. Όταν, όμως, οι Αιγύπτιοι ανέλαβαν να διορθώσουν το ημερολόγιο, πριν από επτά χιλιάδες χρόνια, περίπου, το έκαναν με μεγάλη ακρίβεια, εισάγοντας το έτος των 365 ημερών.

^{(858.2) 77:3.1} Μετά την καταβύθιση της Νταλαμέιτια οι Νοδίτες μετακινήθηκαν βόρεια και ανατολικά, ιδρύοντας τώρα την καινούργια πόλη του Ντιλμούν, ως φυλετικό και πολιτισμικό αρχηγείο τους. Και πενήντα, περίπου, χιλιάδες χρόνια μετά το θάνατο του Νοντ, όταν οι απόγονοι του επιτελείου του Πρίγκιπα είχαν γίνει πάρα πολλοί για να μπορούν να συντηρηθούν από τη γη που βρισκόταν γύρω από την καινούργια τους πόλη του Ντιλμούν, αφού είχαν καταλήξει να επιμειχθούν με τους Αντονίτες και τις φυλές των Σαντζίκ που γειτόνευαν με τα σύνορά τους, οι αρχηγοί τους σκέφθηκαν ότι κάτι έπρεπε να γίνει ώστε να διατηρηθεί η φυλετική τους ενότητα. Πάνω σ’ αυτό, συνεκλήθη ένα συμβούλιο των φυλών και μετά από μεγάλη περίσκεψη υποστηρίχθηκε το σχέδιο του Μπαμπλότ, ενός απόγονου του Νοντ.

^{(858.3) 77:3.2} Ο Μπαμπλότ πρότεινε να ανεγείρουν ένα φιλόδοξο ναό εξύμνησης της φυλής στο κέντρο της περιοχής που τότε είχαν καταλάβει. Ο ναός αυτός θα είχε ένα πύργο που όμοιό του δεν είχε δει ποτέ ο κόσμος. Θα ήταν ένα πελώριο μνημείο του παροδικού τους μεγαλείου. Ήταν πολλοί εκείνοι που εξέφρασαν την επιθυμία να ανεγερθεί το μνημείο αυτό στο Ντιλμούν, ισχυρίσθηκαν ότι ένα τόσο μεγάλο οικοδόμημα πρέπει να κτισθεί σε απόσταση ασφαλείας από τους κινδύνους της θάλασσας, ενθυμούμενοι τις παραδόσεις της καταβύθισης της αρχικής τους πρωτεύουσας, της Νταλαμέιτια.

^{(858.4) 77:3.3} Ο Μπαμπλότ σχεδίαζε το καινούργιο κτίριο να γίνει ο πυρήνας του μελλοντικού κέντρου της κουλτούρας και του πολιτισμού των Νοδιτών. Η άποψή του, τελικά, επεκράτησε και η κατασκευή άρχισε σύμφωνα με τα σχέδιά του. Η καινούργια πόλη επρόκειτο να ονομασθεί Μπαμπλότ, προς τιμήν του αρχιτέκτονα και κατασκευαστή του πύργου. Η περιοχή αυτή έγινε αργότερα γνωστή ως Μπαμπλόντ και τελικά ως Βαβέλ.

^{(858.5) 77:3.4} Οι Νοδίτες, ωστόσο, είχαν κάπως ανάμικτα συναισθήματα ως προς τα σχέδια και τους σκοπούς του εγχειρήματος αυτού. Ούτε οι ηγέτες τους συμφωνούσαν απόλυτα, είτε με τα κατασκευαστικά σχέδια, είτε με τη χρήση των κτιρίων, όταν αυτά θα τέλειωναν. Μετά από τεσσεράμισι χρόνια εργασιών μια έντονη διαφωνία ανεφύη σχετικά με το αντικείμενο και τα κίνητρα για την ανέγερση του πύργου. Οι διαμαρτυρίες έγιναν τόσο έντονες, ώστε ολόκληρο το έργο σταμάτησε. Εκείνοι που μετέφεραν τα τρόφιμα διέδωσαν το νέο της διαφωνίας και πάρα πολλές φατρίες άρχισαν να συγκεντρώνονται στην περιοχή των κατασκευών. Προτάθηκαν τρεις διαφορετικές απόψεις ως προς το σκοπό της οικοδόμησης του πύργου.

^{(858.6) 77:3.5} 1. Η μεγαλύτερη ομάδα, σχεδόν οι μισοί, ήθελαν να δουν τον πύργο να κτίζεται ως μνημείο της ιστορίας των Νοδιτών και της φυλετικής υπεροχής. Σκέφθηκαν ότι έπρεπε να γίνει ένα μεγάλο και εντυπωσιακό οικοδόμημα που θα προκαλούσε το θαυμασμό όλων των μελλοντικών γενεών.

^{(858.7) 77:3.6} 2. Η δεύτερη μεγάλη ομάδα ήθελε τον πύργο σχεδιασμένο ώστε να υπενθυμίζει την κουλτούρα του Ντιλμούν. Διέβλεψαν ότι η Μπαμπλότ θα γινόταν ένα σπουδαίο κέντρο εμπορίου, τέχνης και βιομηχανίας.

^{(859.1) 77:3.7} 3. Η μικρότερη, μειοψηφική άποψη υποστήριξε ότι η δημιουργία του πύργου παρουσίαζε μιαν ευκαιρία για να επιτευχθεί η εξιλέωση της αφροσύνης των προπατόρων τους που συμμετείχαν στην εξέγερση του Καλιγκάστια. Υποστήριξαν ότι ο πύργος έπρεπε να αφιερωθεί στη λατρεία του Πατέρα των πάντων, ότι ο μοναδικός προορισμός της νέας πόλης έπρεπε να είναι το να πάρει τη θέση της Νταλαμέιτια – να λειτουργήσει ως πολιτισμικό και θρησκευτικό κέντρο για τους τριγύρω βαρβάρους.

^{(859.2) 77:3.8} Η θρησκευτική ομάδα γρήγορα καταψηφίσθηκε. Η πλειονότητα απέρριψε την άποψη ότι οι πρόγονοί τους είχαν υπάρξει ένοχοι εξέγερσης. Έφεραν βαρέως ένα τέτοιο φυλετικό στίγμα. Έχοντας διαθέσει έναν από τους τρεις αγγέλους στη διένεξη και έχοντας αποτύχει να ηρεμήσουν τις άλλες δύο με τη συζήτηση, άρχισαν τον πόλεμο. Οι πιστοί θρησκευόμενοι, ο άμαχος πληθυσμός, έτρεξαν γρήγορα στα χωριά τους στο νότο, ενώ οι σύντροφοί τους πολεμούσαν έως ότου, σχεδόν, εξαλείφθηκαν.

^{(859.3) 77:3.9} Δώδεκα, περίπου, χιλιάδες χρόνια πριν έγινε μία δεύτερη απόπειρα να ανεγερθεί ο πύργος της Βαβέλ. Οι μικτές φυλές των Αντιτών (Νοδίτες και Αδαμίτες) ανέλαβαν να ανεγείρουν ένα νέο ναό στα ερείπια του πρώτου οικοδομήματος, αλλά δεν υπήρξε επαρκής υποστήριξη στην επιχείρηση αυτή. Έπεσε από το ίδιο το βάρος της φιλοδοξίας της. Η περιοχή αυτή ήταν για πάρα πολλά χρόνια γνωστή ως η γη της Βαβέλ.

^{(859.4) 77:4.1} Η Ο διασκορπισμός των Νοδιτών υπήρξε άμεσο αποτέλεσμα του αλληλοκτόνου πολέμου για τον πύργο της Βαβέλ. Ο εμφύλιος αυτός πόλεμος μείωσε σε μεγάλο βαθμό τον αριθμό των αμιγών Νοδιτών και ήταν, κατά πολλούς τρόπους, υπεύθυνος για την αποτυχία τους να ιδρύσουν έναν μεγάλο πολιτισμό στην προ του Αδάμ εποχή. Από τότε και μετά, η κουλτούρα των Νοδιτών έφθινε για περισσότερες από εκατόν είκοσι χιλιάδες χρόνια, μέχρις ότου αναβαθμίσθηκε από την Αδαμική ενστάλαξη. Ακόμη, όμως, και την εποχή του Αδάμ οι Νοδίτες εξακολουθούσαν να είναι ένας άξιος λαός. Πολλοί από τους μικτούς απογόνους τους περιλαμβάνονταν μεταξύ των κτιστών του Κήπου και αρκετοί αρχηγοί από την ομάδα του Βαν ήσαν Νοδίτες. Μερικές από τις πλέον ικανές διάνοιες που υπηρετούσαν στο επιτελείο του Αδάμ ανήκαν στη φυλή αυτή.

^{(859.5) 77:4.2} Τα τρία από τα τέσσερα μεγάλα κέντρα των Νοδιτών ιδρύθηκαν αμέσως μετά τη σύγκρουση του Μπαμπλότ:

^{(859.6) 77:4.3} 1. Οι δυτικοί, ή Σύριοι Νοδίτες. Τα υπολείμματα των εθνικιστών, ή των χρονικογράφων της φυλής ταξίδεψαν προς βορράν και ενώθηκαν με τους Αντονίτες για να ιδρύσουν τα μεταγενέστερα κέντρα των Νοδιτών βορειοδυτικά της Μεσοποταμίας. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ομάδα των διασκορπιζόμενων Νοδιτών και συνεισέφεραν πολύ στο μετέπειτα εμφανισθέν γένος των Ασσυρίων.

^{(859.7) 77:4.4} 2. Οι δυτικοί, ή Ελαμίτες Νοδίτες. Οι προασπιστές του πολιτισμού και του εμπορίου μετανάστευσαν σε μεγάλους αριθμούς ανατολικά, στην Ελάμ και εκεί ενώθηκαν με τις μικτές φατρίες των Σαντζίκ. Οι Ελαμίτες τριάντα, ή σαράντα χιλιάδες χρόνια πριν είχαν σε μεγάλο βαθμό γίνει Σαντζίκ κατά φύση, παρά το ότι εξακολουθούσαν να διατηρούν ένα πολιτισμό ανώτερο εκείνου των βαρβάρων που τους περιστοίχιζαν.

^{(859.8) 77:4.5} Μετά την ίδρυση του δεύτερου κήπου έγινε συνήθεια να αναφέρονται σ’ αυτό το γειτονικό κέντρο των Νοδιτών ως «τη γη του Νοντ». Και κατά τη μακρόχρονη περίοδο σχετικής ειρήνης μεταξύ της ομάδας αυτής των Νοδιτών και των Αδαμιτών, οι δύο φυλές αναμίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό, αφού συνηθίζετο όλο να επιμειγνύονται οι Υιοί του Θεού (οι Αδαμίτες) με τις θυγατέρες των ανθρώπων (τους Νοδίτες.)

^{(860.1) 77:4.6} 3. Οι κεντρικοί, ή προ των Σουμέριων Νοδίτες. Μια μικρή ομάδα στις εκβολές του Τίγρη και του Ευφράτη διετήρησε περισσότερο τη φυλετική της ακεραιότητα. Παρέμειναν σταθεροί για χιλιάδες χρόνια και τελικά απετέλεσαν μέρος των προγόνων των Νοδιτών, οι οποίοι αναμίχθηκαν με τους Αδαμίτες για να δημιουργήσουν τους λαούς των Σουμέριων των ιστορικών χρόνων.

^{(860.2) 77:4.7} Και όλα αυτά εξηγούν πώς οι Σουμέριοι εμφανίσθηκαν εντελώς ξαφνικά και ανεξήγητα στο προσκήνιο της Μεσοποταμίας. Οι ερευνητές δεν θα μπορέσουν ποτέ να εντοπίσουν και να ακολουθήσουν τα ίχνη των φυλών αυτών προς τα πίσω, ως την απαρχή των Σουμερίων, οι οποίοι δημιουργήθηκαν διακόσιες χιλιάδες χρόνια μετά την καταβύθιση της Νταλαμέιτια. Χωρίς ίχνος προέλευσης σε άλλο μέρος του κόσμου, οι αρχαίες αυτές φυλές ανέτειλαν στον ορίζοντα του πολιτισμού με μία πλήρως ανεπτυγμένη και ανώτερη κουλτούρα, η οποία περιελάμβανε ναούς, μεταλλουργία, γεωργία, ζωοτροφία, κεραμική, υφαντουργία, εμπορικό δίκαιο, αστικούς κώδικες, θρησκευτικές τελετές και ένα παλαιό σύστημα γραφής. Όταν άρχισαν οι ιστορικοί χρόνοι, εκείνοι είχαν ήδη από μακρού απωλέσει το αλφάβητο της Νταλαμέιτια και είχαν υιοθετήσει το ιδιόμορφο σύστημα γραφής το οποίο προήρχετο από το Ντιλμούν. Η γλώσσα των Σουμερίων, αν και έχει ουσιαστικά χαθεί από τον κόσμο, δεν ήταν Σημιτική. Είχε πάρα πολλά κοινά με τις αποκαλούμενες γλώσσες των Αρίων.

^{(860.3) 77:4.8} Οι περίτεχνες καταγραφές που έμειναν από τους Σουμέριους περιγράφουν την περιοχή μιας αξιοπρόσεκτης αποικίας που βρισκόταν στον Περσικό Κόλπο, κοντά στην προγενέστερη πόλη του Ντιλμούν. Οι Αιγύπτιοι αποκαλούσαν την πόλη αυτή του αρχαίου μεγαλείου Ντιλμάτ, ενώ οι μεταγενέστεροι, Αδαμοποιημένοι³ Σουμέριοι συνέχεαν την πρώτη, αλλά και τη δεύτερη πόλη των Νοδιτών με την Νταλαμέιτια και τις ονόμαζαν και τις τρεις Ντιλμούν. Και οι αρχαιολόγοι έχουν ήδη βρει αυτές τις αρχαίες πήλινες πινακίδες των Σουμερίων, οι οποίες μιλούν για τον επί της γης παράδεισο «όπου οι Θεοί για πρώτη φορά ευλόγησαν την ανθρωπότητα με το παράδειγμα της πολιτισμένης και καλλιεργημένης ζωής.» Και οι πινακίδες αυτές, που περιγράφουν το Ντιλμούν, τον παράδεισο των ανθρώπων και του Θεού, κείνται τώρα σιωπηλές στα σκονισμένα ράφια πολλών μουσείων.

^{(860.4) 77:4.9} Οι Σουμέριοι γνώριζαν καλά την πρώτη αλλά και τη δεύτερη Εδέμ, ωστόσο, παρά την εκτεταμένη επιμειξία με τους Αδαμίτες, εξακολούθησαν να θεωρούν τους κατοίκους του κήπου στο βορρά ξένη φυλή. Η περηφάνια των Σουμερίων για τον αρχαιότερο πολιτισμό των Νοδιτών τους έκανε να αγνοήσουν τη μεγαλοπρεπή αυτή προοπτική του μέλλοντος χάριν του μεγαλείου και των περί παραδείσου παραδόσεων της πόλης του Ντιλμούν.

^{(860.5) 77:4.10} 4. Οι βόρειοι Νοδίτες και οι Αμαντονίτες – οι Βανίτες. Η ομάδα αυτή εμφανίσθηκε πριν από τη διαμάχη της Μπαμπλότ. Οι Νοδίτες αυτοί από τον απώτατο βορρά ήσαν απόγονοι εκείνων οι οποίοι είχαν εγκαταλείψει την ηγεσία του Νοντ και των διαδόχων του χάριν εκείνης του Βαν και του Άμαντον.

^{(860.6) 77:4.11} Μερικοί από τους πολύ παλαιούς συνεργάτες του Βαν εγκαταστάθηκαν στη συνέχεια κοντά στις ακτές της λίμνης η οποία ακόμη έχει το όνομά του και μεγάλωσαν οι παραδόσεις τους για την περιοχή αυτή. Το Αραράτ έγινε το ιερό τους όρος, έχοντας κατά το πλείστον την ίδια σπουδαιότητα για τους μετέπειτα Βανίτες, με εκείνη που έχει το όρος Σινά για τους Εβραίους. Δέκα χιλιάδες χρόνια πριν, οι Βανίτες πρόγονοι των Ασσυρίων δίδασκαν ότι ο κώδικας ηθικής τους των επτά εντολών είχε δοθεί στον Βαν από τους Θεούς στο όρος Αραράτ. Πίστευαν ακράδαντα ότι ο Βαν και ο συνεργάτης του, ο Άμαντον είχαν αναληφθεί ζώντες από τον πλανήτη, ενώ βρίσκονταν στο βουνό τελώντας λειτουργία.

^{(860.7) 77:4.12} Το όρος Αραράτ υπήρξε το ιερό βουνό της βόρειας Μεσοποταμίας και εφ’ όσον μεγάλο μέρος των παραδόσεών σας για τους αρχαίους αυτούς καιρούς αποκτήθηκε εν σχέσει προς τη βαβυλωνιακή ιστορία περί κατακλυσμού, δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι το Όρος Αραράτ και η περιοχή του εντάχθηκαν στην μεταγενέστερη Εβραϊκή ιστορία του Νώε και του παγκόσμιου κατακλυσμού.

^{(860.8) 77:4.13} 35,000 περίπου χρόνια π.Χ. ο Άνταμσαν επισκέφθηκε μια από τις ανατολικότερες αποικίες των παλαιών Βανιτών για να ιδρύσει το κέντρο του πολιτισμού του.

^{(861.1) 77:5.1} Έχοντας σκιαγραφήσει τους Νοδίτες προπάτορες της γενεαλογίας των δευτερευόντων μεσοδιάστατων, η αφήγηση αυτή θα στρέψει, τώρα, την προσοχή της στο Αδαμικό ήμισυ της γενεαλογίας τους, επειδή οι μεσοδιάστατοι είναι επίσης οι εγγονοί του Άνταμσαν, το πρωτότοκου της ιώδους φυλής της Ουράντια.

^{(861.2) 77:5.2} Ο Άνταμσαν ανήκε στην ομάδα των παιδιών του Αδάμ και της Εύας που επέλεξαν να παραμείνουν στην γη με τον πατέρα και τη μητέρα τους. Τώρα, ο μεγαλύτερος αυτός γιος του Αδάμ, είχε συχνά ακούσει από τον Βαν και τον Άμαντον την ιστορία της πατρίδας τους στα υψίπεδα του βορρά και κάποια στιγμή, μετά την ίδρυση του δεύτερου κήπου, αποφάσισε να πάει για να βρει αυτή τη γη των ονείρων της νιότης του.

^{(861.3) 77:5.3} Ο Άνταμσαν ήταν 120 χρόνων εκείνη την εποχή και ήταν πατέρας τριάντα δύο αμιγούς καταγωγής παιδιών του πρώτου κήπου. Ήθελε να μείνει με τους γονείς του και να τους βοηθήσει στην ανάπτυξη του δεύτερου κήπου, αλλά ενοχλήθηκε πάρα πολύ από την απώλεια της συντρόφου και των παιδιών τους, που επέλεξαν να πάνε στην Εντέντια μαζί με τα άλλα εκείνα παιδιά του Αδάμ που διάλεξαν να τεθούν υπό την προστασία των Μέγιστων.

^{(861.4) 77:5.4} Ο Άνταμσαν δεν θα εγκατέλειπε ποτέ τους γονείς του στην Ουράντια, δεν ήθελε να αποφύγει τη σκληρή δουλειά, ή τους κινδύνους, αλλά έβρισκε τις συναναστροφές του δεύτερου κήπου μακράν του να είναι ικανοποιητικές. Έκανε πολλά για να προαγάγει τις αρχικές κινήσεις πάνω στην άμυνα και τις κατασκευές, αλλά αποφάσισε να φύγει για το βορρά με πρώτη ευκαιρία. Και, παρά το ότι η αναχώρησή του έγινε με τον καλύτερο απολύτως τρόπο, ο Αδάμ και η Εύα θλίβονταν για την απώλεια του μεγαλύτερου γιου τους, που πήγαινε σε ένα ξένο και εχθρικό, καθώς φοβούνταν, κόσμο, για να μην γυρίσει ποτέ.

^{(861.5) 77:5.5} Μια ομάδα είκοσι επτά ατόμων ακολούθησε τον Άνταμσαν προς το βορρά, αναζητώντας τους λαούς εκείνους της παιδικής του φαντασίας. Σε λίγο περισσότερο από τρία χρόνια, η παρέα του Άνταμσαν βρήκε το αντικείμενο του εγχειρήματός τους και, ανάμεσα στους ανθρώπους αυτούς, ο Άνταμσαν βρήκε μια θαυμάσια και όμορφη γυναίκα, είκοσι χρονών, η οποία ισχυρίζετο ότι ήταν η τελευταία αμιγούς καταγωγής απόγονος του επιτελείου του Πρίγκιπα. Αυτή η γυναίκα, η Ράττα, είπε ότι οι πρόγονοί της ήσαν όλοι απόγονοι δύο μελών του εκπεσόντος επιτελείου του Πρίγκιπα. Ήταν η τελευταία ζωντανή από τη φυλή της, μη έχοντας αδελφούς, ή αδελφές. Είχε, σχεδόν, αποφασίσει να μην ζευγαρώσει, είχε, σχεδόν, αποφασίσει να πεθάνει χωρίς απογόνους, αλλά έχασε το νου της με το μεγαλοπρεπή Άνταμσαν. Και όταν έμαθε την ιστορία της Εδέμ, πώς οι προφητείες του Βαν και του Άμαντον πραγματοποιήθηκαν, όπως άκουγε την αφήγηση της παράβασης του Κήπου, κατελήφθη από μία, μοναδική σκέψη – να παντρευτεί αυτό το γιο και κληρονόμο του Αδάμ. Και γρήγορα η ιδέα αυτή πέρασε και στον Άνταμσαν. Σε λίγο περισσότερο από τρεις μήνες παντρεύτηκαν.

^{(861.6) 77:5.6} Ο Άνταμσαν και η Ράττα απέκτησαν μια οικογένεια με εξήντα επτά παιδιά. Δημιούργησαν μια μεγάλη σειρά παγκόσμιων ηγετών, έκαναν, όμως, και κάτι περισσότερο. Να θυμηθούμε ότι και οι δύο αυτές υπάρξεις ήταν πράγματι υπερανθρώπινες. Κάθε τέταρτο παιδί που έκαναν ανήκε σε μια μοναδική τάξη. Συχνά ήταν αόρατο. Ποτέ στην ιστορία του κόσμου δεν είχε συμβεί τέτοιο πράγμα. Η Ράττα ήταν σε μεγάλο βαθμό ανήσυχη – ακόμη και προληπτική – αλλά ο Άνταμσαν γνώριζε καλά την ύπαρξη των βασικών μεσοδιάστατων και συμπέρανε ότι κάτι παρόμοιο γινόταν μπροστά στα μάτια του. Όταν γεννήθηκε και ο δεύτερος, με παράξενη συμπεριφορά, απόγονός του, ο Άνταμσαν αποφάσισε να τους κάνει ζευγάρι, καθώς ήταν ο ένας άνδρας και η άλλη γυναίκα και τούτη είναι η προέλευση της δευτερεύουσας τάξης των μεσοδιάστατων. Μέσα σε εκατό χρόνια, πριν σταματήσει το φαινόμενο αυτό, είχαν γεννηθεί σχεδόν δύο χιλιάδες.

^{(862.1) 77:5.7} Ο Άνταμσαν έζησε 396 χρόνια. Επέστρεψε πολλές φορές για να επισκεφθεί τον πατέρα και τη μητέρα του. Κάθε επτά χρόνια, αυτός και η Ράττα ταξίδευαν νότια, στο δεύτερο κήπο, ενώ οι μεσοδιάστατοι τον κρατούσαν ενήμερο για την ευημερία του λαού του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του ‘Άνταμσαν, προσέφεραν μεγάλη υπηρεσία στην εποικοδόμηση ενός νέου και ανεξάρτητου παγκόσμιου κέντρου για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

^{(862.2) 77:5.8} Ο Άνταμσαν και η Ράττα είχαν, λοιπόν, στις διαταγές τους το σώμα αυτό των θαυμάσιων βοηθών, που μόχθησαν μαζί τους καθ’ όλη τη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής τους για να βοηθήσουν στην εξάπλωση της προηγμένης αλήθειας και τη διάδοση των ανώτερων προτύπων της πνευματικής, διανοητικής και υλικής ζωής. Και τα αποτελέσματα της προσπάθειας αυτής για τη βελτίωση του κόσμου, ποτέ δεν έσβησαν εντελώς, από τις μετέπειτα οπισθοδρομήσεις.

^{(862.3) 77:5.9} Οι Ανταμσοντίτες διατήρησαν έναν ανώτερο πολιτισμό για επτά, σχεδόν, χιλιάδες χρόνια από την εποχή του Άνταμσαν και της Ράττα. Αργότερα αναμίχθηκαν με τους γειτονικούς Νοδίτες και Αντονίτες ενώ επίσης περιελήφθησαν στους «κραταιούς άνδρες της αρχαιότητας.» Και ορισμένες από τις προόδους της εποχής εκείνης διατηρήθηκαν, για να αποτελέσουν άδηλο μέρος του πολιτισμικού δυναμικού το οποίο αργότερα άνθισε ως Ευρωπαϊκός πολιτισμός.

^{(862.4) 77:5.10} Το πολιτιστικό αυτό κέντρο βρισκόταν στην περιοχή ανατολικά από το νοτιότερο άκρο της Κασπίας Θάλασσας, κοντά στο Κοπέτ Νταγκ. Λίγο μακρύτερα, στις υπώρειες των λόφων του Τουρκεστάν υπάρχουν τα ίχνη αυτού που κάποτε υπήρξε η έδρα των Ανταμσονιτών της ιώδους φυλής. Στις ορεινές αυτές περιοχές, που βρίσκονται σε μια στενή και πανάρχαιη γόνιμη ζώνη, στις χαμηλότερες υπώρειες της περιοχής του Κοπέτ, αναπτύχθηκαν διαδοχικά, σε διαφορετικές περιόδους, τέσσερις διαφορετικοί πολιτισμοί οι οποίοι υποστηρίχθηκαν, αντίστοιχα, από τέσσερις διαφορετικές ομάδες των απογόνων του Άνταμσαν. Ήταν η δεύτερη από τις ομάδες αυτές εκείνη που μετανάστευσε δυτικά, στην Ελλάδα και τα νησιά της Μεσογείου. Οι υπόλοιποι απόγονοι του Άνταμσαν μετανάστευσαν βόρεια και δυτικά για να μπουν στην Ευρώπη, με το επιμεμειγμένο γένος του τελευταίου κύματος των Αντιτών να φεύγει από την Μεσοποταμία, ενώ απετέλεσαν, επίσης, μέρος των Αντιτών-Αρίων εισβολέων της Ινδίας.

^{(862.5) 77:6.1} Ενώ οι βασικοί μεσοδιάστατοι είχαν μια σχεδόν υπερφυσική καταγωγή, η δευτερεύουσα τάξη είναι οι απόγονοι του καθαρού Αδαμικού γένους που ενώθηκε με ένα εξανθρωπισμένο απόγονο, ο οποίος είχε κοινούς προγόνους με τους γονείς της βασικής ομάδας.

^{(862.6) 77:6.2} Μεταξύ των παιδιών του Άνταμσαν υπήρχαν δεκαέξι μόνο από τους ιδιόμορφους προπάτορες των δευτερευόντων μεσοδιάστατων. Τα μοναδικά αυτά παιδιά ήσαν εξ ίσου μοιρασμένα όσον αφορά στο φύλο και κάθε ζευγάρι μπορούσε να δημιουργήσει ένα δευτερεύοντα μεσοδιάστατο κάθε εβδομήντα μέρες, μέσω μιας συνδυασμένης τεχνικής σεξουαλικής και μη σεξουαλικής ένωσης. Και ένα τέτοιο φαινόμενο ουδέποτε υπήρξε δυνατό στη γη πριν από την εποχή εκείνη, ούτε επανελήφθη ποτέ από τότε.

^{(862.7) 77:6.3} Τα δεκαέξι αυτά παιδιά έζησαν και πέθαναν (αν εξαιρέσουμε τις ιδιαιτερότητές τους) όπως οι θνητοί του κόσμου, οι ηλεκτρικά ενεργοποιημένοι, όμως, απόγονοί τους έζησαν για πάντα, μη όντας υποκείμενοι στους περιορισμούς της θνητής σάρκας.

^{(862.8) 77:6.4} Κάθε ένα από τα οκτώ ζευγάρια γέννησε, τελικά, 248 μεσοδιάστατους και έτσι δημιουργήθηκε το αρχικό, δευτερεύον σώμα – 1,984 τον αριθμό. Υπάρχουν οκτώ υπο-ομάδες δευτερευόντων μεσοδιάστατων. Ορίζονται ως α-β-γ πρώτος, δεύτερος, τρίτος, και ούτω καθεξής. Επιπλέον υπάρχουν οι δ-ε-στ πρώτος, δεύτερος και ούτω καθεξής.

^{(862.9) 77:6.5} Μετά την παράβαση του Αδάμ, οι βασικοί μεσοδιάστατοι επέστρεψαν στην υπηρεσία των υποδοχέων Μελχισεδέκ, ενώ η δευτερεύουσα ομάδα προσαρτήθηκε στο κέντρο του Άνταμσαν ως το θάνατό του. Τριάντα τρεις από τους δευτερεύοντες αυτούς μεσοδιάστατους, οι αρχηγοί της οργάνωσής τους όταν πέθανε ο Άνταμσαν, προσπάθησαν να μεταφέρουν το σύνολο της τάξης στην υπηρεσία των Μελχισεδέκ, για να επιτύχουν, έτσι, ένα σύνδεσμο με το βασικό σώμα. Αδυνατώντας, όμως, να το επιτύχουν, εγκατέλειψαν τους συντρόφους τους και πήγαν σύσσωμοι στην υπηρεσία των πλανητικών υποδοχέων.

^{(863.1) 77:6.6} Μετά το θάνατο του Άνταμσαν οι υπόλοιποι από τους δευτερεύοντες μεσοδιάστατους έγιναν μια ξένη, ανοργάνωτη και αδιάφορη έμπνευση για την Ουράντια. Από την εποχή εκείνη ως τις μέρες του Μελχισεδέκ Ματσιβέντα έζησαν μια ζωή έκρυθμη και ανοργάνωτη. Ετέθησαν, εν μέρει, υπό έλεγχο από τον Μελχισεδέκ αυτό, αλλά συνέχισαν να δημιουργούν μεγάλη αταξία ως τις μέρες του Χριστού Μιχαήλ. Και κατά την προσωρινή του παραμονή στη γη, όλοι πήραν τις αποφάσεις τους πάνω στο μελλοντικό τους πεπρωμένο, οπότε η πιστή πλειοψηφία τους κατετάγη υπό την ηγεσία των βασικών μεσοδιάστατων.

^{(863.2) 77:7.1} Οι περισσότεροι από τους βασικούς μεσοδιάστατους υπέπεσαν σε αμάρτημα την εποχή της εξέγερσης του Εωσφόρου. Όταν μετρήθηκε η καταστροφή του πλανήτη εξ αιτίας της εξέγερσης, μεταξύ των άλλων απωλειών, απεκαλύφθη ότι από τους αρχικούς 50,000, οι 49,119 είχαν προσχωρήσει στην αποστασία του Καλιγκάστια.

^{(863.3) 77:7.2} Ο αρχικός αριθμός των δευτερευόντων μεσοδιάστατων ήταν 1,984 και 873 από αυτούς απέτυχαν να ευθυγραμμισθούν με τη διοίκηση του Μιχαήλ και φυλακίσθηκαν την ημέρα της Πεντηκοστής στο πλαίσιο της απονομής δικαιοσύνης στον πλανήτη. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον αυτών των εκπεσόντων πλασμάτων.

^{(863.4) 77:7.3} Και οι δύο ομάδες των στασιαστών μεσοδιάστατων κρατούνται πλέον υπό επιτήρηση περιμένοντας την τελική κρίση των θεμάτων της εξέγερσης στο σύστημα. Έκαναν, όμως, πολλά περίεργα πράγματα στη γη πριν την έναρξη της σημερινής πλανητικής απονομής.

^{(863.5) 77:7.4} Οι άπιστοι αυτοί μεσοδιάστατοι μπορούσαν να αποκαλυφθούν στα μάτια των θνητών κάτω από ορισμένες συνθήκες και τούτο ήταν κυρίως αληθές για τους συνεργάτες του Μπεελζεμπούμπ, του αρχηγού των αποστατών δευτερευόντων μεσοδιάστατων. Τα μοναδικά, όμως, αυτά πλάσματα δεν πρέπει να συγχέονται με ορισμένα από τα εξεγερθέντα χερουβείμ και σεραφείμ, τα οποία επίσης βρίσκονταν στη γη ως την εποχή του θανάτου και της ανάστασης του Χριστού. Ορισμένοι από τους αρχαιότερους συγγραφείς ονομάζουν τα επαναστατημένα, αυτά, μεσοδιάστατα πλάσματα πνεύματα του κακού και δαίμονες και τους αποστάτες σεραφείμ επίσης αγγέλους του κακού.

^{(863.6) 77:7.5} Σε κανένα κόσμο δεν μπορούν τα πνεύματα του κακού να διαθέτουν θνητή διάνοια μετά την ενσάρκωση ενός πληρούντος Υιού του παραδείσου. Αλλά πριν την εποχή του Χριστού Μιχαήλ στην Ουράντια – πριν την παγκόσμια έλευση των Προσαρμοστών της Σκέψης και την άφθονη ροή του πνεύματος του Κυρίου εφ’ όλων των θνητών – αυτοί οι στασιαστές μεσοδιάστατοι μπορούσαν, πράγματι, να επηρεάζουν τη διάνοια ορισμένων, κατώτερων, θνητών και να ελέγχουν, κάπως, τις ενέργειές τους. Τούτο επιτυγχάνετο εν πολλοίς με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο τα πιστά μεσοδιάστατα πλάσματα λειτουργούν όταν υπηρετούν ως άξιοι φύλακες επικοινωνίας των θνητών διανοιών του εφεδρικού σώματος του πεπρωμένου της Ουράντια κατά τις εποχές εκείνες όπου ο Προσαρμοστής είναι, ουσιαστικά, αποσπασμένος από την προσωπικότητα, κατά την εποχή επικοινωνίας με τις υπερανθρώπινες διάνοιες.

^{(863.7) 77:7.6} Δεν είναι απλό σχήμα λόγου όταν τα αρχεία δηλώνουν: «Και έφεραν σ’ Αυτόν όλα τα είδη των ασθενών, εκείνους που κατείχοντο από δαίμονες και εκείνους που ήσαν τρελοί.» Ο Ιησούς γνώριζε και αναγνώριζε τη διαφορά μεταξύ παράνοιας και δαιμονικής κατοχής, αν και οι καταστάσεις αυτές συγχέονταν σε μεγάλο βαθμό στο νου εκείνων που ζούσαν την εποχή του και στη γενιά του.

^{(863.8) 77:7.7} Ακόμη και πριν την Πεντηκοστή κανένα επαναστατημένο πνεύμα δεν μπορούσε να κυριεύσει μια φυσιολογική ανθρώπινη διάνοια και, από εκείνη την ημέρα, ακόμη και οι αδύναμες διάνοιες των κατώτερων θνητών είχαν απαλλαγεί από παρόμοιες πιθανότητες. Η υποθετική αποβολή των διαβόλων ως την άφιξη του Πνεύματος της Αλήθειας υπήρξε θέμα σύγχυσης της πίστης σε δαιμονική κατοχή με την υστερία, την παράνοια και την διανοητική καθυστέρηση. Αλλά, ακριβώς επειδή η επιφοίτηση του Μιχαήλ απάλλαξε για πάντα κάθε ανθρώπινη διάνοια στην Ουράντια από την πιθανότητα δαιμονικής κατοχής, μην φαντασθείτε ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε σε παλιότερους καιρούς.

^{(864.1) 77:7.8} Ολόκληρη η ομάδα των στασιαστών μεσοδιάστατων είναι σήμερα φυλακισμένη με εντολή των Μέγιστων της Εντέντια. Δεν περιπλανώνται πια στον κόσμο τούτο, αποφασισμένοι να κάνουν κακό. Ανεξάρτητα από την παρουσία των Προσαρμοστών της Σκέψης, η άφθονη ροή του Πνεύματος της Αλήθειας εφ’ όλων των θνητών κατέστησε για πάντα αδύνατο για τα άνομα πνεύματα κάθε είδους, ή περιγραφής, να εισβάλουν ποτέ ξανά ακόμη και στις πλέον αδύναμες ανθρώπινες διάνοιες. Από την ημέρα της Πεντηκοστής δεν μπορεί ποτέ να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, όπως η δαιμονική κατοχή.

^{(864.2) 77:8.1} Κατά την τελευταία απονομή δικαιοσύνης αυτού του κόσμου, όταν ο Μιχαήλ απομάκρυνε τους ευρισκόμενους σε λήθαργο διασωθέντες του χρόνου, τα μεσοδιάστατα πλάσματα έμειναν πίσω, έμειναν για να βοηθήσουν στο πνευματικό και ημιπνευματικό έργο επί του πλανήτη. Σήμερα λειτουργούν ως ένα μοναδικό σώμα, που περιλαμβάνει και τις δύο τάξεις και αριθμεί 10,992 μέλη. Οι Ενωμένοι μεσοδιάστατοι της Ουράντια κυβερνώνται επί του παρόντος εναλλακτικά από το αρχαιότερο μέλος της κάθε ομάδας. Το καθεστώς αυτό επετεύχθη από την εποχή της συγχώνευσής τους σε μία ομάδα, αμέσως μετά την Πεντηκοστή.

^{(864.3) 77:8.2} Τα μέλη της παλαιότερης, ή βασικής σειράς είναι εν γένει γνωστά με αριθμούς. Συχνά τους δίδονται ονόματα όπως 1-2-3 ο πρώτος, 4-5-6 ο πρώτος και ούτω καθεξής. Στην Ουράντια οι Αδαμικοί μεσοδιάστατοι ορίζονται αλφαβητικά ώστε να διακρίνονται από τον αριθμητικό προσδιορισμό των βασικών μεσοδιάστατων.

^{(864.4) 77:8.3} Και οι δύο τάξεις είναι μη-υλικές υπάρξεις, όσον αφορά στην πρόσληψη τροφής και ενέργειας, αλλά διαθέτουν πολλά ανθρώπινα χαρακτηριστικά και είναι σε θέση να απολαμβάνουν και να κατανοούν το χιούμορ σας, όπως επίσης και τη λατρεία σας. Όταν προσαρτώνται σε θνητούς, μπαίνουν στο πνεύμα του ανθρώπινου μόχθου, της ανάπαυσης και της διασκέδασης. Οι μεσοδιάστατοι, ωστόσο, δεν κοιμούνται, ούτε έχουν αναπαραγωγικές δυνάμεις. Κατά μία έννοια, η δευτερεύουσα ομάδα έχει διαφοροποιηθεί ως προς το φύλο σε άνδρες και γυναίκες, αναφερόμενη συχνά ως «αυτός» και «αυτή.» Συχνά λειτουργούν μαζί, σε ζευγάρια.

^{(864.5) 77:8.4} Οι μεσοδιάστατοι δεν είναι άνθρωποι, ούτε άγγελοι, αλλά οι δευτερεύοντες μεσοδιάστατοι είναι εκ φύσεως πλησιέστερα στον άνθρωπο, από όσο στους αγγέλους. Ανήκουν, κατά κάποιο τρόπο, στο είδος σας και είναι, εξ αυτού, γεμάτοι κατανόηση και φιλία στις επαφές τους με τις ανθρώπινες υπάρξεις. Είναι ανεκτίμητοι για τα σεραφείμ στο έργο τους για, και με, τις διάφορες φυλές των ανθρώπων, ενώ και οι δύο τάξεις είναι απαραίτητες στα τα σεραφείμ που υπηρετούν ως ατομικοί φρουροί στους θνητούς.

^{(864.6) 77:8.5} Οι Ενωμένοι Μεσοδιάστατοι της Ουράντια είναι οργανωμένοι για να υπηρετούν με τα πλανητικά σεραφείμ σύμφωνα με τα έμφυτα χαρακτηριστικά τους και τις αποκτηθείσες ικανότητές τους, στις εξής ομάδες:

^{(864.7) 77:8.6} 1. Μεσοδιάστατοι αγγελιαφόροι. Η ομάδα αυτή έχει ονόματα. Είναι ένα μικρό σώμα και προσφέρουν σημαντική βοήθεια σ’ έναν εξελικτικό κόσμο στην υπηρεσία της ταχείας και αξιόπιστης προσωπικής επικοινωνίας.

^{(864.8) 77:8.7} 2. Πλανητικοί φρουροί. Οι μεσοδιάστατοι είναι οι φύλακες, οι φρουροί, των κόσμων του διαστήματος. Εκτελούν το σπουδαίο καθήκον των παρατηρητών για όλα τα άπειρα φαινόμενα και είδη επικοινωνίας τα οποία είναι σημαντικά για τις υπερφυσικές υπάρξεις του κόσμου. Περιπολούν τον αόρατο πνευματικό χώρο του πλανήτη.

^{(865.1) 77:8.8} 3. Προσωπικότητες επικοινωνίας. Στις επαφές που γίνονται με τις θνητές υπάρξεις των υλικών κόσμων, όπως αυτές με τις προσωπικότητες δια των οποίων μεταδίδονται οι επικοινωνίες, χρησιμοποιούνται πάντα τα μεσοδιάστατα πλάσματα. Αποτελούν βασικό παράγοντα σε παρόμοιους συνδέσμους των πνευματικών και υλικών επιπέδων.

^{(865.2) 77:8.9} 4. Αρωγοί προόδου. Αυτά είναι τα πλέον πνευματικά των μεσοδιάστατων πλασμάτων και διανέμονται ως βοηθοί των διαφόρων τάξεων των σεραφείμ, τα οποία λειτουργούν σε ειδικές ομάδες επί του πλανήτη.

^{(865.3) 77:8.10} Οι μεσοδιάστατοι διαφέρουν πολύ ως προς την ικανότητά τους να έρχονται σε επαφή με τα σεραφείμ ψηλά και με τους ανθρώπους-εξαδέλφους τους κάτω. Είναι εξαιρετικά δύσκολο, για παράδειγμα, για τους βασικούς μεσοδιάστατους να έλθουν σε άμεση επαφή με υλικούς αντιπροσώπους. Είναι πάρα πολύ πιο κοντά στον αγγελικό τύπο ύπαρξης και γι’ αυτό συνήθως τους ανατίθεται να εργασθούν με, και να λειτουργήσουν επί, των πνευματικών δυνάμεων που διαμένουν στον πλανήτη. Δραστηριοποιούνται ως σύντροφοι και οδηγοί των ουράνιων επισκεπτών και των σπουδαστών που έρχονται για λίγο, ενώ τα δευτερεύοντα πλάσματα είναι σχεδόν αποκλειστικά αφιερωμένα στη λειτουργία των υλικών υπάρξεων του κόσμου.

^{(865.4) 77:8.11} Οι 1,111 πιστοί δευτερεύοντες μεσοδιάστατοι είναι δεσμευμένοι σε σημαντικές αποστολές επί της γης. Συγκρινόμενοι με τους βασικούς τους συντρόφους, είναι σαφώς υλικοί. Υπάρχουν πέραν ακριβώς των ορίων της ανθρώπινης όρασης και διαθέτουν αρκετά μεγάλη προσαρμογή για να πραγματοποιούν, κατά βούληση, υλικές επαφές με αυτά που οι άνθρωποι ονομάζουν «υλικές καταστάσεις.» τα μοναδικά αυτά πλάσματα διαθέτουν ορισμένες καθοριστικές δυνάμεις επί των θεμάτων του χρόνου και του διαστήματος, μη εξαιρουμένων των ζώων του κόσμου.

^{(865.5) 77:8.12} Πολλά από τα πλέον αληθινά φαινόμενα που αποδίδονται σε αγγέλους έχουν επιτελεσθεί από τα δευτερεύοντα μεσοδιάστατα πλάσματα. Όταν οι πρώτοι διδάσκαλοι του ευαγγελίου του Ιησού φυλακίσθηκαν από τους αδαείς θρησκευτικούς ηγέτες εκείνου του καιρού, ένας πραγματικός «άγγελος Κυρίου» «άνοιξε νύκτα τις θύρες της φυλακής και τους έβγαλε.» Αλλά στην περίπτωση της απελευθέρωσης του Πέτρου μετά τη δολοφονία του Ιακώβου κατ΄ εντολήν του Ηρώδη, ήταν ένας δευτερεύων μεσοδιάστατος εκείνος που επετέλεσε το έργο που αποδίδεται στον άγγελο.

^{(865.6) 77:8.13} Το κύριο έργο τους σήμερα είναι εκείνο των απαρατήρητων βοηθών ατομικού συνδέσμου των ανδρών εκείνων και των γυναικών που συνιστούν το εφεδρικό σώμα του πεπρωμένου του πλανήτη. Ήταν το έργο αυτής της δευτερεύουσας ομάδας, βοηθούμενης πολύ από ορισμένους του βασικού σώματος, που προκάλεσε το συντονισμό των προσωπικοτήτων και των περιστάσεων στην Ουράντια, οι οποίες, τελικά, έκαναν τους ουράνιους επόπτες του πλανήτη να αρχίσουν τις αιτήσεις, οι οποίες κατέληξαν στο να δοθούν οι εντολές που έκαναν δυνατή τη σειρά των αποκαλύψεων των οποίων η αφήγηση αυτή αποτελεί μέρος. Πρέπει, ωστόσο, να γίνει σαφές ότι τα μεσοδιάστατα πλάσματα δεν έχουν σχέση με τις άθλιες διεργασίες που λαμβάνουν χώρα υπό το γενικό προσδιορισμό του «πνευματισμού.» Οι μεσοδιάστατοι που βρίσκονται σήμερα στην Ουράντια και που όλοι έχουν μεγάλη υπόληψη, δεν συνδέονται με τα φαινόμενα των αποκαλούμενων «μέντιουμ». Και δεν επιτρέπουν, κατά κανόνα, σε ανθρώπους να παρευρίσκονται στις, ορισμένες φορές, απαραίτητες φυσικές τους δραστηριότητες, ή τις άλλες επαφές με τον υλικό κόσμο, όπως αυτός γίνεται αντιληπτός από τις ανθρώπινες αισθήσεις.

^{(865.7) 77:9.1} Οι μεσοδιάστατοι μπορούν να θεωρηθούν ως η πρώτη ομάδα μόνιμων κατοίκων που βρίσκεται στα διάφορα είδη των κόσμων, σε όλα τα σύμπαντα, σε αντίθεση με τους εξελικτικούς ανερχόμενους, όπως είναι τα ανθρώπινα πλάσματα και οι αγγελικές ορδές. Τέτοιοι μόνιμοι πολίτες συναντώνται σε διάφορα σημεία κατά την προς τον Παράδεισο ανέλιξη.

^{(866.1) 77:9.2} Ανόμοια με τις διάφορες τάξεις των ουράνιων υπάρξεων, στις οποίες ανατίθεται το να λειτουργήσουν πάνω σ’ έναν πλανήτη, οι μεσοδιάστατοι ζουν σ’ έναν κατοικημένο κόσμο. Τα σεραφείμ έρχονται και φεύγουν, αλλά τα μεσοδιάστατα πλάσματα μένουν και θα μείνουν, αν και είναι, παρά ταύτα, λειτουργοί επί των αυτοχθόνων του πλανήτη και εξασφαλίζουν το μοναδικό σταθερό καθεστώς που εναρμονίζει και συνδέει τη μεταβαλλόμενη διοίκηση των σεραφικών στρατιών.

^{(866.2) 77:9.3} Σαν πραγματικοί πολίτες της Ουράντια, οι μεσοδιάστατοι έχουν ένα εγγενές ενδιαφέρον για το πεπρωμένο της σφαίρας αυτής. Είναι μια αποφασισμένη ομάδα που εργάζεται με επιμονή για την πρόοδο του πλανήτη όπου γεννήθηκαν. Η αποφασιστικότητά τους φαίνεται από το σύνθημα της τάξης τους: «Αυτό που αναλαμβάνουν οι Ενωμένοι Μεσοδιάστατοι, το πραγματοποιούν.»

^{(866.3) 77:9.4} Αν και η ικανότητά τους να διασχίζουν τα ενεργειακά κυκλώματα κάνει την αποχώρηση από τον πλανήτη εφικτή για κάθε μεσοδιάστατο, έχουν ο καθένας ξεχωριστά δεσμευθεί να μην εγκαταλείψουν τον πλανήτη, πριν από την, κάποτε, απαλλαγή τους από τις αρχές του σύμπαντος. Οι μεσοδιάστατοι παραμένουν σ’ έναν πλανήτη ως την εποχή του παγιωμένου φωτός και της ζωής. Με την εξαίρεση του 1-2-3 του πρώτου, κανένα πιστό μεσοδιάστατο πλάσμα δεν έφυγε, ποτέ, από την Ουράντια.

^{(866.4) 77:9.5} Ο 1-2-3 ο πρώτος, ο πρεσβύτερος της βασικής τάξης, απηλλάγη των άμεσων καθηκόντων του επί του πλανήτη αμέσως μετά την Πεντηκοστή. Ο ευγενής αυτός μεσοδιάστατος παρέμεινε ακλόνητος με τον Βαν και τον Άμαντον κατά τις τραγικές μέρες της πλανητικής εξέγερσης και η ατρόμητη ηγεσία του συνετέλεσε στο να μειωθούν τα θύματα της τάξης του. Τώρα υπηρετεί στην Τζερουζέμ, ως μέλος του συμβουλίου των είκοσι τεσσάρων, έχοντας ήδη λειτουργήσει ως γενικός κυβερνήτης της Ουράντια μία φορά, από την ημέρα της Πεντηκοστής.

^{(866.5) 77:9.6} Οι μεσοδιάστατοι είναι καθηλωμένοι στον πλανήτη, αλλά όπως ακριβώς οι άνθρωποι συζητούν πολύ με ταξιδιώτες από μακριά και έτσι μαθαίνουν για τις απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη, έτσι και οι μεσοδιάστατοι συζητούν με ουράνιους ταξιδιώτες και μαθαίνουν για τα μακρινά μέρη του σύμπαντος. Έτσι αποκτούν γνώσεις για το σύστημα και το σύμπαν αυτό, ακόμη και για τον Όρβοντον και τις αδελφές δημιουργίες του και έτσι προετοιμάζονται για την ιθαγένεια στα ανώτερα επίπεδα της υπόστασης των πλασμάτων.

^{(866.6) 77:9.7} Ενώ οι μεσοδιάστατοι δημιουργήθηκαν πλήρως ανεπτυγμένοι – χωρίς να βιώσουν περίοδο ανάπτυξης, ή εξέλιξης από την ανωριμότητα – δεν έπαψαν ποτέ να μεγαλώνουν σε σοφία και εμπειρία. Όπως και οι θνητοί, είναι εξελικτικά πλάσματα και διαθέτουν κουλτούρα η οποία αποτελεί γνήσιο εξελικτικό επίτευγμα. Υπάρχουν πολλές σπουδαίες διάνοιες και κραταιά πνεύματα μέσα στο σώμα των μεσοδιάστατων της Ουράντια.

^{(866.7) 77:9.8} Από μία ευρύτερη άποψη, ο πολιτισμός της Ουράντια είναι το κοινό προϊόν των θνητών της Ουράντια και των μεσοδιάστατων της Ουράντια και τούτο είναι αληθές, παρά την παρούσα δυσχέρεια μεταξύ των δύο επιπέδων πολιτισμού, μία διαφορικότητα που δεν θα εξουδετερωθεί πριν από τις εποχές του φωτός και της ζωής.

^{(866.8) 77:9.9} Η κουλτούρα των μεσοδιάστατων, όντας το προϊόν ενός αθάνατου πλανητικού σώματος πολιτών, είναι σχετικά άτρωτη στις προσωρινές εκείνες μεταλλαγές που καταπονούν τον ανθρώπινο πολιτισμό. Οι γενεές των ανθρώπων λησμονούν. Το σώμα των μεσοδιάστατων θυμάται και η μνήμη αυτή αποτελεί το θησαυροφυλάκιο των παραδόσεων του κατοικημένου σας κόσμου. Έτσι η κουλτούρα ενός πλανήτη μένει για πάντα ζωντανή στον συγκεκριμένο πλανήτη και σε κατάλληλες περιστάσεις, αυτές οι πλούσιες αναμνήσεις παρελθόντων γεγονότων είναι διαθέσιμες, όπως η ιστορία της ζωής και η διδασκαλία του Ιησού δόθηκε από τους μεσοδιάστατους της Ουράντια στα εξαδέλφια τους, τους ανθρώπους.

^{(867.1) 77:9.10} Οι μεσοδιάστατοι είναι οι άξιοι λειτουργοί, οι οποίοι αντισταθμίζουν το χάσμα εκείνο, μεταξύ των υλικών και των πνευματικών θεμάτων της Ουράντια, το οποίο εμφανίσθηκε με το θάνατο του Αδάμ και της Εύας. Είναι όπως οι μεγαλύτεροι αδελφοί σας, σύντροφοι στον μακρόχρονο αγώνα της κατάκτησης μιας μόνιμης κατάστασης φωτός και ζωής στην Ουράντια. Οι Ενωμένοι Μεσοδιάστατοι είναι ένα σώμα που δοκιμάστηκε κατά την εξέγερση και που όλοι θα παίξουν πιστά το ρόλο τους στην εξέλιξη του πλανήτη, έως ότου ο κόσμος αυτός επιτύχει το στόχο των αιώνων, ως τη μακρινή εκείνη μέρα που η πραγματική ειρήνη θα κυβερνήσει στη γη και ειλικρινά θα υπάρξει καλή θέληση στις καρδιές των ανθρώπων.

^{(867.2) 77:9.11} Εξ αιτίας του πολύτιμου έργου που επιτελείται από τους μεσοδιάστατους αυτούς, έχουμε συμπεράνει ότι αποτελούν ένα πραγματικά βασικό μέρος της οικονομίας του πνεύματος στους κόσμους. Και όπου η εξέγερση δεν έχει κηλιδώσει τα θέματα του κόσμου, προσφέρουν ακόμη μεγαλύτερη βοήθεια στα σεραφείμ.

^{(867.3) 77:9.12} Ολόκληρη η οργάνωση των ανώτερων πνευμάτων, των αγγελικών στρατιών και των μεσοδιάστατων συντρόφων είναι με ενθουσιασμό αφοσιωμένη στην διεύρυνση του Παραδείσιου σχεδίου για την προοδευτική ανέλιξη και για την επίτευξη της τελειότητας των εξελικτικών θνητών, μιας από τις ουράνιες αποστολές του σύμπαντος – του υπέροχου σχεδίου διάσωσης που φέρνει το Θεό στον άνθρωπο και τότε, με ένα ανυπέρβλητο είδος συνεργασίας, φέρει τον άνθρωπο ψηλά, στο Θεό και στην αιωνιότητα και στη θεία φύση του επιτεύγματος – όμοια τους θνητούς και τους μεσοδιάστατους.

^{(867.4) 77:9.13} [Παρουσιάσθηκε από έναν Αρχάγγελο του Νέβαδον.]